Jongensinternaat wat?! {voltooid}

Hoofdstuk 6

BAM! Alles word zwart. Ik heb geen idee wat ik heb. Na een minuut of 20 denk ik, word ik wakker. Het licht van de wc dringt mijn ogen binnen. Ik doe mijn ogen gelijk weer dicht door het felle licht. De jongens?! Ik pak gelijk mijn telefoon en zie dat Jaiden al meerdere keren heeft geappt en gebeld.

Jaiden💛: waar blijf je??
Jaiden💛: kan je het vinden??
Jaiden💛: hallo??!
Jaiden💛: kom je nog??
Ik zie dat hij ook nog eens 3 keer had gebeld.
Ik: kan je naar de dames wc komen??
Binnen enkele seconden is hij online.
Jaiden💛: ik kom

Binnen 1 minuut is hij bij de wc. 'Wat is er gebeurt,' vraagt hij bezorgd. 'Ik weet het niet. Alles begon te draaien en toen werd alles zwart,' zeg ik. 'Je moet naar het ziekenhuis,' zegt hij paniekerig. 'Ik ga morgen wel even langs de dokter,' zeg ik. 'Nina je hebt bloed op de hoofd,' zegt hij. Wacht wat?! Bloed! Ik voel aan mijn voorhoofd en zie bloed op mijn vingers. 'Wil je met me mee,' vraag ik. Hij knikt. Ik probeer op te staan, maar ik zak in elkaar. Jaiden tilt me op en loopt de wc uit. Hij is zo sterk. We lopen gelijk naar buiten toe. Ik zie dat Jaiden de jongens een appje stuurt. En dan worden we met de taxi naar het ziekenhuis gebracht. We lopen naar binnen en we kunnen gelijk geholpen worden.
Als we dan in het kamertje zitten begint hij met vragen stellen. 'Wat is er gebeurt,' vraagt hij. 'Ik ging naar de wc en alles begon te draaien en toen werd alles zwart,' zeg ik. Hij knikt en zet het in de computer. Hij stelt nog wat vragen en dan vind hij het wel goed. 'We gaan eerst je wond verzorgen en dan nog even bloed prikken,' zegt hij. Ik kijk hem met grote ogen aan. Nee niet bloed prikken. Ik ben echt doodsbang voor naalden. Toch besluit ik te knikken. Met zijn drieën lopen we naar een aparte kamer. De dokter pakt wat spullen voor de wond. Na 5 minuten heeft hij de wond al schoongemaakt en afgedekt. 'Nu gaan we bloed prikken,' zegt de dokter.
'U kunt even buiten wachten,' zegt hij tegen Jaiden. 'Nee hij moet hier blijven,' zeg ik en pak Jaiden zijn hand vast. 'Voor deze ene keer dan maar,' zegt hij en loopt weg. 'Jaiden ik ben bang. Ik haat naalden,' zeg ik paniekerig. 'Het komt goed. Ik ben bij je. Knijp maar in mijn hand,' zegt hij geruststellend. Ik knik. De dokter komt terug met een naald en wat buisjes. 'Moet ik aftellen of niet,' vraagt hij. Ik weet niet wat ik wil en kijk Jaiden aan. 'Nee niet aftellen,' zegt hij. Ik kijk hem dankbaar aan. 'Oke,' zegt hij en drukt de naald gelijk mijn ader in. Ik knijp hard in Jaiden zijn hand. 'En klaar,' zegt de dokter als hij de naald eruit haalt en een pleister erover plakt. 'Je hebt het gedaan,' zegt Jaiden. Ik knik. 'Sorry als ik je hand fijn heb geknepen,' zeg ik lachend. 'Het doet geen pijn hoor,' grinnikt hij. 'Jullie mogen gaan. Over een week krijgen jullie de uitslag,' zegt de dokter. Ik knik. Ik en Jaiden geven de man een hand en lopen dan naar buiten.

Na een tijdje zijn we terug bij het internaat. Ik loop direct naar mijn kamer om me om te kleden. Ik doe mijn pyjama aan, poets mijn tanden en borstel mijn haar. Als ik in bed lig van ik gelijk in slaap.