COACH NG BUHAY KO
(BOOK 3) - ESTRANGHERO
(Chapter 2)
By: Marky Espejo
Si Mariel na ang siyang nag-aalaga sa
lalaking estranghero ng sumunod na
araw, parang hindi ito dumaan sa isang
nervous breakdown dahil kitang-kita nito
ang sigla sa tuwing sinusubuan niya ng
pagkain ang lalaki.
Napansin din ito ng kanyang ina, kaya
kahit labag sa kalooban nito ay wala
siyang magagawa at sumang-ayun sa
palabas na iyon. Hindi rin maalis sa
kalooban nito ang pag-aalala na baka ito
ay panandalian lamang, at bumalik
nanaman sa kalungkutan ang anak.
Makalipas ang isang linggo ay bahagya ng
gumaling ang mga galos na natamo ng
lalaking estranghero, nakakalabas narin
ito ng bahay, nakakapasyal sa tabing
dagat.
Maraming tanong ang lalaki tungkol sa
kanilang mag-asawa, kaya naman ay
pasinungalingang sinalaysay ni Mariel ito
sa lalaki.
“ 2 taon na tayong mag-asawa, Bryan
ang pangalan mo, may anak tayo si
Danica isang taon na siya.
Nagmamahalan tayo, dahil sa
magkakabata tayo Bryan, sabay tayong
lumaki.” Ang kwento ni Mariel sa lalaki.
“Pero bakit wala akong maalala?, wala
akong matandaan?” Ang naguguluhang
sagot ng lalaki.
“Noong isang linggo, pumalaot kayo kahit
masama ang panahon, inabutan kayo ng
malakas na hangin at ulan at nawasak ang
bangka, tanging ikaw lang nag nakaligtas
sa inyong apat na kasamahan.
“Ganun ba?” ang pagtataka sa tono ng
boses nito.
Magkukwento pa sana si Mariel ng
biglang sumingit naman sa usapan si
mang Ramon, baka madulas itong si
Mariel at maikwento sa lalaki ang totoo.
“Mariel, anak, puntahan mo nga si
Danica sa kwarto at mukhang gising na”
utos nito sa anak.
“Opo! Pa.” ang maikling sagot nito sabay
tayo at tinungo ang kuwarto kung saan
naroon ang anak.
Kaya naman naiwan sila mang Ramon at
ang lalaking estranghero sa balkonahe.
