ေဝး (WYB x XZ Fanfic♡)

~1~

7:00 A.M.
၇ နာရီ ထိုးေနၿပီ~
မထေသးဘူးလား~

7:30 A.M.
၇ နာရီေတာင္ ခြဲေနၿပီ~
တကယ္မထေသးဘူးလား?~
က်န္႔ေကာမထေသးရင္ တကယ္သြားၿပီေနာ္~
မေစာင့္ေတာ့ဘူး~

တတိန္တိန္ ျမည္လာေသာ message အသံေၾကာင့္ ေရွာင္းက်န္႔ ကုတင္အနီးရွိ မီးအိမ္တင္ထားေသာခံုေပၚမွ ဖုန္းကို မ်က္လံုးမဖြင့္ဘဲ အိပ္ခ်င္မူးတူးႏွင့္ စမ္းရွာယူလိုက္သည္။

လက္ထဲဖုန္းေရာက္လာေတာ့ သူ အလန္႔တၾကားေတြ႕လိုက္ရသည္မွာ အခ်ိန္က 7:31 A.M ။သူ႔ကို မ်က္လံုးပိုျပဴးသြားေစသည္က ရိေပၚပို႔ထားေသာ wechat မွ message မ်ား။

*ဟာ!ဒီကေလးကေတာ့...ငါ့ကို မေစာင့္ဘဲ သြားေတာ့မယ္တဲ့! ဒုကၡပဲ!*

ေရွာင္းက်န္႔ အိပ္ယာမွ အလူးအလဲထၿပီး ခန္းဆီးကိုအျမန္ဖယ္ကာ သူ႔ျပတင္းေပါက္မွန္ကို အလ်င္စလိုအျမန္ ဖြင့္လိုက္သည္။ဖြင့္ဖြင့္ခ်င္းပင္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ျပတင္းေပါက္မွ သူ႔ ျပတင္းေပါက္ဘက္ကုိ လွမ္းၾကည့္ေနေသာ ဝမ္ရိေပၚကို ေရွာင္းက်န္႔ ေတြ႕လိုက္ရသည္။လက္ထဲတြင္လည္း ဖုန္းကို ကိုင္ထားကာ ေရွာင္းက်န္႔ reply ကို ေစာင့္ေနပံုရသည္။ေျဖာင့္တန္းေနေသာ မ်က္ခံုးတစ္စံုက လိုသည္ထက္ အနည္းငယ္ပိုတြန႔္ေနကာ စိတ္မရွည္ေတာ့ေၾကာင္း ျပေနသည္။

ေရွာင္းက်န္႔ မ်က္လံုးဝိုင္းဝိုင္းကေလးမ်ား ေပ်ာက္သြားၿပီး သူ႔ယုန္သြားေလးမ်ားေပၚသည္အထိ ဝမ္ရိေပၚကို ရယ္ျပလိုက္သည္။

*အခုမွ အိပ္မႈန္စံုမႊားနဲ႔ အသည္းအသန္ အိပ္ယာထလာၿပီး ေခါင္းေတာင္ မၿဖီးရေသးတဲ့ ဆံပင္ ပိုသီဖတ္သီနဲ႔ က်န္႔ေကာဟာ ဘာလို႔ ဒီေလာက္ေတာင္ ခ်စ္စရာေကာင္းေနရတာလဲ...? က်စ္!*

သူ႔ ရင္ခုန္သံကို သူမထိန္းႏိုင္ေတာ့သည္မို႔ ရိေပၚသည္ သူ႔ကို ရယ္ျပေနတဲ့ ယုန္ျဖဴေလး ေရွာင္းက်န္႔ကို အလ်င္အျမန္ ေက်ာခိုင္းလိုက္သည္။

"ေဟ့! ေဟ့! ဝမ္ရိေပၚ !ေကာကို ေစာင့္ဦးေလ! အတူတူသြားမယ္ လို႔ဆို..."

ေရွာင္းက်န္႔ ေခၚသံေၾကာင့္ ဝမ္ရိေပၚ သူ႔ကို ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ေရွာင္းက်န္႔မွာမူ သူ႔အျပံဳးလက္နက္ႏွင့္ ဝမ္ရိေပၚကို ဆက္လက္ပစ္ခြင္းလ်က္...။