KİLİTLİ KOLEJ

BÖLÜM 8

"Ölebilirim bu genç yaşımda, en güzel şiirlerimi söylemeden gidebilirim. Şimdi kavak yelleri esiyorken başımda sevgilim, seni bir akşam üstü düşünebilirim."

Medyada kızlar var. Aslında bir önceki bölümde attım ama bir karakterin ismini sonradan değiştirmiştim. Resimlerde önceden hazırdı ve ben onu fark etmeden atmışım kusura bakmayın canlar 💕💫

Keyifli okumalar......

******************************************

Yazarın Ağzından :

Bembeyaz bir hastahane koridoru düşünün. Harap aşklar, yorgun kalpler ve ölümle yüzleşen genç bir kız....

Emre sevdiği kız için öyle bağırıyorduki etraftaki hasta yakınları, hemşireler kısacası herkes onu, onları izliyordu.

Zeynep sinir krizi geçiyordu. Sevgilisi onunla mı ilgilensin, doktorla mı konuşsun şaşırmıştı.

Gazel kendinden geçmiş, hışkırıklara boğulmuştu. Çağların göğsüne vurup ' Yalancısın sen' diye bağırıyordu.

Gözde ne ağlıyor nede konuşuyordu. Olduğu yerde kalmıştı. Cihat yanına gidip gitmemek arasında kalmış olmalı çünkü ilk başta yanına gitti elini kaldırdı omzuna koymak için ama hızla çekip olduğu yere oturdu. Ellerini başının arasına aldı.

Melina, Aselin odasının kapısına vurup ; 'Sarışınım hadi uyan. Yine beni sinirlendir. Hani yastık savaşı yapacaktık! Asel yapma kardeşim. Ben bu ruhu geçmiş saftiriklerle ne yapacağım? Hadi kardeşim hadi! ". Bağırmaktan yorulmuş olmalıki sustu, alnını kapıya dayadı ve ağlamaya devam etti. Aybars yanına gitti ve kolundan tutup kendine çekti. Sakinleşmesi için saçını okşuyordu ama nafile.

Erkekler kızlar için ne kadar çabalasada kızlar sakinleşmiyordu.

Dolunay'da ağlıyordu ama o kızlar kadar değildi.

Hemşire : "Doktor Bey son yaptığımız kalp masajıyla hasta döndü. Nefes almakta zorlanıyor. Bakmanız lazım!"

Doktor koşarak odaya girdi.

Çağlar, Gazel'in bileklerinden tuttu.

Çağlar:" Güzelim bir sakin ol! Bak yaşıyor ben sana yalan söylemedim. Gördün mü?"

Gazel bu sefer sarılıp ağlamaya devam etti.

Cihat, Gözde' nin yanına gitti ve elini omzuna koydu.

Cihat:" Gözde!"

Gözde tepki vermiyordu. Gözde hızla kendini çekti.

Gözde:" Benim yüzümden birine daha bir şey olmayacak!"

Hızla koridordaki merdivenlerden indi.

Emre:" Ya-yaşıyor öyle mi!"

Kuzey:" Yaşıyor aptal aşık! Bağırmayı kesde yanına gir."

Alaz:" Nasıl girecek lan! Kız ölümle yüzleşiyor."

Kuzey:" Hallettim ben gir hadi. "

Emre:" Eyvallah. "

Emre koşarak odaya girdi. Biraz olsun sakinleşmişlerdi.

Dolunay :" Şule arıyor! "

Bide Şule vardı tabii. Asel le çok iyi anlaşmışlardı. Bugün hasta olduğu için okula gelmemişti. Asel'i duysa hemen gelirdi ve iyice hastalanırdı. Zeynep bunun için söylememişti Şuleye.

Dolunay :" Şule saat gecenin 1'i niye aradın bakayım sen? / Iıııı...Bugün partiye gittikte ondan bakmamışlardır. Eve gelincede hemen uyumuşlardır. /Şulecim yarın görüşürüz."