Kapelusz - oznaka zamknięcia na życie,
zakrycie głowy na świat.
To co w środku, też już na wierzch nie wyjdzie.
Taki jakby efekt cieplarniany,
lepiej nawet -
efekt brudnych myśli.
Co w sobie mu się stworzy,
poza niego nie wyjdzie,
bo on jest wielkim piecem
spalającym wewnętrzne myśli.
Piecem bez komina.
Bo on jest głęboką kopalnią,
której urobek skipami do góry wciąż wędruje,
lecz nie wychodzi na powierzchnię.
A urobku wciąż przybywa.
W sobie z sobą w głowie zamknięty
Głowa kapeluszem przykryta.
Walizka - oznaka zamknięcia na miłość,
więzienie serca w pudełku.
Serce za sobą wozi w walizce.
Czemu kapelusza więc nie zdejmie?
Bo potwornie jest zimno dla głowy.
Czemu więc serca nie uwolni?
Bo potworny dla uczuć jest świat.
CZYTASZ
Odrzucona poezja
PoetryTrochę więcej, niż o życiu doczesnym w niejednolitym zbiorze poezji, która nie znalazła uznania na konkursach oraz tej, która na konkursach nie figurowała.
