Ameliyat iki saat kırk dakika sürmüştü. Herkes fazlaca yorulmuştu. Onca zaman ayakta sadece milim kımıldamalarla beyin ameliyatı yapılmıştı. Ama her şeye değerdi.
Elinize sağlık söylemleriyle ameliyatın çıkışına doğru ilerlemişti Yuna. Hasta hayati tehlikeyi atlatana kadar yoğun bakımda kalacaktı. Yuna bu başarılı ameliyatı yönettiği için mutluydu. İşini gerçekten seviyordu. Yorgun da olsa üzerindeki tuhaf bir huzurla ameliyathaneden çıkmıştı. O an gerçekten tam karşısında Jimin'i görmeyi beklemiyordu. Yuna şaşkın bakışlarla Jimin'e bakarken Jimin, hızlıca yanına gidip merakla sormuştu.
"Yaşıyor mu?"
Yuna üzerindeki şaşkınlığı atmaya çalışarak cevaplamıştı.
"Evet. Ameliyat başarılı geçti. Siz yakını mısınız?"
Bu kez şaşırma sırası Jimin'deydi galiba. Şaşkınca Yuna'ya bakmaya devam etmiş ve gülümsemişti. Yuna bir ara Jimin'in hayran bakışlarıyla karşılaştığını düşünmüştü.
"Ah! Hayır. Tanımıyorum. Sadece acile geldiğinde bende oradaydım. Doğrusu çok kötü durumda olduğundan yaşayabileceğini düşünmemiştim."
"Biraz zor ve uzundu ameliyat ama çubuğu beyne bir zarar vermeden çıkarabildik. Şanslı biriymiş. Çubuk saplanıp kaldığı için kanama olmamış. Ve en önemlisi milimlik bir uzaklıkla kurtarmış. Tamamen şans eseri işlerle hayatta kaldı."
Jimin'in gülümsemesiyle Yuna ne tepki verse bilememişti.
" Hayatta kalamsında sizin de büyük payınız var. Şanslı olsa da sizin gibi bir doktorla karşılaşamasaydı şuan
yaşıyor olmazdı. "Yuna'da istemsiz gülümsemişti.
" Çok klasik bir cümle olacak ama doğru olduğu için söyleyeceğim. Ben görevimi yaptım."
İkisinin de kıkırtıları hastane koridoruna yayılmıştı. Yuna sessiz kalmaya devam ettiğinde Jimin elindeki telefonu ona uzatmış ve kısa bir açıklamada bulunmuştu.
"Acile geldiğinizde yanımdan geçtiniz. O sırada da gömleğinizin cebine koymaya çalıştığınız telefonunuzu düşürdünüz. Hastanın da durmumunu merak edince telefonunuzu da kendim vermek istedim."
Yuna bakışlarını kendisine uzatılan telefonuna çevirmişti. Telefonunu alıp bu kez cebine koyduğundan emin olduktan sonra Jimin'e bakıp gülümsemişti.
" Teşekkür ederim. Fark etmemişim düşürdüğümü."
"O an sadece hastayla ilgileniyordunuz."
İkisi de gülümsemişlerdi birbirlerine. Yuna gerçekten mutlu hissediyordu. Ona karşı ondan farklı duygular beslede de yakınında ve onunla iletişimde olmak gerçekten mutlu hissettiriyordu. Bu sırada ameliyathanenin kapısı açılmış ve birkaç görevliyle yatakta yatan hasta dışarı çıkmıştı. Yuna gözlerini ayırmadan hastaya bakarken görevlilerle konuşmuştu.
"Yatağına yatırınca hemen serum bağlayın. Bir saat sonra bilinci yerine gelir. Gözünüz üstünde olsun. Az sonra kontrol için geleceğim. Fazla sarsmamaya dikkat edin."
Yuna az önce neler olduğunu unutup tamamen hastayla ilgilenirken Jimin hafif gülümsemesiyle onu izliyordu. Bu sırada amaliyathanenin kapısı tekrar açılmış ve bir doktor daha çıkmıştı dışarı. Gülümseyerek Yuna'nın yanına gelmiş ve elini Yuna'nın omzuna koymuştu.
"İki saat kırk dakika oldu Yuna. Git biraz dinlen onunla ben ilgilenirim."
"Sorun değil. Hasta benim sormumluluğumda, ben ilgilenmeliyim. Senin hastan nasıl?"
"Daha iyi. Zamanla toparlayacak. Onunla bir aile gibi ilgileniyorsun nasıl iyi olmasın? Bu arada seni özlediğini söylüyordu."
"Tamam. En kısa zamanda geleceğimi söyle."
"Söylerim. Sende dinlen biraz. Bunu fazlasıyla hak ettin."
Hasta, ikisi konuşurken yoğun bakıma götürülmüştü. Doktor arkadaşı da son sözlerini söyleyip oradan ayrılmıştı. Yuna o an tekrar Jimin'in hala yanında duruyor olmasıyla şaşırmıştı. Jimin'in de sanki o an biraz affalladığını fark etmişti. Jimin gülümsemiş ve koridordaki tuhaf sessizlikten kurtulmuştu.
"Gerçekten yorgun görünüyorsunuz. Umarım biraz dinlenmek için zamanınız olur. Bende artık gideyim."
Yuna bir şey söylemeye kalkışmamıştı çünkü buna yeterli zamanı da yoktu. Jimin kısa sürede uzaklaşmış ve gözden kaybolmuştu. Yuna biraz arkasından baktıktan sonra odasına ilerlemişti. Biraz dinlenip tekrar işine dönecekti.
Merhaba ^^
Nasılsınız?
Bu kez biraz uzun ve erken yayınladım. Umarım beğenmişsinizdir^^
Bir sonraki bölümde görüşünceye dek, hoşça kalıınn=)
SARANGHAEYOOOO^^
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DOCTOR
FanfictionHayat kurtarmak için çalış!! Yapmalı mıyım bunu? Ya daha çok üzersem onu?? Kalbim, eskisi gibi sakin kalmaya devam edebilecek mi? Ne zamana kadar gizli kalabileceğim? Ya her şey ortaya çıkarsa! Onun yüzüne bir daha nasıl bakacağım? Ben, sanırım o...