Stay

Hoofdstuk 6

Ik loop weer samen met Mira naar school. Na elk woord word het makkelijker om te praten. We praten over school. Niet over haar vader. Op het begin van de dag is dat geen goed plan. Ik vind het fijn dat ze me zo snel vertrouwt. Dat is een eigenschap van engel zijn. Snelle vertrouwen.

'Hoe gaat het eigenlijk met Lauro?' vraagt ze nieuwsgierig. Mijn hard begint hard te bonken.

'Gaat wel.' zeg ik kort. Ze gaat er niet meer op in. Beter.

'Zou je misschien vandaag weer naar mij toe willen? Na school.' ze kijkt me aan en knikt. Ik kijk naar haar prachtige blauwe ogen. Ik zie mezelf. Ze is zo mooi. Je wilt niet weten hoe graag ik dat tegen haar w zeggen. Zal ik het doen? Of is dat raar? Wat zou ze wel niet denken. Ik zeg het na school wel. Als we thuis zijn.

Als we op school zijn, is Levi er weer. Hij zet zijn fiets op slot, en als hij ons ziet, loopt hij snel weg. Wat is er mis? En waarom is hij op de fiets. In plaats van dat hij met ons loopt.

'Heb je ruzie met hem?' vraag ik aan Mira.

Ze kijkt me weer aan en geeft me geen antwoord. Dan niet. Ik vraag het hem wel. Als we binnen zijn loop ik naar me kluisje. Mira naar haar vriendinnen. Snel pak ik mijn boeken en loop ik naar de aula. Levi zit bij wat vrienden van de andere klassen ik loop er naar toe.

'Hee, Levi.' Ik ga naast hem zitten. Hij knikt.

'Hoe gaat het?'

'Prima.' zegt hij en kijkt weer weg.

'Heb je ruzie met Mira? Je liep zo snel weg.' Probeer ik voorzichtig te zeggen.

'Ja beetje. Allemaal ingewikkeld.' Ik knik begrijpend.

'Waarom was je eigenlijk op de fiets?'

'Woon nu bij me moeder.'

'Eerst niet dan?' hij schud zijn hoofd. Zijn perfecte krullen bewegen mee. Er valt wen ongemakkelijke stilte. Dan pakt hij zijn tas en loopt weg. Toen zat ik alleen, bij zijn vrienden.

'Hoe heet je?' vraagt een jongen met donker haar.

'Gabe. Zit bij Levi in de klas.'

'Leuk, ik ben Sam.' Zijn haar zit in een perfect kuifje, heeft een stoer jasje aan met een cool shirt. Niet verkeerd. Misschien ga ik die style ook maar eens proberen. Ik heb niet zo'n verstand van de mode. Mira loopt naar me toe.

'Nieuwe vrienden?' vraagt ze aan me. Ik lach. Ik heb geen antwoord. Dan gaat de bel. Iedereen staat op en loopt naar zijn lokaal.

Voor de verandering ga ik naast Levi zitten. Hij zucht. Blijkbaar word hij gek van me, wat ik aan de ene kant best grappig vind. Maar dat hoort niet, natuurlijk. Ik pak mijn boeken en leg ze op de tafel. De les begint.

'Mira, is je moeder vaak thuis?' vraag ik, als we beide op mijn kamer zitten. Ze schud haar hoofd voorzichtig.

'Waar is je zusje dan?'

'Bij vriendinnen. Ben ik best blij mee.' Er hangt een gespannen sfeer. Ik hou er niet van, maar dit is misschien wel even beter. Niet alles kan leuk zijn.

'Bij wie gaat het er erger aan toe?' fluister ik. Ze wijst met een trillende vinger naar zichzelf. Ik voel haar angst. Zo sneu vind ik dit. Maar ik denk dat ze nog iets achter houd. Maar wat...? Geen idee.