Είμαι η Αλι και είμαι 17 χρόνων. Δουλεύω ως πιτσαδορος σε ένα κοντινό μαγαζί από το σπίτι μου. Το αφεντικό μου είναι πολύ πιεστικό αλλά χρειάζομαι αυτά τα λεφτά για να πάω διακοπές με τις φίλες μου αφού από τότε που ο πατέρας μου έφυγε από την ζωή και η μητέρα μου με παράτησε όταν ήμουν 8 χρόνων έτσι ζω πλέον με την γιαγιά μου. Δεν τα βγάζουμε πέρα και για αυτό δνε θέλω να την επιβαρύνω με το ταξίδι μου στην Ίο.
Επρεπε να παραδώσω μια πίτσα στην οδο Φλέμινγκ 5 όπως μου είχαν πει. Έφτασα στον προορισμό μου. Το σπίτι αυτό ήταν τεράστιο με πισίνα.
Μπήκα μέσα και χτύπησα το κουδούνι ένας πολύ ωραίος τύπος γύρω στα 19 άνοιξε την πόρτα.
-Γειά σας, έφερα την παραγγελία σας." είπα με ένα τεράστιο χαμόγελο αλλά ο τύπος με κοίταγε περίεργα.
-Εμ τι φάση; δεν έχω παραγγείλει καν πίτσα φύγε τώρα.
-Εμένα εδώ μου είπαν να ερ-" είπα και αυτός μου έκλεισε την πόρτα στην μούρη. Άρχισα να εκνευρίζομαι. Τι θράσος θεέ μου.Άρχισα να χτυπάω πάλι δυνατά την πόρτα. Αυτός άνοιξε εκνευρισμενος.
-Κοριτσάκι μου τι δεν κατάλαβες; Δεν έχω παραγγείλει πίτσα έλα φύγε τώρα μη τα πάρω.
-Το μόνο πράγμα που θα πάρεις είναι η πίτσα. Παρτην τώρα μη γίνει χαμός, έκανα τόσο δρόμο να στη φέρω. Θα την φας και θα σου αρέσει." είπα και του την έδωσα στο χέρι. Αυτός άνοιξε το κουτί και έριξε την πίτσα πάνω μου με αποτέλεσμα να με κανει χάλια.-ΕΊΣΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΜΑΛΑΚΑΣ ΑΓΌΡΙ Μ-" και ναι πάλι μου έκλεισε την πόρτα στη μουρη.
-ΕΝΤΆΞΕΙ ΑΛΛΆ ΜΗΝ ΞΑΝΆ ΠΑΡΑΓΓΕΙΛΕΙΣ ΠΊΤΣΑ ΒΛΑΜΜΕΝΕ. ΓΚΡΡΡ. ΣΕ ΜΙΣΩΩΩ. " είπα και έφυγα τελείως εκνευρισμένη.Δεν θέλω να τον ξανά δω μπροστά μου θα τον πάρει ο διάολος.
BẠN ĐANG ĐỌC
Pizza?
Teen FictionΕμ τι φάση; δεν έχω παραγγείλει καν πίτσα φύγε τώρα. -Εμένα εδώ μου είπαν να ερ-" είπα και αυτός μου έκλεισε την πόρτα στην μούρη. Άρχισα να εκνευρίζομαι. Τι θράσος θεέ μου.