Jongensinternaat wat?! {voltooid}

Hoofdstuk 5

Ik kijk hem na tot ik hem niet meer zie. De jongens komen naar mij toe en tillen me op hun schouders. 'You go girl,' zeggen ze. Ik kijk alle jongens een voor een aan. Ik mis iemand. Jaiden. Waar is hij? 'Jongens waar is Jaiden,' vraag ik. Ze kijken om hun heen. 'Geen idee,' zeggen ze. 'Zet me eens neer,' zeg ik. Ze zetten me op de grond. Ik kijk om me heen. 'Ik ga hem zoeken,' zeg ik. 'We helpen wel,' zeggen een paar. Ik knik. 'Jullie doen binnen ik kijk buiten wel,' zeg ik. Ze knikken en lopen naar binnen. Ik begin met zoeken. Ik loop over het terrein. Ik ben overal geweest. Ik kan hele nergens vinden. Net wanneer ik naar binnen wil lopen bedenk ik me dat ik nog niet onder de tribune heb gekeken. Ik ren er naartoe. En ja hoor daar zit hij.
'Wat is er,' vraag ik als ik zie dat hij huilt. 'Niks,' zegt hij snikkend. 'Je huilt waarom,' vraag ik nog een keer. 'I-ik uhmm,' zegt hij en barst in tranen uit. Ik trek hem in een knuffel. 'Shh het komt wel goed. Rustig maar,' zeg ik. Ik voel dat hij zich ontspant. Hij veegt zijn tranen af en wil wat zeggen, maar ik ben hem voor. 'Je hoeft het niet te vertellen,' zeg ik. 'Jawel,' zegt hij. 'Ik kwam op dit internaat, omdat mijn ouders zijn overleden. Het is vandaag precies 1 jaar geleden dat ze zijn gestorven. Ik zag een foto en moest weer huilen. Ik ben toen hier maar gaan zitten,' zegt hij en begint stilletjes te huilen. 'O sorry,' zeg ik en geef hem nog een knuffel. De knuffel word verstoord door mijn telefoon.

*telefoon gesprek*

Ik: met Nina
Nathan: we kunnen hem nergens vinden jij?

Ik kijk even naar Jaiden om toestemming te geven of ik het mag zeggen. Hij knikt

Ik: jepp gevonden. We komen zo die kant op.
Nathan: top tot zo

Ik hang op en stop mijn telefoon weer weg. 'Weten de jongens dit,' vraag ik. Hij knikt. 'Zullen we dan maar gaan,' vraagt hij. Ik knik en veeg nog wat tranen bij hem weg. We staan op en lopen naar onze kamer.

Als we binnen lopen naar binnen en de jongens kijken Jaiden aan. 'Ga anders even douche,' zeg ik tegen Jaiden. Hij knikt en loopt naar zijn kamer voor zijn kleren. Niet veel later hoor ik het water in de douche. 'Wat is er met hem,' vraagt Liam. 'Zijn ouders,' zeg ik kortaf. 'Heeft hij het al vertelt,' vraagt Jake. Ik knik. 'Dat doet hij niet snel,' zegt Jake. Ik haal mijn schouders op en loop naar mijn kamer. Ik kleed me nog even om aangezien ik nog mijn sportkleding aan heb.

Ik loop weer naar de woonkamer en zien alle jongens op de bank zitten. Jaiden zit er ook alweer bij. 'Zullen we uiteten gaan,' vraag ik. Iedereen draait zich om. 'Ja is goed,' zeggen een paar. 'Nou omkleden,' zeg ik. Jake, Liam en Adam staan op en lopen de kamer uit. Ik loop naar mijn kamer om wat anders aan te trekken. Alweer.

Ik kom terug in dit jurkje en bijpassende pumps. Ik loop naar de woonkamer en zie Jaiden en Nathan staan. Ze hebben allebei een wit overhemd met een zwarte nette broek aan. Jaiden heeft een strikje om in dezelfde kleur als mijn jurk en Nathan heeft een donker blauwe stropdas. Als ze mij zien valt hun mond een beetje open. 'WoW je ziet er prachtig uit,' zegt Jaiden. Ik voel dat ik begin te blozen. Hij ziet er zo vet knap uit in dat overhemd. 'Jullie zien er ook mooi uit,' zeg ik. 'Dankje,' zeggen ze in koor. 'Zullen we maar gaan dan,' vraag ik. Ze knikken en samen lopen we naar de ander jongens. Samen met de jongens rijden we in een taxi naar het restaurant.
Als we bij het restaurant zijn lopen we naar binnen en gaan zitten aan de tafel. Wanneer iedereen zijn eten heeft bestelt ga ik naar de wc. Ik voel me niet zo goed. Als ik vlak bij de deur van de wc ben begint alles te draaien. Ik loop rustig naar de wasbak. En dan...