Forever in Reality

Chapter 9

“ Tumayo ka na dyan, umuulan na oh, magkakasakit ka nyan.” Narinig ko’ng may nagsabi. Isang pamilyar na boses na hindi ko na kalian pa malilimutan, pero bakit ngayon pa? ngayon pa kung kelang naguguluhan na yung puso at isip ko?

Marahan akong tumingin sa kanya, nakatayo siya at may dalang payong dahil malakas na rin ang ulan

NW: Chasing cars by snow patrol

Lalo lang tumulo ang mga luhang hindi ko na napigilan pa, at unti unti pa ay lumuhod siya para makapantay ako, ibinaba niya yung payong para pareho na kami’ng nababasa ng ulan. “Baliw ka ba? Ang l-lakas ng ulan oh!” sigaw ko sa kanya para marinig nya ko kahit malakas na yung ulan. “E ba’t ikaw? Nagpapaulan ka din? Tara na, may pasok pa bukas.” Tapos hinila nya na ko patayo. Hindi ko na sinubukan pa’ng manlaban, para saan pa? lagi din naman ako’ng umuuw’ng talunan.

Sa loob ng kotse, tahimik lang ako nung una, pero ginulo ako ng isang tanong sa utak ko kaya ako rin mismo ang bumasag sa nakakabinging katahimikan. “ Pa’no mo nalaman kung nasaan ako?” ngumiti si Nate sakin, “ Nagugutom ka ba? Umalis yung pamilya mo e, walang tao sa bahay nyo.” “Ano? Ba’t mo binabago yung usapan?” “hmm, gusto mob a dun ka na lang muna sa bahay namin, may guest room naman kami, o sa bahay na lang nila Red?” “Nate! Sagutin mo yung tanong ko, ba’t ka nandun? Ba’t binabago mo yung usapan?” nakita ko’ng nagkuyom ng kamao si Nate at huminga ng malalim, nagpipigil ba siya ng inis? “NATE!” sumigaw na ako at this time nagulat din ako sa ginawa niya, bigla niyang inapakan ang brake ng kotse niya. “I ASKED YOUR PARENTS OKAY? After what I knew last night, nawalan na ako ng tiwala sa  gago’ng yun okay? Sinundan kita dahil alam ko’ng nasasaktan ka pa din dahil sa panlolokong ginawa niya! Now will you shut up?” sabi niya, at di ko mapigilang Makita niya ang gulat sa mukha ko. “ Wala ka’ng alam Nate. Hindi mo alam kung gaano kaimportante si Kenji sakin, hindi mo siya kilala, at lalong hindi moa lam ang pinagsamahan namin.” Depensa ko “You know what? You’re the dumbest girl I’ve ever met. Hindi ko alam kung talagang mahal mo yung gago’ng yun, o sadyang ayaw mo lang maniwala sakin because of your fucking pride!” “It’s not pride Nate, it’s called love. And just so you know, hindi si Kenji ang dahilan kung ba’t kame naghiwalay. It was all because of my idiocy.” “Sam, can you even hear yourself? Most girls I met before? Yung mga nasaktan? They change and move on, but you? You’re impossible, tang aka ba talaga?” “you don’t have to tell me what I’m suppose to do, hindi mo ko kilala, at never mo’ng makikilala, you’re a nobody to me Nate, you’re a stran-“ di ko na natapos pa ang sasabihin ko dahil the next thing I knew, his soft lips are on me. Kissing me, and I can’t even move. Alam nyo yung feeling na parang naparalyze ka? Ganun, wala na rin akong sapat na lakas pa para itulak siya kaya hinayaan ko siya. Nang huiwalay siya, sinampal ko siya, halatang nagulat siya sa ginawa ko, “You’re an idiot Nate, you’re an asshole.” Sabi ko sa kanya habang humihikbi. Palabas n asana ako ng kotse niya pero hinila niya ko ulit at sinara nanaman niya ang maliit na espasyo’ng naghihiwalay samin, this time mas ramdam ko siya, uminit ang buong katawan ko, gusto ko’ng halikan din siya dahil hindi ko na maipagkakaila pa na kahit ako, gusto ko na siya. Nang lumayo siya ulit, hinawakan niya ang magkabilang pisngi ko. “Mahal kita Sam. And I can’t stand to see you cry over that guy. Alam ko’ng mahal mo siya at ipagtatanggol mo siya no matter what happen, pero, Sam I want you to know that he’s not the only you’ll meet. Marami pa’ng iba diyan. And I’m willing to wait. I love you Sam. I love you so much.” Tumigil na ang pagtulo ng luha sa mga mata ko, at tila pati boses ko ay tinakbuhan na ako. Ano ba nama’ng pwedeng isagot diyan sa sinabi nya diba? Alam ko’ng totoo lahat ng sinabi niya, pero in the other hand, I think alam ko na din ang saot sa tanong ko kanina.

Nate is the reason of my letting go. Siya ang dahilan kung ba’t nalimutan ko ng lahat ang tungkol kay Kenji. And somehow I want to thank him.

Pinaandar nya na ulit yung kotse niya, at dahil nga hindi na ko nakapag salita, hindi ko na rin nasabi kung sa’n ako magpapauwi. Kaya no choice ako kung di sumama sa kanya sa mansion nya. Oo mansion. Mayaman e.

“ Halika na sa loob.” Sabi niya kaya wala na rin ako’ng nagawa kundi sumunod na lang din. Bukod sa wala naman akong laban sa kanya, pagod na rin ako.  Malaki yung mansion niya pero para’ng walang ta na nakatira. There I realized. Nate is left alone. He is just like me. Searching for a love, we both know never existed. But why is he so cheerful? Bakit napaka masayahin niya? Bakit naniniwala siya sa pagmamahal?

“Dun ka na lang matulog sa kwarto ko. May sofa dun. Dun na lang muna ako matutulog.” Sabi nya ulit, “Hindi okay lang dun na lang ako sa guest r-“ di ko na tinapos pa yung sasabihin ko. Nanlilisik na yung mga mata nya e.  “ Dun ka na matulog. I’ll have manang to give you dry clothes. Don’t worry hindi pa yun gamit.” Then. Umalis na siya pagkatapos niya ko’ng ihatid sa kwarto niya. “I’ll prepare hot drinks. Baba ka na lang pag tapos mo mag shower.” “e diba may pasok?” “Kaka announce lang, may bagyo daw, suspended ang classes tomorrow.”

Okay. Nakita ko ang mga damit na pinadala niya sa isang may eded na katulong nila. Simlpleng nnight dress lang yun na kulay baby pink. Napaisip tuloy ako kung kanino yun. Wala naman siyang kapatid na babae, and probably hindi ko naman ka size yung mother niya.

Pagkatapos ko mag shower, bumaba ako sa may kitchen at nakita siya sa may garden nila habang naka robe at may hawak na cup.

Kaya lumabas na rin ako para sana makapgag thank you na rin.

“Nate. Thank you nga pala.” “don’t mention it. Glad I can help.” Seryoso nyang sagot. “about what you said a while ago-“ again, he cut off my sentence. “ I really meant everything I said in the car.it’s up to you, if you believe it’s just a pile of rubbish.” “Hindi sa ganun Nate. I just want to say. Thanks for the concern. I appreciate the love, but I think hindi pa ko ready magmahal ulit.” He nod his head and looks down. “ I know. I said I’m willing to wait. Now go ahead and rest. Alam ko’ng pagod ka. We’ll talk tomorrow.”  Ngumiti ako tapos tumalikod na sa kanya, papasok n asana ako ng sliding door nang tawagin nya ulit ako. “SAM!” nilingon ko siya and he smiled. Th e usual smile of a Nate Madrigal I knew. “Thanks for not slapping me for the second time.” Naalala ko ulit yung nangyari sa kotse kanina, and hindi ko napigilang mamula. Buti na lang madilim. “Uh, eh.” Putek! Nauutal ba ako? Epekto ba to ni Nate?, I heard him shrug. “It’s alright, I’m not asking for an explanation. Goodnight Sam. Sweet dreams and sleep well.”

Nakangiti ako’ng pumasok sa kwarto niya, at hanggang sa pagpikit ng mata ko, his words in the car rang in my head.

He loves me. Nathan Madrigal, the new school heartthrob is inlove with me. What more can I ask?