Chapter 9

182 4 0
                                    

Hurt

Megan's POV

I woke up early to be ready para umuwi sa dorm. Lagot ako kela mama kasi I guess nalaman nila na hindi ako umuwi sa dorm. They call minsan sa desk dun para i check kung ayos lang ba ako and I wish sana walang magsumbong na wala ako.

"Goodmorning!"I shyly said to Xavier.

Tiningnan niya lang ako at pati yung katawan ko and back to my face again.

"Jesus Christ! put up your underwear on. I can see your nipples from here! My shirt is thin."He said.

He turned his back. Napa takip ako ng bibig. Ohh sh*t nakalimutan ko nasa ibabaw pala ng table, it is nicely done together with my yesterdays clothes. I guess pina laundry niya. 

"Sorry!"Nagmadali ako tumakbo sa room niya.

Parang ayoko na nga magpakita kay Xavier. Nahihiya na ako.

"Drive me home."Mahina kung sabi as I step outside his room towards where xavier is right now in the counter top of his kitchen.

"You should eat first?"

umiling ako.

"Sa bahay na lang."Sagot ko naman.

He furrow his brows.

"Okay."He said and inangat na yung plate na may bacon and sinangag sa lamesa.

I touched his arms to stop him. Parang napaso ako sa pagdikit ng balat namin, napaka lakas ng epekto ng lalaking eto sa akin.

"Ano gagawin mo?"I asked.

He smiled.

"Normally itatapon ko eto kasi ayaw mo ng kainin."He stated the fact.

Sumimangot ako.

"Ano ka ba! sayang ka sa pagkain? pwede mo pang kainin iyan mamayang gabi."reklamo ko.

He smirk.

"I don't eat food that is cooked ahead of time."He point blanked said.

"Huh?"Nagtaka ako.

"I only cook for myself and I wish makonsensya kasi pinaghanda kita then you'll turn down my request."He is annoyed.

I was about to counter his statement pero gusto ko na lang matapos eto.

"Fine i'll eat."Then umupo ako sa near na stool sa akin.

Katabi ko siya ngayon at wala kaming kibuan.

"Alam mo ang sungit sungit mo! kung gayan ka lagi sa mga tao, lalayuan ka nila."I explained while chomping my bacon.

Napatingin siya sa akin.

"The only way to not be hurt is to not let them in."-Him.

Dead air.

Napatingin ako sa kanya. Automatically my right hand carest his left cheek.

"Xavier, but for you to grow you need to be hurt. You need someone who will teach you the right thing. You need to find that right person and keep them forever. The real challenge is, finding that someone without giving up."I gently said.

He looked me in the eye.

"Sometimes, you being talkative is tolerable."Then he chuckled huskily.  

Ha? bakit? okay ka lang? miss mo no?

Venice' POV

Binisita nga pala ako ni kuya sa dorm kasi nalaman niya na nagkasakit ako. Isang damakmak na sermon ang narinig ko. Nakita ko si Meggy mukhang masaya, matanung nga mamaya yun. Anyways bakit hindi niya kasama si Alex at ang kasama niya ay si Chase?

"Bakit ikaw ang  kasama ni kuya?"I asked.

nagulat si chase.

"Ha?bakit?okay ka lang?"Hinawakan niya noo ko."miss mo no?"Biro niya.

namula ako. hindi ko alam kung dahil ba sa hawak niya o sa sinabi niya.

"Hindi nuh!"napatingin ako kay kuya na may tinging suspicious.

kinurot ni Chase mukha ko.

"Hindi daw? weh? baby girl ni Xavier dalaga na ohh!"ginulo niya buhok ko.

I pouted.

"Shh! manahimik kang lalaki ka!"Kinurot ko siya sa tagiliran.

hindi ko alam kung bakit ba lagi na lang napapansin ni Chase kilos ko. Hay nako!

xoxo

Boyfriend Academy ✔ (COMPLETED) Where stories live. Discover now