12. Πέντε Χρονών

27 8 4
                                    

Μπήκαμε στο δωμάτιο και έκλεισα την πόρτα πίσω μου.

ΌΧΙ ΓΙΑ ΑΥΤΌ ΠΟΥ ΣΚΈΦΤΕΣΤΕ ΑΝΏΜΑΛΟΙ. ΕΛΕΟΣ. ΑΠΛΆ ΈΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΆΡΩ ΕΚΔΙΚΗΣΗ. ΝΙΑ ΝΑΙ ΑΥΤΟ.

-Ήθελες να με ξεμοναχιασεις πονηρουλα εε; Γιαυτό έκλεισες την πόρτα; Μηπως να κλειδώνες κιόλας;' είπε κοιτάζοντας με πονηρά.

-Είσαι τελείως βλαμμένο αγόρι μου μου; Αν σε εβλεπε η γιαγια μου τι θα κάναμε; Ε μου λεες;' είπα ενώ πήγα να τον χτυπήσω στο στήθος αλλά εκείνος μου κράτησε το χέρι απομακρυνοντας το.

-Ω Έλα τώρα, απλά θα έλεγες στη γιαγιά σου ότι είμαστε Μαζί. Σιγά θα καταλάβαινε τα έχει κάνει και η ιδια στα νιατα της.

-ΜΑ ΔΕΝ ΤΑ ΈΧΟΥΜΕ ΜΙΚΡΌ ΣΚΟΥΛΙΚΙ.' πήγα να τον χτυπήσω και με το άλλο χέρι όμως πρόλαβε να κρατήσει και αυτο και με μια κίνηση βρεθήκαμε στο κρεβάτι μου και αυτός ήταν από πάνω μου.

-ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΜΙΚΡΌ ΑΝΏΜΑΛΟ ΣΚΟΥΛΙΚΙ ΦΎΓΕ ΑΠΌ ΠΆΝΩ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΣΕ ΜΟΥ ΕΠΙΤΕΚΟΥΣ ΤΑ ΧΕΡΙΑ.'

Και ναι φυσικά εκείνη τη στιγμή μπήκε μέσα στο δωμάτιο μου και μας κοίταξε με τα μάτια γουρλωμένα.

-ΓΙΑΓΙΆ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΑΥΤΌ ΠΟΥ ΦΑΊΝΕΤΑΙ ΑΛΉΘΕΙΑ. ΦΎΓΕ ΑΠΌ ΠΆΝΩ ΜΟΥ ΒΛΑΜΜΕΝΕ

-Αχ συγνώμη παιδιά μου συνεχίστε ήθελα απλά να ρωτήσω αν θέλετε γλυκο.

-Όχι κυρία Όλγα ευχαριστούμε πολύ θα φάμε κάτι αλλ-

-ΤΆΙΛΕΡ. Όχι γιαγιά δεν θέλουμε γλυκό.

-Εντάξει παιδιά μου συνεχίστε και ξέρετε, προφυλάξεις πάντα. Δεν θέλω δισέγγονα από τώρα.

-ΓΙΑΓΙΑΑΑ.' φωναξα όσο η γιαγια μου έβγαινε από το δωμάτιο.

-Όχι ρε γαμωτο. Τα ξεχασα' φώναξε ο βλαμμένος.

-Ποια; Τι ξέχασες;
-Ε τα προφυλακτικα.
-Ε δεν παίζεσαι, είπα ενώ έβγαλα το χέρι μου από το δικό του και τον χτύπησα με ένα αρκουδάκι που είχα στο κρεβάτι μου.

-Ω Έλα τώρα, αρκουδάκι; Πόσο είσαι πέντε;
-Ω θα μιλάς μυτερά για τον κύριο αρκούδο εντάξει;

-Λοιπόν τώρα αυτό είναι δικό μου θα το πάρω για να κοιμάται μαζί μου.' είπε ο βλαμμένος κρατώντας το κύριο αρκούδο.

-ΤΆΙΛΕΡ ΦΕΡΕ ΜΟΥ ΤΟΝ ΚΎΡΙΟ ΑΡΚΟΎΔΟ.
-Τωρα είναι δικός μου. Δεν μπορείς να τον πάρεις. Είπε ενώ έβγαινε από το δωμάτιο μου τρέχοντας.

Άρχισα να τον κυνηγάω μέχρι τις σκάλες. Ουφ κάποια ήταν αρκετά αγυμναστη.

-Γειά σας κυρία Όλγα σας ευχαριστώ πολύ για το δείπνο.
-Γειά σου γλυκέ μου.'είπε η γιαγια μου και ο βλαμμένος έφυγε.

Με το αρκουδάκι μου. ΜΟΥ. ΤΟΝ ΚΎΡΙΟ ΑΡΚΟΎΔΟ.

Καλα δεν με νοιάζει είμαι μεγάλη για να έχω αρκουδάκια ναι ναι δεν με νοιάζει. Όχι καθόλου απλά αν τον δω αύριο μπροστα μου, θα, θα κάτι θα του κάνω δεν ξερω.

Pizza? Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum