Diseased Love || ChanBaek

🔱《Bölüm 15》🔱

kendinibilyeter birlikte~

Bir buçuk haftadır sevdiğim adamla asla yataktan çıkamamıştık. Ayrıca garip bir şekilde bundan asla sıkılmıyor ve normal insan olarak yorulmamız gerekse de sanki birbirimizin üstünde güç deniyorduk.

Sadece biz değildik sokaklarda hiçbir hareketlilik de yoktu. Chanyeol bunu daha önce bana anlattığı gibi Kanlı Dolunaya bağlıyordu.
Komik bir neden olsa da bir nevi çiftleşme dönemi gibi bir şey deyip bir şekilde ciddiye alıyordum. Ama yine de alışık olmadığım için komik buluyordum herkesin aynı günler içerisinde eşiyle özel durumlar yaşamasını.

Bu sabah ise herkes, ortak mahzen diye adlandırdıkları yerlere inmişti. Çünkü bugün Kanlı Dolunay dedikleri halt neyse ondan vardı. Ayrıca mahzenlerde herkesi bağlayacaklardı, bende dahil. Ve Chanyeol'un dediğine göre de ben ilk dönüşümümü geçirecekmişim, bunu istediğim ise meçhuldü. Zira canım biraz fazla yanabilirmiş.

Üstümüze buralarda yaygın olan ve beni kurt adama çevirecekleri günde giydiğim geleneksel kaftanlardan giymiştik.
Ben zemini mavi ama altın sarısı işlemeleri olan kaftanın bende güzel durduğunu düşünürken Chanyeol'de siyah ama yeşil ile beyaz işlemesi olan bir kaftan giymeyi tercih etmiş ve oldukça da şık görünmüştü.

Bugünün Tanrı tarafından bir lütuf olarak gördükleri için bu kadar hazırlık vardı. Zira ben bu konulara oldukça Fransız kalmış ve şaşkın bir tavuk gibi etrafı inceliyordum.

"Sehun, Jongin, Kris ve o gördüğün büyücü ile sevgilisi buraya gelecek. Aslında babam da buraya gelebilir. Daha güzel şartlarda tanışmanızı isterdim, üzgünüm."

Chanyeol'un dediğine karşılık önemli değil dercesine omzunu silktim.

"Olsun tanışma bir kere olacak diye bir kural yok öyle değil mi? Daha sonra ciddi bir tanışma gerçekleştiririz olur mu?"

Eşim bana tatlı bir gülüş bahşettiğinde gösterdiği yere doğru indik ve gördüğüm manzara beni fazla ürkütmüştü. O yüzden yerimden küçük bir çocuk gibi sıçrayıp Chanyeol'e yapıştım.

"Ay bunlar ne Chanyeol? Her yerim mi bağlanacak?!"
Gözlerimden bariz belli olan korku ve sıkıntıyla sordum.

Sarıldığım beden hafifçe bana gülümserken başını olumsuz anlamda salladı.

"Hayır bebeğim. Burası biz alfalar için, senin içinse özel bir yer düzenledim."
Hâlâ endişeli olsam da ona güvenen tarafımla biraz da olsa rahatlamıştım.

Beni kendinden biraz uzaklaştırıp elimi tuttuğunda indiğimiz merdivenin hemen yanında kalan çelik kapıya yöneltti.
Daha sonra elimi bırakıp cebinden çıkardığı anahtarla çelik kapının alttan ve üstten olan kilitlerini üç 'tık' sesiyle açtı. Ardından karanlık odayı aydınlanması için ışığı açtığında şaşkınlık nidası çıkıvermişti ağzımdan.

"Heey!"

Gördüğüm manzara beni şoka uğratırken gülerek tepki göstermiştim. Zira açtığı kutu gibi oda rengarenkti.
İçin de küçük tatlı puflar, beyaz sade halı ve beyaz duvarlarının bir köşesinde kare kare boyanmış rengarenk duvarla içim cıvıl cıvıl olmuştu.

"Bunu benim için yaptığına emin misin Yeolie~"

Tatlı bir şekilde ve inanamayarak sorduğumda gözlerini kısmıştı. Şaşırma nedenim ise fazla çocuksuydu.

"Açıkçası burayı düzenleyen kişiye senin adını vermeden sadece, 'korkunç olmasın, çocuklar için yapılanlardan olsun.' Demiştim ama biraz abartmış mı sanki?"