idol or dad † jenmin ✓

🌺Ecelin Soğuk Nefesi. 爱

"Sen şehrin merkezi ben sürgün yeri olan, son bahardan baharlara selam."*

Bu bölümü gönlünü almak için saewbae'ye ithaf etmek istiyorum (:

✨

Boşlukta kaybolup gidiyorum.

Ölüm enseme dayanmış gibi, bedenim buz tutmuş ve her yer sonsuz karanlığa uğurlanmış. Kulaklarımdaki çınlama git gide büyüyüp kendine yer ediniyor.

Gözlerim şu anda kâinata kör.

Uyanmak istemediğim bir uykunun pençesindeyim. Karşılaşmak istemediğim zorluklar uyanınca peşime düşmeye devam edecek çünkü biliyorum.

Canımı bedenimden söküp atmak istiyorum. Artık rahatça uyumak, sonsuzluğun taşlı yollarında gezinmeyi umut ediyorum.

Yaşam öyle bir acı veriyor ki sanki her an intikamını alıyor güzel anlarımdan. Artık gücüm yok. Benim ölmeye gücüm var ama yaşamaya takatim yok.

Sevdiğimin yanımdan eksilişiyle tadıyorum tarifsiz olan o ilk acıyı. Sonra bahara küsüyorum ben, son baharın adamı oluyorum. Kalbimin odasında kızım ve ben baş başa kalırken yalnızlığıma boyun eğmek zorunda kalıyorum.

Aylarca onun yanımda olmayışına ağlıyorum, aylarca. Artık toprak olan bedenini hatıralarımda saklıyorum ve unutmak istemediğim yüzünü zihnimin uçurumlarında saklıyorum, kuytuda.

Düzelemem diyorum. Ben yeniden kalp çarpıntısı ne bilemem, diyorum. Lâkin ummadığım şeyler başıma geliyor bir anda. Dünyam tekrar aydınlanıveriyor düşüncelerim intiharın kıyısında asılı kalırken.

Aşık oluyorum, Tanrım.

Bu duyguya yeniden aşık oluyorum.

Aşık olmaya aşık oluyorum, Tanrım.

Onu hiç bitmeyeceğini bildiğim bir sevgiyle büyütüyorum içimde.

Ama...

Dünyamı başıma yıkıp giden kadın toprak olan bedenini de alıp geliyor bir anda...

Uğrunda ölmek için bahanelere ihtiyaç duyduğum kadın karşımda beliriyor ya işte... O an... Can evimden vuruluyorum.

Şimdi karşılaştığım tek bir his var saklı olmayan. Ecelin soğuk nefesi etrafımda dönüp dolanıyor.

Diyorum ya, ölüyorum ben. Her bir parçam eksiliyor. Ruhumda beni ben yapan şeylerin eksikliği hissediliyor.

Toparlayamıyorum. Kıvranıyorum, işkenceler içindeyim. Çünkü kalbime gem vurduğum bir zaman diliminde yeniden aşkı tadarken onu görmek bana hiç iyi gelmedi.

Nefes...

Derin bir nefesi boğazımı yakacak raddeye kadar içime çektiğimde bulanıklaşan görüşümle gözlerimi kırpıştırmaya başladım.

Az önce ne yaşadığımı hatırlamak istemiyordum ama zihnim olan biteni her seferinde başa sararken mümkün değildi bu zayıf isteğimin gerçekleşmesi.

Defalarca yutkundum. Bedenim koltuğun üzerinde buruşmuş bir kağıt gibi kalakalırken sadece tavana baktım sessizlik içerisinde. Boğazımda büyümeye başlayan koca yumruyu gidermeye çalışmanın ne denli zor olduğunu bilsemde denedim.