shit, we're locked ! { Dutch }

1.21

// Lotte //

~ vrijdag ~

Gister zijn Amy en ik wezen shoppen, voor de laatste keer voor een lange tijd. Daarna hebben we alles ingepakt en we zijn laat naar bed gegaan omdat we onze serie wilden afkijken voor dat ik weg ging.

Nu is het erg vroeg 's ochtends en staan ik en de 3 andere die naar de scholen in Amerika samen met onze vrienden bij de bus die ons naar schiphol brengt.

"NOG 3 MINUTEN VOORDAT WE VERTREKKEN !!" roept de docent die met ons mee rijdt. "Ik ga je zo erg missen" snik ik in Amy's armen. "IK JOU OOK" een tijdje blijven we zo staan.

Ik heb Daan niet meer gezien, ik vraag me af of hij weet van Amerika...

Nee Lotte, niet aan hem denken nu !

"HET IS TIJD !! INSTAPPEN !!"

"doei" fluister ik naar Amy.

"dag" zegt ze op de zelfde manier terug.

Dan stap ik in, Ik ga Amy zo erg missen... ze is er altijd voor me wanneer niemand er is. We hebben beloofd vaak te bellen maar het gaat moeilijk worden met tijdverschil en dat soort dingen. Toch weet ik dat onze vriendschap hier niet onder gaat lijden daar is die te sterk voor en dat is een hele geruststelling.

Als de bus het school terrein afrijd denk ik bij mezelf:

Santa Monica here we come !!

// Daan //

Het is momenteel 8 uur 's ochtends en ik trek het gewoon niet meer, ik moet haar zien.

Snel trek ik vertoonbare kleding aan en ga op weg naar haar kamer. Ik klop niet want ze laat me toch niet binnen.

Maar ik tref alleen Amy aan.

"Wat doe je hier ?!" vraagt ze boos.

"Ik... euh Lotte" stamel ik

"Lotte is er niet"

"Hoe bedoel je ?" ik kijk rond en zie inderdaad haar spullen niet liggen, er ligt helemaal niks meer van haar.

"Waar is ze ?" Amy lacht en kijkt me sarcastisch aan.

"Alsof het je ook maar wat kan schelen"

"echt.. Amy je moet me geloven, dit was niet de bedoeling... ik hou van haar Amy vertel me waar ze is" Amy's blik verzacht een beetje.

"Naar Amerika voor het uitwissel jaar"

"Nee" zeg ik geschrokken maar Amy knikt.

"Ze is nu net vertrokken naar schiphol, je bent te laat"

"Ik moet gaan" zonder veder nog wat te zeggen loop ik de deur uit, ik ren terug naar mijn kamer grijp de sleutels van mijn motor en haast me naar schiphol.

Het is best ver dus ik moet opschieten.

Als ik aankom parkeer ik snel mijn motor en haast me dan naar de eerste informatie balie die ik zie.

ik krijg net een berichtje binnen, misschien is het Lotte wel...

Onbekend: Hi Daan dit is Amy, Ik zou je niet moeten helpen maar Lotte gaat naar Santa Monica maar gaat eerst met het vliegtuig naar het vliegveld in L.A.

ik stuur niks terug en loop veder tot ik bij de balie ben.

"euhm weet u waar het vliegtuig naar L.A. vertrekt ?"

Ze knikt "deze gang uit, linker trap op en dan naar rechts" Ook haar bedank ik niet en ik ren zo snel mogelijk naar de plek.

De deuren sluiten zich net en ik zie hoe het vliegtuig zich klaar maakt voor vertrek...

Verslagen kijk ik uit het raam ik weet dat ik nu echt niks meer kan doen, ik heb het verpest.

Op het moment dat het vliegtuig zijn wielen intrekt en zich niet langer op de grond begeeft breek ik. Normaal gesproken huil ik nooit maar dit gevoel is gewoon onbeschrijfelijk.

Mijn meisje vliegt daar weg, het meisje waarbij ik het totaal verpest heb. Dat is eigenlijk nog het ergste... ik heb het verpest, ik kan hier niemand de schuld vaan geven.

"ik hou van je Lotte" fluister ik schoor net voordat het vliegtuig achter de wolken verdwijnt.

"voor altijd"

THE END !!!