Stay

Hoofdstuk 8

Ik lig in me bed. De kamer voelt al helemaal van mij. Fijn is dat. Het is al laat dus nog al donker. In het donker kan ik beter na denken. Ik heb mijn Lader al beschermt ik was het bijna vergeten. Dat zou verschrikkelijk zijn. Maar eerlijk gezegd zou ik niet weten wat er dan gebeurd. Zou het echt zo erg zijn als dat ik denk? Geen idee. Ik kan er maar beter voor zorgen dat ik het niet vergeet.
Ik vind het wel heel sneu voor Mira. Ik snap het alleen niet. Ik ben haar bescherm eng, dan bescherm ik haar toch? Waarom gaat het dan zo slecht met haar? Doe ik het wel goed? Volgens mij wel. Ik zat te denken morgen met haar af te spreken. Weer, ja. Ze is gewoon zo lief. Ik vind het raar dat ze geen vriendje heeft. Wie wilt nou niet zo'n mooi meisje? Misschien omdat ze zo veel problemen heeft. Maar de meeste weten dat niet eens, dus dat zal het niet zijn.
Ik sta voor de deur van Mira. Mijn hand drukt op de deurbel en Mira doet open.
'Hee, kunnen we naar jou?' ik knik. We stappen bij mij binnen. Mijn huis. Wat eigenlijk helemaal niet mijn huis is.
'Waar is Helena?' Vraagt ze gelijk.
'Niet thuis.' Een lange stilte. Mira kijkt me aan.
'Me vader was thuis.' We gaan zitten op de bank. 'Hij heeft me zusje geslagen.' woede heerst mijn lichaam.
'Waarom doet hij dat nou?!'
'Rustig, Gabe. Ik weet het niet.'
'Dit moet stoppen. Dit is niet goed hoor. Straks is heel je jeugd naar de klote alleen vanwege je vader.'
'Dat is dan maar zo.' Zegt ze zacht.
'Nee dat is dan maar niet zo.'
'Gabe ik voel me niet lekker.'
'Sorry, ik ben gewoon kwaad.'
'Nee, ik ben misselijk.' Zegt ze met tranende ogen.
'Wil je even liggen?' ze knikt. Samen lopen we naar mijn kamer, zodat ze even kan liggen in mijn kamer. Voorzichtig loopt ze de trap op, wankelend.
'Ga maar even liggen.' Ik wijs naar mijn opgemaakte bed, wat waarschijnlijk Helena heeft gedaan. Ze ploft op mijn bed en kijkt recht voor haar uit. Daarna laat ze zich langzaam vallen.
'Gaat het wel? Je bent echt niet lekker he?' ze schud voorzichtig haar hoofd. Ik vind het zo sneu. Ik kom bij haar zitten en aai over haar hoofd.
'Het komt wel goed.' Langzaam zie ik haar gezicht wit worden.
'Moeten we niet even lang een dokter?' weer schud ze haar hoofd.