(zawgyi)
"ခ်န္း ညစာစားၿပီးၿပီလား "
"ဟင့္အင္း .."
"အဲ့ဆို ခဏေစာင့္ ငါအခုျပင္လိုက္မယ္"
အန္ကယ္ဆီကျပန္လာေတာ့
ခ်န္းက အိမ္ျပန္ေရာက္ႏွင့္သည္
ေရခဲေသတၱာထဲက ရွိတဲ့အသားအခ်ိဳ႕
နဲ႕ပဲ လြယ္လြယ္ကူကူညစာျပင္ဆင္လိုက္ရ၏
"ညစာ စားလို႔ရၿပီ ခ်န္း "
ထမင္းစားခန္းထဲမွာ ႏွစ္ေယာက္ထဲ
တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ထမင္းဝိုင္း
ခ်န္းေယာလ္ကေတာ့ မိမိေရွ႕က
တိတ္ဆိတ္စြာထမင္းစားေနတဲ့ ဆယ္ဟြန္း
ကိုအကဲခတ္ေနေလသည္
ဆယ္ဟြန္းကေတာ့ ထမင္းကိုသာ
ဂ႐ုတစိုက္စားေနမိတယ္
"ကုမၸဏီမွာ ဘာေတြျဖစ္ေနလို႔လဲ "
ခ်န္းေယာလ္ဘက္က စကားစလိုက္မိသည္
"ဟင့္အင္း ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး "
"ေအာ္ "
ဒီက သူအရင္ရက္ေတြက ဘာလို႔
ျပန္မလာလဲ သိခ်င္လို႔ စကားစတာကို
သူကပိတ္ေျပာလိုက္ေတာ့ ဆက္ေျပာ
မရေတာ့ေပ.......
"စားလို႔ၿပီးပါၿပီ ခ်န္းစားလို႔ၿပီးရင္
ဒီတိုင္းထားလိုက္ေနာ္ က်ေတာ္ၿပီးမွ
ေဆးလိုက္မယ္ "
"အင္း"
အရင္ထထြက္သြားေသာဆယ္ဟြန္း
ေက်ာျပင္ကိုေငးၾကည့္ရင္း ခ်န္းေယာလ္
က်န္ေနခဲ့ရ၏....
တစ္ခုခုေတာ့ ထူးျခားေနပါတယ္
ညေရာက္ေတာ့လည္း အခန္းထဲမွာ
ညဝတ္လဲေနတဲ့ ခ်န္းေယာလ္ကို
"ခ်န္း ဒီမွာအိပ္လိုက္ပါ က်ေတာ္
စာၾကည့္ခန္းထဲမွာ အိပ္လိုက္မယ္ "
ေျပာေျပာဆိုဆို စာၾကည့္ခန္းဘက္
ထြက္သြားေလသည္
ဒါဘာသေဘာလဲ ခ်န္းေယာလ္
သည္းမခံနိုင္ေတာ့လို႔ အေနာက္က
လိုက္သြားမိသည္
စာၾကည့္ခန္းထဲ ဝင္ေတာ့မဲ့
သူ႕လက္ကိုေဆာင့္ဆြဲကာ တံခါးနံရံ
မွာကပ္ပစ္လိုက္မိတယ္
"ခ်န္း "
"မင္းဘာျဖစ္ေနတာလဲ ဟမ္! "
ေဒါသထြက္ေနတဲ့ ခ်န္းမ်က္ႏွာကို
မၾကည့္ပဲ ေဘးဘက္မ်က္ႏွာလြဲကာ
