Evet sonunda, biliyorum skdnsömemdöwöem
Şu yeni attığım son üç bölümü bi anda oturup yazdım o yüzden hatam olursa kb
...................................................
Min Yoongi ne olduğunu bilmiyordu. Canı yanıyordu, sanki bir el kalbini tutmuş ve paramparça etmek ister gibi sıkıyordu. Yine aynı kabusları gördü.
Ne yaptığını bilmiyordu. Vücudunun kontrol yetenesğini kaybetmişti. Yataktan kalkıp koşmaya başladı. Nereye ve neden koştuğunu bilmiyordu. Sadece öyle yapmasa yaşayamayacakmış gibi hissediyordu. Koşarken ne boğazını acıtan kuru havayı ne de ayaklarını paramparça eden çakıl taşlarını önemsedi. Sadece koşuyordu. Nereye geldiğine bakmak için kafasını kaldırdı bi an. İnsanların öldükten sonra küllerinin saklandığı yerdeydi içeri girdi
Jimin ise yoongiden farksız değildi.
Ve bir kez daha güneş tutulması gerçekleşiyordu. Jimin ise diğer kapıdan girmişti. İkisi ağlıyordu neden ağladıklarını bilmeselerde.
Yoongi'nin arkafaşı Namjoon ikisi öldükten sonra Jiminin küllerinden yapılan kolyeyi kavonoza koymuştu.
Jimin ve Yoongi, jiminin kavonozunun önündeydiler ama birbirlerini farketmediler taaki kavonozun önünde duran jiminin günlüğüne dokunana kadar sonra bakışlarını elin sahibine çevirdiler.
Tam o anda tekrar güneş tutulması gerçekleşti. Ve o gözgöze geldikleri anda geçmiş hayatlarındaki tüm anıları zihinlerine doluştu. O zaman kabusları anlam kazandı. Aşkları onları ağlattı.
O gece iki sevgili birbirlerine bakarak ağladılar gözlerini ayırmadan. O gece ay çok sevdiği güneşine kavuştu.
Ne kadar birbirlerine baktılar bilinmez ama yılların hasretiyle kavuşan dudaklar nefessiz kalıncaya kadar ayrılmadı.
....................................
Son :)
