Merhaba, uzun zaman oldu...
........................................................
Sevgilisine olan hasreti gün geçtikçe büyüdü Yoongi'nin. Onun varlığında onu kaybedeceğini düşünürken mahvoluyordu zaten ama şimdi bu düşünceler gerçek olmuştu. Her an her köşeden fırlayıp kalbine bir ok gibi saplanıyordu anıları canı yanıyordu, kalbi acıyordu ve her geçen gün mahfoluyordu.
Onun o güzel yüzünü rüyalarında görüyordu. Unutmak istiyordu çünkü acı katlanılmaz bir noktaya gelmişti. Çökmüştü.
Onu oksijensiz bıraksalar bile canı bu kadar yanmazdı. Onu uyandığında ölü olarak bulmuştu. Canı çok acımıştı.
Onun güzel yüzünde ölüm bile güzeldi. Yoongi'nin her gözlerini kapattığında gözünün önüne gelen o yüz kusursuzdu. Bilmiyordu ki o küçük çoçuk biricik sevgilisine ölümü arzulatacağını.
Yoongi, minik sevgilisinin kolları arasında can verişini farketmemişti.
Yoongi onun ölümüne bazen sevinirdi çünkü miniğinin yüzünde huzurlu bir ifade vardı. Ve Min Yoongi sevgilisinin onu terk edişine kızmadı bu yüzden.
Onun öldüğü gün ay güneşe tutulmuştu.
Min Yoongi onunla kaldığı evi ziyaret ederdi her ölüm yıl dönümünde.
Fakat bir istisna oldu bu yıl sevgilisiyle anılar tarafından kuşatılmış evlerine gidemedi.
Çünkü o da öldü. Zaten pek yaşıyorda sayılmazdı.
