A Beautiful Disaster [COMPLETED]

Chapter 9

Chapter 9: The Decision

∞∞∞∞∞

Abby's POV.

Hindi mapigilan ng luha kong tumulo dahil sa nangyayari. Hindi na rin ako makapagisip ng matino.

Si Kuya Zeckey nasa operating room pa. Si Ethan wala pang malay at may pilay at bandage pa yun ulo niya dahil nagkaroon ng konting internal bleeding.

Kinekwento saakin nila Mark kung anong nangyari, tumawag si Kuya Zeckey na gusto nyang makita kami, kanina pa pala nagtetext si kuya saakin na pumunta kaming hospital hindi ko nakita. Kaya tinawagan muna sila Mark at pinapunta dito. Unang pumunga sila Mark at Ethan dahil may dadaanan muna sila Nicole, nung pagkarating nila dito ok naman, pero biglang nawala si Ethan, hinanap naman sya ni Mark. Pero bago pa raw nangyari yun, bigla raw nagkagulo dahil may naglabas daw ng baril sa 3rd floor.

"Hinanap ko pa rin si Ethan, sis kasi alam kong papatayin mo rin ako dahil nawala yung anak mo pero nung nakita ko sya, na higa sya sahig at pilay na. Sorryy sis." Sabi ni Mark na sorry ng sorry sa nangyari.

"Ok lang. Thank you, sis ah" sabi ko sakanya sabay yakap.

Thankful pa rin ako kasi if weren't for him maybe Ethan is in a more serious injury by now or more.

"Uwi na pala ako, guys. Hinahanap na ako nung mag-ama ko" sabi ni Nicole.

"Byee" sabi naming lahat nakipagbeso beso na kaming mga babae.

"Bukas dadalaw ako Abby. Okie? Sasama ko si Cheska" Sabi ni Nicole. Nginitian ko nalang sya kasi feeling ko pag nagsalita pa ako tutulo ulit yung mga luha ko. Shocks, pagod na mata koo.

Niyakap naman nya ako ng mahigpit "Everything's gonna be alright"

Umuwi na rin sila Brittney habang si Mark at Hana umuwi na muna para makapagempake ng kakailanganin namin habang andito kami sa hospital. Napatingin naman ako sa relos ko.

Tapos na kaya yung operation ni kuya?

It's already 2'oclock in the morning. Sabi ko naman sa nurse message nya ako kung tapos na eh para mapuntahan ko rin si kuya. Haish. Kung makita ko lang talaga kung sino yung may kakagawan neto. Nakooo. Tangina nya ah. MAMATAY NA SYA!

The next day.

Nagising nalang ako mula sa pagkakahiga ng ulo ko dito sa kama ng anak ko. Aray, medyo na stiff-neck ako dun ah. Tinignan ko naman si Ethan na hanggang ngayon natutulog pa rin. Poor little guy.

I kissed his forehead before went to the bathroom. Pero bago yun napatingin ako sa side table at nakita kong may mga pagkain and soup na nandoon. Napakunot naman ako, sinong nagdala neto dito? Pumunta na ba sito sila Nicole at Britt?

Napatingin naman ako sa relos ko. Hmp, I doubt it. It's 6:30 in the morning, it takes a miracle para bumangon yung dalawa na yun ng ganung kaaga para lang pumunta dito at dalhan kami ng pagkain. Hays hahah.

Maybe the nurses brought this. Psh, sinong niloko mo? Pagkain from Mcdo, Dunkin donut,  Goldilocks tapos may pafruits pa sya at soup. Which hospital does that?

"좋은 아침입니다 부인. joh-eun achim-ibnida bu-in"

(Goodmorning madam)

Bati saakin ni Hana at pagkapasok pa lang nya sa kwarto.

"너도 좋은 아침이야. 내가 너를 도우 리라.neodo joh-eun achim-iya. naega neoleul dou lila."

(Goodmorning too. Here let me help you)

Sabi ko sabay kuha ng ibang gamit na dala dala nya at nilagay dito sa cabinet, yung ibang hindi bag para sa mga damit nilagay lang nya sa may table.