A Beautiful Disaster [COMPLETED]

Chapter 11

Chapter 11: Hubby

∞∞∞∞∞

Christian's POV.

Pagkarating na pagkarating ko dito sa condo unit ko biglang nanlabo yung paningin ko at agad akong dumeretso sa cr dito tsaka doon nagsusuka.

"ARGHHH!" Inda ko dahil sa sobrang sakit ng ulo ko

Wag muna ngayon. Please.

Wag muna ngayon, kung kailan andito na si Abby.

Then I suddenly remembered...

FLASHBACK.

After a year noong umalis nalang bigla si Abby. I tried to find her and it took me a year to finally found her here at Seoul.

Nakita ko siyang nagtratrabaho sa isang hospital sa Seoul. Halatang pagod at wala pang tulog. Gusto ko siyang lapitan. Gusto ko siyang kamustahin. Gusto ko siyang yakapin.

Pero ni isa dun wala akong ginawa. Naupo lang ako dito sa may lobby ng hospital. Tinitignan siya. Halos buong araw sinundan ko siya.

"I felt bad for doctor Cuanco. I heard she hasn't been sleeping properly since last week because of her family's expectation that she will be the next president in this hospital"

Narinig kong sabi nung isang nurse dito.

Hindi ako nagdalawang isip at agad naman akong lumabas ng elevator pagbukas neto sa 2nd floor at hinanap siya para yakapin, para sabihing kaya nya yun, para sabihin andito lang ako para sakanya.

Pero nung nakita ko siya, nakita ko siyang may kayakap na iba.

Who am I kidding? Sino ba ako? Ako lang naman yung lalaking nakaone-night stand niya. Ako lang naman yung lalaking nakasama sa maikling panahon lang pero hulog na hulog na sakanya. Kahit para sakanya, wala lang yun.

On my way back, I found a chapel here. I don't know why, pumasok nalang ako bigla ata umupo dun sa isa sa mga upuan sa loob. Nakatitig lang ako sa cross na andun.

God, my Lord.

I know that I don't pray to often. But please help her. Help her achieve her dreams. Even without me in it. Make her happy and free because she deserves it. Kahit na hindi na kami magkita. Kahit na hindi kami para sa isa't isa basta masaya siya, okay na ako dun.

"Amen"

END OF FLASHBACK.

"ARGHHHH!" Sigaw ko habang hawak hawak yung ulo ko at nakahiga na dito sa sahig.

I lied. I lied to her earlier. As soon as I found her, I came to see her. Last year after I have informed about my condition, I go to Korea just to see her. I thought that was the last time that I would be able to see her.

But God made a path and Abby came here, kahit na hindi dahil saakin.

Hinahabol ko yung hininga ko habang patuloy ko itong nilalabanan.

Hindi. Hindi ako magpapatalo dito. Nagkita pa kami kaya pwede pa. May pagasa pa.

Abby's POV.

Chinecheck ko yung vitals ni Mrs. Santiago, who is still unconscious. Okay, bukas na yung operation, her vitals are all in condition, she's ready. I hope we are too.

Bigla naman sumagi sa isip ko yung sinabi ni Christian kahapon.

"I want to be with you! I want to have a child with you! I don't care who you are what other people might say back then. All it matters is I like you for who you are, and I want to be with you"