(zawgyi)
"သား ဒီေန႔ေက်ာင္းမသြားေတာ့ဘူး ဒယ္ဒီ"
"ဘာလုိ႔လဲ သားရဲ႕"
ဆန္ျပဳတ္ေသာက္ေနတဲ့ဆယ္ဟြန္းဘက္
ေမ့ေငါ့ျပရင္း...
"ဟြန္းမွေနမေကာင္းတာ အိမ္မွာ
သူတစ္ေယာက္ထဲျဖစ္ေနမွာေပါ့ စိတ္ပူလုိ႔"
"ဟက္~ သေဘာ သေဘာ "
ခ်န္းေယာလ္စကားေၾကာင့္ ဆယ္ဟြန္း
ျပဳံးစိစိေလးျဖစ္သြားရတယ္ စိတ္ပူတယ္တဲ့ေလ..
အန္ကယ္ကုိႏွစ္ေယာက္သားအိမ္ေ႐ွ႕ထိလုိက္ပုိ႔ေပးကာျပန္ဝင္လာၾကေတာ့..
"ဟြန္း~ အိပ္ခ်င္ရင္အိပ္ေလ "
"ဟင့္အင္း မအိပ္ခ်င္ဘူး "
"အဲ့ဆုိ ငါ႐ုပ္႐ွင္ၾကည့္တဲ့နား
ထုိင္ေန လာ တီဗီေတာ့မၾကည့္ရဘူး
ေခါင္းမူးလိမ့္မယ္"
"အြန္း "
ခ်န္း႐ုပ္႐ွင္ၾကည့္ေနတဲ့ေဘးထုိင္ကာ
ဘာမွမလုပ္ရေတာ့လူကအိပ္ငုိက္ေနၿပီ...
"ငါ့ပခုံးေပၚမွီအိပ္ေလ ဟြန္း"
"ဟမ္!!"
"ဘာျဖစ္တာလဲ အလန္႔တၾကားနဲ႔ လာ"
ဆယ္ဟြန္းေခါင္းကုိဆြဲကာ သူ႔ပခုံးေပၚမွီေစသည္ အဲ့ေတာ့ အိပ္ခ်င္ေနတဲ့ဆယ္ဟြန္း
မ်က္လုံးေတြျပဴ းကာ ရင္ဘတ္ထဲလည္း
တဒုတ္ဒုတ္ႏွင့္......
"ခ်န္း~"
"အြန္း~"
"ဂ်ဴ ံအင္မိသားစုက ဘယ္လုိ
အေျခေနလဲဟင္?"
"ဟြန္းက ဘာေတြၾကားထားလုိ႔လဲ
သူမ်ားစကားေတြနားမေယာင္စမ္းပါနဲ႔"
"ဘာ ဘာမွမၾကားထားပါဘူး "
"မလိမ္ပါနဲ႔ ကင္မင္ေဆာ့တစ္ေယာက္လုံး႐ွိေနတာ သူပဲေျပာတာမလား?"
"သူက ခ်န္းတြက္စိတ္ပူလုိ႔ပါ"
"ဒီမယ္ ဟြန္း ငါကခါအီကုိ ခါအီမုိ႔လုိ႔
ခ်စ္ေနတာ သူ႔မိသားစုအေျခေနေတြဘာေတြငါဘာမွမသိခ်င္ဘူး နားမလည္ဘူး"
