Boyfriend Academy ✔ (COMPLETED)

Chapter 34

Blake's POV

Graduation na niya. I can't wait to go home. Plan successful. Napatunayan ko na wala na silang magagawa sa akin, my so called dad hate me but I know hindi ako matitiis nun. Ako pa din ang taga pag mana. Ohh well, if I can't control my life the company pa kaya? Sinabi ko iyan sa kanya, natahimik siya at hindi na ako kinulit ulit. Mom filled divorce paper with him. Finally hindi na siya bulag kay papa. I support that brilliant idea. Ayoko maging katulad ni papa. Ayokong mawala ang pinakamamahal kung babae. She is my life and I don't know what will happen to me kapag napunta siya iba, mababaliw ako.

Halos gusto ko ng murderin yung lalaking himalik kay ara, aba putang ina! Matagal kung pinaghirapan makuha ang halik na iyon. Inside my head minumurder ko na yung Ian ba yun. Si Cassie? Hinahayaan na niya ako, nagkwento siya pag gising niya natauhan na daw siya, ng lumapit siya sa akin ng hingi ng advice paano daw siya papansinin ni Dylan. Goodluck to her. Paghihirapan niya ang isang yun. Bigla na lang tumakbo palabas si Ara. Sa sobrang alala ko kay Jayden na lang ako nakapag paalam.

Binugbog ko muna si gago. I can't even mention his name baka makapatay ako. Manyak na iyon! Di pa ako tapos babalikan ko siya swear. I don't mind making a scene. He touched my girl, payback time. Hindi ako nagblack belt sa Taekwondo para sayangin at hindi gamitin sa kanya.

Yung feeling na nakikita ko siya nasasaktan sa paglalakad dahil sa sapatos minura ko na kung sino gumawa ng sapatos na iyan. Sorry kung sino ka man. Tinanggal na niya yung sapatos. Sinundan ko lang siya. Napunta siya sa hilera ng mga bench malapit sa fountain. Umikot ako sa likuran niya at umupo sa kasunod na inuupuan niya. Bale nakatalikod siya sa akin. Naririnig ko lahat ng rant niya.

"Ayoko naaaaa!!!"she shouted to the top of her lungs.

Kapit ara! Kapit!

"Walangya ka Blake!!!!!!! Mahal pa din kita pero napapagod din akoooo!"Tuloy tuloy niyang sabi.

I know ara I am not worthy of your love anymore. Hindi manlang kita nasave ng kailangan mo ako. Ang sama kung boyfriend, just hold me ara hinding hindi na kita pakakawalan.

"Bwisit ka araaa! Nakakadiri ka! Hinahalik halikan ka na lang ni Ian, I don't like it. Hindi kami pero nagawa niya yun, sana...sana*sobs* hindi na lang ako pumayag lumabas kasama siya. Manyakkkk!!!"Napapaos niyang sabi.

Kulang pa ata bugbog ko sa lalaking iyon ahh? Humanda siya ma cocoma siya sa akin.

umobo ako. hindi siya humarap.

"Sorry kuya."Nahiya niyang sabi.

Tahimik lang ako.

"Tapos ka na?"Tanong ko.

Kinakabahan ako, andami ko nanamang nainom na kape.

"Why are you here?"Gulat niyang sabi.

I smiled. I missed that girl. I missed her that gusto ko na lang siyang yakapin at paliguan ng halik at iuwi sa bahay.

"Makikiupo, bawal ba?"Mahinahon kung sabi. Galit iyan, nakakatakot salubungin ng explanation.

Umiiyak na siya. Putangina ka blake, pinaiyak mo yung mahal mo ohh! Gay ka blake! Nagpapaiyak ng babae. Tangina baliw na ako kinakausap ko sarili ko.

"Sorry."mahina niyang sabi.

Kumunot noo ko. Sorry? Linya ko yun ara!

I hugged her. No words can explain how I fucking miss her. I wanna catch up with hugs and explanations.

"Blake..."Mahina niyang tawag.

Nilapit ko yung bibig ko sa kanya.

"Did he touch you?" territorial at galit kung sabi.