Liefde in de titel? ^-^ Ik hoop dat jullie zover van het boek genieten, feedback is altijd welkom! En votes ook haha.
Xoxo, Syd
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
In de lift blijft Faye ons maar complimenteren op onze outfits. Af en toe kijken Sean en ik elkaar aan en begin ik verlegen te blozen. Ik herken mezelf helemaal niet. Telkens als Sean naar mij kijkt wordt ik verlegen, terwijl ik mij juist zelfverzekerd voel in deze kleren. Hij doet iets met mij wat ik nog nooit eerder gevoelt heb.
Als we aan komen op onze verdieping begint Faye een uitgebreide rondleiding te geven waar ik totaal geen zin in heb. Mijn voeten doen pijn van de hoge hakken. Het appartement is groot en erg modern, er zijn veel kleine trapjes die je naar verschillende delen van het appartement brengen. Zoals de lounge, de eetzaal, en een afgelegen plekje met veel kussens en een venster in het raam. Wanneer we in de gang aankomen loop ik aan één stuk door naar mijn kamer. Ik trek de hakken uit en zet ze naast de kledingkast. Mijn kamer is enorm, in het midden staat een groot tweepersoons bed en één muur is volledig van glas. Ik open een deur in mijn kamer en tref zoals gehoopt de badkamer aan. Even sta ik voor de spiegel en bekijk mijn gezicht. Nu ik er aandachtiger naar kijk is het mooi opgemaakt, maar het is zo anders dan ik gewend ben. Ik vouw mijn mijn outfit op en leg het op de deksel van de toilet. Dan spring ik onder de douche. Eerst boen ik met warm water de make up er van af en dan bekijk ik de verschillende standen en zeepjes die je kan aanklikken. Ik klik de 'frisse lavendel stand' aan. Heerlijk ruikende stoom komt vanaf de grond de douche cabine in en gekke sproeiertjes boenen mijn lichaam. Ik moet eerlijk zeggen; ik kan best genieten van deze gekke Capitool apparatuur. Belachelijk dat de inwoners van het Capitool hier dagelijks van mogen genieten, en wij alleen als we vervolgens sterven op hun televisie.
Na het douchen pak ik een relaxte joggingbroek met een donkerrood shirtje en bind mijn natte haren in een knot. Zo te zien heeft een Avox mijn schoenen al netjes opgeruimd, en ze heeft de hologram in het raam op een groot lavendelveld gezet. Mijn lichaam en haren ruiken naar de lavendel zeep waardoor het even lijkt alsof ik echt in het grote veld sta. Hoe kan zij weten dat ik dat had gekozen in de douche? Stalkerig, of vriendelijk.
Iedereen zit al in de eetzaal. Op tafel ligt een grote kip, met schaaltjes salade, aardappeltjes, onbekende sausjes en gebakken groentes. Ik neem een klein stukje vlees en veel groentes. Voordat ik het eet kijk ik naar hoe erg doorbakken het is. Als ik thuis voor mijn familie kip maakte was het altijd te droog, laten we zeggen dat ik niet de allerbeste kok was. Maar ik deed mijn best.
Sean en Alexander hebben ook al hun bord vol en praten over verschillende mogelijkheden van de arena's. Zijn lichte sproetjes zijn goed te zien in dit warme licht, en ik kan het niet laten om zijn strakke kaaklijn te bestuderen.
'Met warm weer moet je voor veel beschutting en water zoeken, je wilt niet uitdrogen of een zonnesteek krijgen. Gebruik je energie goed. Met koud weer zoek naar laagliggende plekken maar niet op de grond, en houd jezelf zo warm mogelijk. Maak s'nachts absoluut geen vuur,' verteld hij. 'Luister je Ruby? Dan leer je misschien nog eens wat,' snauwt hij naar mij. Ik slik een stuk groente door en zeg onder op te kijken, 'Ik wist dit al.' Ik hoor Johanna grinniken. Van haar heb ik geleerd om te gaan met mensen die minderwaardig naar je doen. Alexander maakt een 'pff' geluid en gaat met Johanna praten over weet ik veel wat. 'Dat was inderdaad geen sterke informatie,' hoor ik haar zeggen. Weer het 'pff' geluid. Ik grinnik.
'Je ziet er mooi uit vandaag,' zegt Sean die naast mij zit. Ik kijk op in zijn mooie goud-bruine ogen. Vlug kijkt hij terug naar zijn bord. Sinds wanneer is hij ook verlegen? 'Ik voelde me een beetje opgeslokt door een boomstronk,' grap ik. Sean begint te lachen en ik lach mee. 'Maar bedankt. Jij zag er ook zeker niet verkeerd uit.' Hij krijgt een grijns op zijn gezicht. 'Zo te ruiken heb je ook al de lavendel zeep gevonden,' knipoogt hij. Ik begin lichtjes te blozen. 'Te heftig?' 'Ruikt heerlijk.' Nu bloos ik volop. Stop Ruby. Geen tijd voor deze lief doenerij. Hij was dan misschien wel een hele goede vriend, maar vanaf nu is hij ook je vijand. Blijf kil.
Als ik mijn boord leeg heb excuseer ik mij en loop naar het plekje met kussens in de vensterbank. Het is al donker in het Capitool, maar de sterren zijn amper te zien door alle felle lichten van de enorme gebouwen. Zonde, ik vond het altijd heerlijk om tot laat in de nacht naar de sterren te staren. Het doet mij denken aan een liedje dat mijn broer vroeger zong toen ik klein was.
Look at the starts, look how they shine for you, and everything you do and they were all yellow...
Zachtjes neurie ik het liedje, maar stop abrupt als ik iemand binnen hoor komen. Het is Sean. Hij komt langzaam op mij af lopen met twee grote mokken in zijn hand. Wanneer hij bij mij is reikt hij er eentje uit. 'Ik weet niet of je van fruitige rooibos thee met een vleugje limoen houdt?' Ik lach en knik. 'Heerlijk Mr Anderson, hartelijk bedankt,' grap ik terug met een kak accent. Hij kruip tegenover mij en legt mijn benen op de zijne zodat het past. Zijn haren zijn nat en hij ruikt fris. Waarschijnlijk heeft hij net zoals ik de gekke douche opties gevonden.
Mijn hoofd overstroomt aan gedachtes. Te veel om ze per stuk uit te denken. Ik sip aan mijn hete thee en leun met mijn slaap tegen het raam. 'Het spijt me,' zeg ik zacht. Sean kijkt verbaast op. 'Waarom zeg je dat?' Zijn stem klinkt laag en raspy. Mijn buik krijgt er kriebels van. 'Ik weet niet ik had gewoon het gevoel dat ik dat moest zeggen. Mijn broer heeft je vast aangelult dat je mij moet beschermen of zo,' antwoord ik schouderophalend. 'Ik denk eerder dat jij míj moet beschermen.' Ik lach kort. 'Maak je geen zorgen, het komt wel goed,' zegt hij met een warme glimlach en ik sla mijn ogen neer. Hij staat op en klikt wat op een scherm tegen de muur. Wanneer hij weer gaat zitten lichten er allemaal kleine lichtjes op in de ruimte. Het lijkt alsof tientallen vuurvliegjes tevoorschijn komen. Ik krijg een brok in mijn keel. Sean's hand rust op mijn bed en zijn duim maakt kleine wrijf beweginkjes. Ik klem de warme theekop tegen mijn lichaam en sluit mijn ogen. 'Ik ben bang, Sean,' floep ik er uit. Mijn stem trilt. 'Shh. Het komt wel goed,' herhaalt hij.
