Chapter 7

197 5 0
                                    

Trust and Love

Ara's POV

I am crying my eyes out right now. Aalis na si blake and I can't do anything about it. Break na kami so ano pa ba magagawa ko? I texted Jayden and kinulit ko siya what time and day alis ni blake. Nung una ayaw niya ibigay baka kasi guluhin ko daw si blake pero I promised Jayden I won't do anything stupid. As I step sa airport parang gusto ko na lang magback out, mas lalo kung pinapahirapan ang sarili ko. I can see him from a far. He looks exactly different. Very out of character. Si blake medyo hipster magbihis yun pero bakit ngayon naka suit and tie siya? Mas sumalubong na girl sa kanya, she is breath taking beautiful. She clinged sa arm ni Blake. They look perfect. Parang dati lang ako yun ahh? I covered my mouth to stop producing weird crying sound. Napa tingin si Blake sa direksyon ko. Mukha akong kawawa and never ko pa eto ginawa sa sarili ko para sa lalaki. I turned my back. ENOUGH BARBARA, maybe blake is not the right guy for you. Habang tumatakbo may nabunggo ako.

"Sorry!"Sabi ko sabay tingin kay Dylan.

Siya yung ka klase namin na nabunggo ko. 

"Careful!"He said ng inalalayan ako.

Bumitaw na ako kasi alam ko pupuntahan niya si Blake pero sinundan niya ako.

"Why are you following me?"I asked.

He smiled.

"Broken people shouldn't be left alone."He said.

I rolled my eyes on him.

"I am not suicidal. I just need to be alone and go home."I said weakly.

He grabbed my arms.

"Ihahatid kita."Pilit niya.

Hindi na ako humindi pa. I am tired. Tahimik lang sa buong byahe. I am scrolling my pictures with blake sa phone ko. Hindi ko pa din kaya bumitaw without knowing bakit ba nagkaka ganyan si blake. There is us pero he is acting like I am no great help to him. Ganyan na ba kadali mangiwan para kay blake?

"Rest."Dylan offered.

I nod my head. Hindi ko pa din binura lahat ng photos namin. Umaasa pa din ako. Pag uwi ko sa dorm si Adie agad ang sumalubong sa akin.

"Nakita mo siya?"Nag aalala niyang sabi.

I nod my head. Tears start to fall again.

"Yes Adie. Meron siyang kasamang girl."She hugged me.

"You are better off without him."Pagpapakalma ni Adie sa akin.

Pag higa ko sa kama, all I can think about is him. Lahat nag flaflash back.

"Nice to meet you!" Blake when he noticed I am never endingly annoyed with him.

Tears started to fall again. Mas lalo kung di kinaya nung time na sinagot ko siya.

"Tayo na di ba?" He asked looking at Cassie.

He is in love with her that time. Pano kung mahal niya pa din si Cassie? Kaya niya ako iniwan. Sana di ko na lang siya nakilala at naging close. Dahil hanggang ngayon umaasa pa din ako sa

"Trust me. I love you, kahit anung mangyari don't give up on us?"

Gusto ko ng sumuko pero etong puso ko naniniwala na magkakabalikan pa din kami. Kelan kaya ako matatauhan. Natatakot ako na baka isang araw gumising ako na hindi ko na siya mahal. I love him and I hope oneday he will be back before it's too late.

Adie's POV


Bakit ba naghiwalay si Ara and Blake? Oo aso at pusa sila pero di ko matiis na makita kung gaano magmakaawa si Ara for Blake. I can't blame blake baka may reason siya pero hindi tama yung ginawa niya kay ara. Pinuntahan ko si Jayden sa apartment niya.

"I hate you. Pero right now tell me exactly what you know about blakes reason!" I ordered.

Nagulat si Jayden.

"Hindi naman ata tama na mangsugod ka ng apartment ng ibang tao para magtanung ng rason ng paghihiwalay ng bestfriend mo at ng twin ko. It's their life and it is best to leave them alone." He explained.

Teary eyed na ako.

"Hindi ko alam kung bakit wala kang pake sa kakambal mo pero ako may pakialam ako kay Ara. I am hurting to see ara in that situation. Kung ganyan nga ka douchebag ang twin mo, then I guess ganyan ka din!" I pointed him.

He raised his eyebrows.

"Sorry to bother you." I dashed out.

Hindi ko alam na he followed pala.

"Don't hate me!" He said.

I smiled bitterly.

"I hate everything about you! It spelled hate. I will never bother you again!" I shouted.

He gripped my arms tight.

"I'm sorry I can't do anything."his face softened.

I exhaled.

"Apology accepted, I know wala ka naman kinalaman pero I really hate your twin right now. Mas better if di na lang tayo mag usap or what para di kita naaaway." I said point blank.

I can see how shock he is.

"Be mad with me, call me anything, put your hate in me but please let me talk to you." He plead.

I raised my right brows.

"Are you insane? Hindi ako salbahe okay? Let's end this weird conversation." Creeps raise in my spine.

He nod.

"Don't ignore me?" He said.

"Okay fine. Ano ba problema mo at ang weird mo ahh? Well baka affected ka lang din. Sige, see you around." Tuluyan na ako umalis.

Bakit ko ba laging sinisigawan ang isang yun? I feel guilty for it all the time.

xoxo

Boyfriend Academy ✔ (COMPLETED) Where stories live. Discover now