KARANLIĞIN GÜNEŞİ

15.bölüm

Kapının yumruklanması ile tahir nefesi kokundan tutup merdivenlerden yukarı çıkarır. Nefesi kendi odasına sokup kapıyı kilitler.

Nefes:tahir korkuyorum.
Tahir:sakin ol birşey olmıycak.

Deyip endişe ile kapıya baktı.

Nefes:özür dilerim. Çok özür dilerim.

Deyip tahire sarıldı nefes. Göz yaşları tahirin göğsünü ıslatıyordu. Tahir nefesin ağlamasına dayanamıyordu.

Tahir:nefes ağlama. Birşey olmayacak güven bana.
Nefes:sana güveniyorum.

Deyip tahirin göğsünden kafasını çekti. Ona zorla gülümseyerek baktı.

Tahir:yat.
Nefes:ne?
Tahir:enin de sonunda içeri girerler. Saklanmamız gerek. Yatağın altına gir.

Demesiyle nefes eğilerek yatağın altına girmeye çalıştı. Girdiği zaman tahirde eğilerek yanına geldi. Yatak tek kişilik olduğu için tahir nefesin üzerine çıktı. Elleriyle kendini yukarı iterken nefesin kokusu onu nefese çekiyordu.

Aşağıdan kapının kırılmasıyla mustafanın sesi tüm evde yankılanır.

Mustafa:tahir!

Nefes korku ile tahire bakarken tahir korkusunu belli etmemeye çalışıyordu. Biliyordu abisinin ikisinide öldüreceğini. Kendi ölümünden değil nefesin ölümünden korkuyordu. Onun için herşeyi feda ederdi. Ama onun ölmesini kabul edemezdi.

Nefes zorlu

Ayak sesleri gittikçe daha çok duyulmaya başlayınca korkum daha çok artmıştı. Bu adamdan herşey beklenirdi. Gözünü kırpmadan kendi oğlunu bile öldürürdü. Tahiride. Benim yüzümden tahirin ölmesine izin vermezdim. Gerekirse onun için işkence çekerdim ama asla ondan vazgeçemezdim. Çünkü ben anladım. Seviyordum onu.

Kapının açılmaya çalışmasıyla hızla tahire sarıldım. Belki de bu son sarılışımız olabilirdi. Boynuna gömülüp kokusunu içine çektim. Bir elim ensesinde kendime doğru çekerken bir yandan dudaklarıp boynuna gidiyordu. Kokusunu içime çekerek boynunu öptüm. Hem öpüyor hem kokluyor hem de kulağına fısıldıyordum.

Nefes:herşey için özür dilerim. Ben anladım tahir. Seni seviyorum. Hemde herşeyden çok. Benim yüzümden ölmene izin veremem. Senden vazgeçemem. Ayrılamam.

Deyip ağlamaya başladım.o da benim boynumu öpüp kokumu içine çekiyordu.

Tahir:nefes'im. Yarim. Nefes alma sebebim. Bu dünyaya bin kere gelsem bininde de seninle olurdum. Seni hiç kimseyi sevmediğim kadar seviyorum. Bunu sakın unutma.
Nefes:biliyorum biliyorum.

Deyip hıçkırmaya başladım. Elim ile ağzımı kapatıp ağlamaya devam ettim. Kapının kırılması ile tahirin boynundan kafamı çekip kapıya baktım. Bir çift ayakkabı. İlk önce dolaba gitti. Kapağını açıp baktı sonra tekrar kapattı. Ve sonra bize doğru gelmeye başladı. Kafamı tahirin göğsüne koyup beklemeye başladım. Adam yatağın yanında durdu. Sonra eğilip nevresimi kaldırdığında bizi görmesi ile şaşırdı.

Bu necip abiydi.

Necip:tahir ağam.

Dedi sessizce.tahir ona sessiz ol dercesine baktı. Ve sessizce "necip abi bize zarar gelmesini istemessin biliyorum." Demesiyle necip abi başını eğdi. Bende sessizce " lütfen" demem ile dayanamayıp odadan çıktı. "Bu odada yoklar" demesiyle gülümsedim. Tahire bakarak "kurtulduk galiba" o da bana gülümseyerek " galiba" dedi.

Ben onu kehribarlarına o benim yeşillerime bakarken mustafa abinin aşağıdan bağırmasıyla bakışmamız kesildi.

Mustafa:be demek yoklar lan. Tahirrrr. Nefessss. Eğer burdaysanız söyliyeyim. Kaçtığınız sürece ölümünüz dahada kesinleşiyor.

Demesiyle ardından evden çıktıklarını anladım. Derin bir nefes alarak allaha şükürler ettim.

Tahir:nefes!

Demesiyle ona baktım. Çok değişik bakıyordu bana. İlk karşılaştığımızdada böyle bakmıştı.

Nefes:hı?
Tahir:sen korkunca çok güzel şeyler diyorsun.

Demesiyle ilk anlamamıştım. Ama sonra dan aşk itirafım aklıma gelince utanmıştım.

Yazar

Tahir nefesin bu haline gülüp ona bakmaya devam etti. Elini nefesin saçına götürüp omzunun arkasına attı. Nefes tahirin ne yaptığını merak ediyordu. Tahir nefesin saçını arkaya atıp yavaşça nefesin boynuna eğildi. Nefes gözlerini kapatarak tahiri bekledi. Tahir nefesin boyun girintisine girip kokusunu içine çekti.

Tahir kaleli

Gözlerimi kapatıp nefesin kokusunu içime çekiyordum. Vanilya. Vanilya gibi kokuyordu.

Nefes ellerini enseme getirip okşuyordu. Bu olduğumuz durum çok komikti. Yatağın altında kendimizi birbirimize bırakmıştık.

Yanağımı nefesin yanağına değdirerek kafamı kaldırdım. Aramızda çok az mesafe vardı. Onun kalp ritmini duyabiliyordum. Gözlerim dudaklarına kaydı. Nefesin ensemden kendisine çekmesiyle bende ona yaklaştım. Aramızda çok çok az mesafe kalmıştı. Onun nefesi benim dudaklarıma benim nefesim onun dudaklarına değiyordu.

Tahir:nefes! Deli ediyorsun beni.
Nefes:tahir susalım.

Deyip beni kendine çekti. Ondan bu haraketi beklemediğim için şaşırmıştım. Dudağımı ısırmasıyla kendime geldim. Bende ona karşılık vererek devam ettirdim.

En son nefessiz kalarak ayrıldık.

Nefes bana bakarak kahkaha atmaya başlayınca anlamaz gözler ile baktım ona.

Tahir:ne oldu?
Nefes:sence? Daha demin korkudan titriyorduk şimdi ise öpüştük. Ve en çok komik olanda. İlk öpücüğümü yatak altında vermem.

Demesiyle bende kahkaha atmaya başladım.

Tahir:düşününce gerçekten komik durumdayız. Nefes!
Nefes:e efendim.

Dedi kahkahalarının arasında.

Tahir:gülünce çok güzel oluyorsun.