Diseased Love || ChanBaek

[Özel Bölüm 2/2]

kendinibilyeter

Baekhyun, oğulları Yixing'n sevimli gülüşü ile kendisini onu yememek için zor tutuyordu. Yixing ise anne ve babasının onu izlediğinin bilincindeydi. Bu yüzden sürekli onlara dönüp eli ile ayaklarını işaret ediyor, güzel yürüdüğünü kanıtlamaya çalışır gibi haraketler yapıyordu. Her ne kadar Baekhyun hâlâ onun dört ayda yürüdüğünü kabullenemesede, onun bu sevimli halleri her şeyi boş vermesine sebep oluyordu.

Etrafa yayılan kokular ile Park çifti göz devirmekten başka bir şey yapamamışlardı.

Baekhyun kalkıp oğlunu kucağına alırken sessizce mırıldandı.

"Seni küçük yaramaz. Ne yapıyorsun sen yine?"

Yixing kıkırdayarak ellerini annesinin yüzüne yaslamıştı. Baekhyun burnunu onun burnuna sürtüp, iki yanağından da öpmüş, Yixing'in kaçmaya çalışmasına neşeyle karşılık vermişti.

Chanyeol ısrarla çalan kapıyı bilerek duymazdan gelirken Baekhyun onun kapıya bakmayacağını anlayarak, elinde ki bebekleri ile kapıya doğru ilerledi.

"Aman bakma sen kapıya. Hep Baekhyun uğraşsın işi ne!?"

Chanyeol kaşlarını çatarak, homurdanmaya başlamıştı.

"Her gün bizim ev de ne işleri var acaba!? Kris mi o? Kokusunu aldım. Açma sakın kapıyı."

Chanyeol yine kıskançlığını konuştururken, Baekhyun karşısında ki oğlana hayırdır der gibi bakmaya devam etti.

"Beni çağırdı."

Baekhyun kocasına hak verircesine, önünde ki alfaya gözlerini devirdi.

"Bizden çok seni görüyor zaten. Bugün sana Xing falan yok. Chanyeol sinirleniyor."

Tam Kris'in yüzüne kapıyı kapatmıştıki Yixing alt dudağını büzmüş ve her an ağlayacağını belli edercesine bir yüzle annesine doğru bakmıştı. Baekhyun bu bakışı çok iyi biliyordu. 'Eğer istediğimi bana vermezseniz, bütün sürü ayağa kalkar' bakışıydı bu. Etrafa kötü bir aura yayılırken, Baekhyun yutkunarak bebeğine korkakça bakmaya devam etmişti.

"Chanyeol... bir sorunumuz var.."

Chanyeol homurdanarak gelmiş ve bebeğinin yüzünde ki ifadeyi görmesiyle derin bir nefes vermişti. Hızlı davranarak kapıyı açmış ve Yixing'i annesinden alarak, Kris'e doğru vermişti. Kötü aura ortadan kalkarken, alfa özlediği kokuyu içine çekmekle meşguldü. Küçük ise deminki hâline kıyasla hemen düzelmiş, etrafa yeniden mavi boncuk dağıtmaya başlamıştı bile.

Günler böyle geçip giderken Yixing hızla büyümeye devam ediyordu 8. Yaşını doldurmak üzereydi. Bu kadar çabuk büyümüş olması Baekhyun'un hâlâ hoşuna gitmiyordu. Yavrusundan çabuk ayrılmak istemiyordu..

Yixing koşarak annesinin yanına gelmiş ve dilinden yine Kris ismini dökmüştü.

"Anne, Kris ile göle gideceğiz. Bana balık tutmasını öğretecek."

Baekhyun tek kaşını kaldırırken, huysuzca mırıldanmasına engel olamamıştı.

"Babana sordun mu? Ruh eşi olmanız, her zaman izinsiz gidebileceğin anlamına gelmiyor bebeğim."

Küçük omega bu sözlerle sarsılırken, annesinin ne düşüneceğini önemsemeden hırsla konuşmuştu.

"Babam hiç bir zaman izin vermek istemiyor! Bıktım artık sizden. Hep beni kısıtlamaya çalışıyorsunuz! Madem kurt adam yaşantısına ayak sağlayamayacaktın. Evlenmeseydin babamla!"