A Beautiful Disaster [COMPLETED]

Chapter 22

Chapter 22: Three events in One day

∞∞∞∞∞

"Delivery for Ms. Abigail Cuanco" sabi nung so-called-mailman pero nung nagpakita na ng mukha..

"Christian, what are you doing?" Tanong ko na hindi mapigilan ang ngiti. Akala ko eto yung sinasabi ni Marcus na gift, hindi pala, sayang ganda pa naman sana.

"Happy birthday" sabi niya at nakipagbeso beso saakin.

"Oh. Pfft! HAHAHAHAHAHA. Magpapatayo ka na ba ng sarili mong garden, Buenaflor?!" Tawang tawa na tanong ni Zerine nung kakapasok lang niya ng bahay.

Sinilip ko naman yung labas ng bahay kung saan nanggaling si Ate and what the hell? Nagbebenta ba siya ng bulaklak?

"Florist ka na ngayon ah? Hahahah" asar pa ni Zerine sakanya tsaka nagcrossed arms.

"Shut up, Dipstick" sabi ni Christian. "Anyway here's for you-"

"Hindi ko sinecelebrate birthday ko eh"

"Niregaluhan lang kita, masama ba yun? Atsaka the rest naman para kay tita eh"

Unti unti naman napataas yung kilay ko habang nakatingin sakanya ng hindi makapaniwala. Una sa lahat si mama ba tinutukoy neto? Pangalawa, alam niya na ngayon death anniversary ni mama? Pangatlo, close sila? Makatita ah hahaha.

After nun, kumain at naghanda na kami para pumuntang cementeryo. Nauna na kami ni Ethan since may gagawin pa raw yung iba.

Nakatingin lang ako puntod na may picture ni mama. Nang maalala ko yung huling sinabi niya saakin bago siya mamatay.

"Abigail. A-abigail. You listen to.. me. You're one of the most beautiful thing that ever happened to me. I love you no matter what. I'm always here for you, okay? I know you can do anything and I'm al.. ways proud of you"

Naririnig ko pa rin yung iyak ko nung time na yun. Naririnig ko pa rin yung tunog ng mga sirena ng ambulansya at pulis car.

May luha namang tumulo mula sa mga mata ko, nang bigla akong yakapin ng anak ko dun lang ako nabalik sa realidad, kung saan ilang taon na ang nakalipas simula nung namatay si mama.

At ngayon sinecelebrate na namin ang 20 years na pagkamatay niya.

"Happy 20th year death anniversary, mama"

Inayos ko na yung mga bulaklak at candila sa paligid ng puntod niya. At syempre, yung mga bulaklak na pinadala ni Christian.

"Mama. Namiss mo ba ako? Hahah Sorry ngayon lang ulit po ako nakadalaw huh, marami lang po ako kasi ako ginagawa. Wag ng magtampo ma. Alam nyo po ba, president na ako ng branch natin sa Korea, oh diba? Your little princess has grown, thank you for always believing in me" sabi ko sabay ngiti sa picture niya. "Ay oo nga pala. Mama, si Ethan, anak ko po. He's a sweet and wise kid. Love na love ko toh" sabi ko sabay hug sakanya ng mahigpit at kiss ng cheek niya

"Hahaha. I love you too, mom. Happy birthday!"

"I love you more" sabi ko tsaka pinakawalan na siya. Tumakbo naman siya sa isang corner netong bahay habang tumatawa pa rin. Napangiti naman ako pero siya hinabol.

"Wala man siyang tatay, but I think it's enough that he has me. Don't you think ma?" Sabi ko tsaka patuloy na inayos yung mga flowers at kandilang inorder namin.

Blag!

Nagulat naman ako ng may biglang bumagsak sa table.

"Aish! Nakakagulat ka naman!"

"Psh weakshit." Tinignan ko naman siya ng masama. "Hi ma!" Bati niya kay mama tsaka kumaway sa puntod neto.

"Nga pala, Abby, happy birthday" sabi niya sabay bato ng regalo saakin at umupo muna sa isang upuan katabi ni Ethan. Nakita kong nagbless naman si Ethan sakanya.