Sevilmeyen bir ailenin kızı olan nefes üvey ablası hazanın sözünde eniştesi olacak adam ile aşk masalı. Destansı olmaz belki ama her sevda gibi özeldir. Romanı olmasada masalı olur.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hafif makyaj yapıp dışarı çıktım. Şansıma karşıma hazan çıktı.
Hazan:koca avcısı nefeste buradaymış. Nefes:doğru konuş hazan. Hazan:konuşmam. Sen benden tahiri çaldın. Nefes:ben çalmadım sen kendin bıraktın. Hazan:pisliksin kızım sen. Kardeşinin evleneceği adama göz koyan bir orospusun.
Dediği gibi suratına bir tane tokadı atmam bir oldu.
Nefes:beni kendin ile karıştırma hazan.
Deyip oradan uzaklaştım.
Asiye:nefes hadi hazırlan mardine geliyosun. Nefes:ne? Asiye:e hadi gel.
Deyip beni odama itmişti. Ben suratım asık ona bakarken bir anda yüzü değişti.
Asiye:ablam etme böyle. Bak tahir çok iyi çocuktur. Hem seni seviyor değil mi? Nefes:e evet. Asiye:e bak ne güzel işte. Nefes:ama ben sevmiyorum. Asiye:bak nefes sana hak veriyorum sevdiğin kişi ile evlenmek senin hakkın. Ama şöyle düşün. Mardinde ki törelerde kız çocukları yaşı geldiklerinde istediği de olsa istemediği de olsa evlendirilir. Bazıları korku içinde uyanır bazıları sevinç. Geceleri şiddete mağruz kalanlardan değilde kocanın koynunda uyananlardan olacaksın. Bundan emin ol.
Deyip omzuma elini koydu.
Asiye:hadi sen hazırlan cumartesi evleniyorsunuz. Nefes:o kadar erken mi? Asiye:maalesef.
Deyip odadan çıktı. Göz yaşlarım birbir yerle buluşurken içeri tahir girdi. Yüzüne bile bakmamıştım. Elimi tutmasıyla çekmeye çalıştım fakat daha çok sıktı. Önümde diz çöküp bana bakmaya başladı.
Tahir:benden nefret ediyorsun.
Evet.
Tahir:ama benden hıncını gözlerini kapatarak çıkartma. Ben o yeşillere bakmadan yaşıyamam nefes'im.
Ne? Nefes'im mi? Bana nefes'im demişti. Şaşkınlık ile ona bakarken cumartesi günü evleneceğimiz geldi aklıma. Gözlerimi kaçırarak konuşmaya başladım.
Nefes:cumartesi evleniyormuşuz. Tahir:evet Nefes:mutlu musun? Sırf sen seviyorsun diye sevdiğin kadının acı çekmesine mutlu musun? Tahir:nefes yapm- Nefes:sus tahir! Seni ne duymak ne de görmek istiyorum. Sen benim hayatım da bir hiçsin. Ve asla da yerin olmayacak. Ve.. ve seni asla af etmiycem. Şimdi çık odamdan. Ne de olsa kocamın memleketine evleneceğim şehre gidiyorum hazırlanmam gerek demi?
Dedim sinirle. Artık çığrımdan çıkmıştım. Ağzımdan ne çıkarsa söylemiştim. Tahirin bana dolu göz ile bakmasına vicdanım el vermesede bir şekilde el bastım.
Bavulumu merdivenlerden aşağı sürükleyerek son basamağı bastım. Dışarıda beni bekleyen kaleli ailesinin yanına gittim. Tahir elimden bavulu alıp bagaja koymuştu. Babamın karşısına geçip bir süre yüzüne baktım. Ne gitme diyordu ne de kal. Gözlerinin derinliklerinde bir acı vardı biliyordum ama göremiyordum. El mecbur sarıldım. Bu annem öldükten sonra babama ilk sarılışım.
Sırayla sultan hanıma ve hazana sarıldım. Gerçi pek sarıldım denmez. Sultan hanım ve hazan bana sinir ile bakıyordu.
Tahir:hadi gidelim yolumuz uzun.
Deyip arabaya bindi bende yanına bindim. Herkes arabalarına binince mardine doğru haraket ettik. Kafamı cama yaslayıp ağlamaya başladım. Yerimde hazan olaydı. Gitmeseydim. Okuluma gitseydim.
Nefes:orada okula gidecem demi? Tahir:maalesef. Orada okul diye bir şey yok,kızlar için. Nefes:benim için var ama. Ben okuyucam. Tahir:nefes olmaz dedim. Nefes:geri götür beni istemiyorum. Bir hapisten kurtuldum derken beni cehenneme atamassın. Tahir:nefes!
Deyip bağırmasıyla yerimden sıçradım.
Tahir:mardine gittiğimizde benim dediklerimi yapacaksın! Kısa giyinmek olmıycak, anama abime yengeme hiç kimseye saygıda kusur olmayacak ve en önemlisi hayatında okul diye birşey olmıycak. Eğer bunlardan birini yaparsan karşında seni seven değil de öfkeden patlamış bir adam görürsün. Zira tersim pistir.
Deyip uyarıcı şekilde bakmasıyla korkmuştum. Asiye ablanın dedikleri aklıma gelince kafam allak bullak oldu. Kafamı cama doğru çevirip yolu izledim bu tahir bana babamdan da kötü olacaktı.
