Axe | The Hunger Games ✓

15. Lilith en Evan

Lilith Madason

'Klaar om te gaan, Lily?' Het is mijn moeder. Ze strijkt haar zwarte, lange jurk glad en wenkt naar mij. Met gebogen hoofd blijf ik staan. Ze knielt voor mij neer en pakt mijn schouders zachtjes vast.
'Lieverd...' begint ze zacht. 'Ik weet dat het zwaar is, maar iedereen wacht op ons.' Een traan druipt over mijn gezicht en land op mijn zwarte jurk. Ik knik kort en loop zonder op te kijken naar buiten. Daar staat een zwarte auto, ik had er nog nooit eentje van zó dichtbij gezien. Ik pak Evan's hand vast en in een langzaam tempo lopen we met de auto mee naar de begraafplaats. Het is een prachtige plek waar de twee kisten geplaatst worden, de kist van Sean en de kist van Ruby.
De groene wilg hangt er treurig overheen. De moeder, vader en zus van Sean staan er ook, en houden elkaars handen vast.
In een kring staan we om de kisten heen, zelfs mijn vader is gekomen en houd mijn hand vast.
Het enige wat te horen is is gesnik, de wind en vogeltjes die fluiten. Zachtjes waait de wind door onze haren, tranen vallen op de grond en geven we elkaar kleine kneepjes in elkaars handen. Het zonnetje schijnt op de grafstenen van Ruby en Sean. Het ziet er prachtig uit. In sierlijke letters staat geschreven:

Do not stand at my grave and weep,
I'm not there, I do not sleep

I am a thousand winds that blow,
I am the diamond glints on snow

I am the sunlight on ripened grain,
I am the gentle autumn rain

When you awaken in the morning's hush,
I am the swift uplifting rush

of quiet birds in circling flight
I am the soft star that shines at night

Do not stand by my grave and cry,
Im right here in your heart, I did not die.

Ruby Madason, 16 jaar oud.
Voor altijd in ons hart.

Mijn wangen worden nat van de tranen. De pijn die ik voel is ondragelijk, alsof iemand een deel van mijn hart mij ontnomen heeft. Het moment dat het voelt alsof ik volledig instort, hoor ik een vogel een prachtige melodie fluiten. Het klink als muziek in mijn oren, alsof iemand die je met heel je hart en ziel vertrouwd geruststellende woorden in je oor fluistert. De zachte bries strijkt over mijn wang. Ik kijk om naar waar de prachtige klank vandaankomt, daar zie ik twee Spotgaaien uit de zon aan komen vliegen. Samen landen ze op een tak in de boom. Ze hebben prachtige goud bruine vleugels, alsof ze zo als engeltjes uit de hemel komen vliegen. Ik fluit een korte melodie, en direct neemt één van de vogels, met prachtige groenen ogen, het over. Door mijn tranen heen krijg ik een glimlach.

Ruby...