KARANLIĞIN GÜNEŞİ

2.bölüm

Tahirden

Samet amca kurdeleyi keserken gözüm hep nefesteydi. Resmen beni yeniden yaşatmıştı. Çok güzeldi. Gözleri,gülüşü,saçı herşeyi çok güzeldi. Ama hazan. Hazana bir türlü ısınamamıştım.

Nefes sendeleyerek duvara tutunduğu zaman ilk korksamda sonra dengesini sağladı. Kurdele kesildiği zaman herkesten alkış sesi gelmeye başladı. Fakat bir ses daha ama bu alkış sesi değildi. Nefes. Nefes bayılmıştı.

Asiye:nefes!

Koşarak nefesin yanına gittim. Hazan nefesin yanına gittiğim için üzülmüştü. Ama umrumda değildi. Ne samet amca ne de sultan hanım endişelenmişti.

Asiye:nefes,nefes aç gözlerini.
Tahir:nefes nefes
Fatih:abi hastaneye götürelim.
Hazan:hayır. Olmaz uyanır birazdan. Günümü mahvetmesine izin vermem.
Asiye:ya sen salak mısın? Kardeşin bayıldı kardeşin.
Sultan:asiye hanım ağzınızı toplayın.
Saniye:asıl senin kızın ağzını toplasın. Kardeşine dediği şeye bak.
Hazan:size ne!
Mustafa:ulan yeter!

Deyip bağırınca hafif korkmuştum. Abimin gözlerinden ateş çıkıyordu. Nefesin kafasını dizime koyup yanağına hafif tokat atıyordum.

Samet:mustafa sakin ol!

Deyip onu sakinleştirmeye çalışıyordu. Halbuki abimin onu sakinleştirmesi gerekmezmiydi.

Tahir:kolonya getirsenize ne bakıyorsunuz!

Deyince sultan hanım gidip kolonya getirmişti. Nefese koklatmaya başlayınca hafif hafif gözleri açılıyordu.

Asiye:uyanıyor.
Saniye:oh.
Nefes:n ne bakıyosunuz. N noldu?

Deyip ayağı kalkmaya çalıştı. Bende çok temas etmeden yardım ettim.

Hazan:sözümü mahvettin. Nolcak kıskanç.

Deyip tokat atacağı sırada asiye yengem kolunu tutup hazana tokat atmıştı. Nefes ile ben ne olduğunu anlamamıştık.

Asiye:sözün batsın emi.
Sultan:sen benim kızıma nasıl vurursun.

Deyip yengeme vuracağı sırada samet amca sert bir dil ile uyardı.

Samet:noluyor size. Asiye hanım lütfen biraz sakin olun. Kardeşler arasına girilmez. Sultan sende azcık alttan al.
Mustafa:samet çok doğru söyler. Ne bu haliniz. Kavga etmeyemi geldik.

Deyince yengem bir şey diyemedi.

Mustafa:bacım sen iyi misin?
Nefes:evet. İyiyim.
Mustafa:e o zaman artık biz gidelim.
Samet:nereye?
Mustafa:otele
Samet:olmaz öyle şey kalın burada. Hem birbirimize daha çok alışmış oluruz.

Abim ne kadar ısrar etse de burdaya kalmaya ikna etmişti samet amca. Herkes oturma odasına geçerken nefes baktığımda elime bakıyordu. Kolunu tuttuğumu fark edince direk elimi çektim.

Tahir:pardon.
Nefes:teşekkür ederim.
Tahir:ne için.
Nefes:bilmem. İnsan bazen birine teşekkür etme ihtiyacı duyuyor.

Deyip gülmüştü. Gözlerine hayrınlık ile bakarken yengemin çağırmasıyla yanına gittim.

Asiye:tahirrrr
Tahir:buyur yenge?
Asiye:nefes  nerde?
Tahir:odasına çıktı.
Samet:mustafa yarın komple toplanıp emirgan korusuna pikniğemi gitsek.
Mustafa:olur. Hem gezmiş oluruz.
Sultan:o zaman nefese söyliyeyim yataklarınızı yapsın.

Deyince asiye yengem sessiz bir şeyler söylemeye başlamıştı.

Yarım saat sonra

Hazan:tahir konuşalım mı?

Deyip yanıma gelmişti. Tam birşey diyecektim ki aşağı nefes indi.

Nefes:yataklarınız hazır.
Tahir:çok yorgunum hazan sonra.
Mustafa:e hadi erken yatalım da erken kalkalım.

Deyip ayağı kalkınca nefesin yanına gittim.

Tahir:ben nerede kalacam.
Hazan:ben tahire gösteririm nefes. Sen diğerlerine göster.

Deyince itiraz edemedeğim için hazanı takip ettim. Gösterdiği odaya girdim. Ama burası kız odasına benziyordu.

Tahir:burası kimin odası
Hazan:benim!
Tahir:beni niye buraya getirdin.
Hazan:sana konuşmak istiyorum demiştim.
Tahir:bende hayır dedim.

Deyip gideceğim  sırada kolumdan tuttu.

Hazan:tahir ben senin karın olucam. Bana böyle davranamassın.
Tahir:hazan uykum var.
Hazan:nefese mi aşık oldun? Onu mu istiyordun?
Tahir:saçma saçma konuşma şimdi çekil önümden.

Deyip hazanın yanından geçip odadan çıktım. Çıktığımda nefesi görmem ile bana şaşkınca bakması bir oldu.

Nefes:senin odan burası değil ki!
Tahir:ha şey. Hazan biraz konuşalım dedi de. Nefes bana kalacağım odayı gösterir misin?
Nefes:gel benimlen.

Deyince onu takip ettim. Ve gösterdiği odaya girdim.

Nefes:iyi geceler.
Tahir:nefes
Nefes:efendim?

Deyip bana bakarken kolundan tutup içeri çektim. Kapı ve ışığı kapatıp onu kapıya yasladım. Nefes tedirginlik içinde bana bakıyordu. Karanlıkta bile yeşillerini görebiliyordum. 

Tahir:neden?
Nefes:t tahir ne n neden anlamıyorum.

Kafamı boynuna gömdüm.
Kalbi çok hızlı atıyordu aynı şekilde benimde.

Tahir:kokun,bakışın,saçın,tenin herşeyin neden bu kadar güzel. Rabbim seni özene bezene yaratmış.
Nefes:t tahir k korkuyorum.
Tahir:sevdadan korkulmaz.

Son