Jongensinternaat wat?! {voltooid}

Hoofdstuk 20

Hij heft zijn hand. Ik doe mijn ogen dicht, maar ik voel geen klap. Ik open langzaam mijn ogen. Ik zie Lucas net de deur uitlopen. Hij geloofde mij. Mijn ogen worden zwaar. Ik val binnen enkele minuten in slaap.

————————————————————————
3 dagen later denk ik.

Ik zit nog steeds in een of ander loods van Lucas. Ik pak mijn telefoon en probeer hem aan te doen. Shit hij is leeg. Ik gooi mijn telefoon hard tegen de muur. Ik probeer weer mijn polsen los te krijgen. Er zitten kleine spijkers aan de binnen kant. Ik voel mijn polsen bloeden. Ik hoor weer voetstappen. O nee ik dacht dat hij op school was.
'NINA,' schreeuwt een bekende stem. Omg wat ben ik blij dat ik hem hoor. 'Blake ik zit hier snel,' roep ik. Ik heb weinig gedronken. Mijn lippen zijn helemaal kapot.

Dan gaat de deur open. Ik zie Blake staan. 'Omg Blake ik ben zo blij dat je hier bent,' zeg ik. Hij komt naar me toe. 'Ik ben hier,' zegt hij. Hij maakt de boeien los en helpt me opstaan. Ik zak gelijk weer op de grond. 'Kom maar,' zegt hij. Hij tilt me op als een bruid en loopt naar buiten. 'Weet Jaiden of de ander jongens dat je hier bent,' vraag ik. Hij schud zijn hoofd. 'Ik dacht je wil ze wel verassen,' zegt hij.
'Ben je nog boos op mij,' vraagt Blake na een tijdje. 'Nee je hebt mij gered,' zeg ik. Hij zet me in de auto. Eigenlijk mag hij nog niet alleen auto rijden, maar het boeit hem niet veel.

We zijn al een uur onderweg. We zeggen niks tegen elkaar. Je hoort alleen de radio zacht op de achtergrond. 'Dankje,' zeg ik. 'Alsjeblieft. Ik zag hoe Jaiden er kapot van ging. Ik wou gewoon helpen,' zegt hij. Ik knik. We zitten nog een half uur in de auto. We zijn eindelijk weer bij het internaat. Ik kan nog niet lopen. Blake tilt mij weer op en loopt naar binnen. We lopen naar mijn kamer.
We kloppen aan. Ik sta achter Blake. Ik leun tegen zijn rug omdat ik anders val. Ik zie vanachter Blake dat Jaiden met tranen in de deur opening staat. 'O Blake wat moet je? Ik wacht tot-,' zegt Jaiden. Dan kom ik achter Blake vandaan. Jaiden loopt gelijk naar me toe en geeft mij een knuffel. 'Ik dacht dat ik je kwijt was,' zegt Jaiden snikkend. Ik sla mijn armen om hem heen. 'Is Lucas binnen,' vraag ik bang. 'Nee we hebben ervoor gezorgd dat hij eerder weg kon,' zegt Jaiden. Jaiden ondersteunt mij en samen lopen we naar binnen. Als de jongens mij zien rennen ze naar mij toe. 'Blake jij hebt haar gered,' vraagt Adam. Blake knikt. 'Thanks bro,' zegt Adam en geeft hem een jongensknuffel.

'Ik ga even douche,' zeg ik. Ik wil een stap lopen en zak door mijn benen. 'Kom ik maak anders wel een lekker warm bad voor je,' zegt Jaiden. Ik knik. Jaiden ondersteunt mij. Hij zet me op de rand van het bad en doet de kraan open. Hij loopt weg en komt terug met mijn pyjama. Hij legt het op de wasbak.
We wachten tot het bad vol is. Jaiden helpt mij met uitkleden en legt mij voorzichtig in het bad. Hij wil weglopen, maar ik pak zijn pols. 'Blijf hier alsjeblieft,' vraag ik. 'Tuurlijk,' zegt hij en geeft een kus op mijn voorhoofd. Jaiden helpt een beetje met mij wassen en na een half uur ga ik er weer uit.
Ik doe mijn pyjama aan en loop samen met Jaiden naar mijn bed. Hij legt mij in bed en geeft een kus op mijn voorhoofd. 'Moet ik bij je slapen vannacht,' vraagt Jaiden. Ik knik. Hij pakt zijn pyjama en komt bij mij in bed liggen. Hij slaat zijn armen om mij heen en ik kruip dichter tegen hem aan. Zo val ik binnen enkele seconden in slaap.