" အရွင္မင္းႀကီး...အျပင္မွာဝိညာဥ္သခင္မေတြ႔
ခြင့္ေတာင္းေနပါတယ္ခင္ဗ်ာ့၊က်ြန္ေတာ္မ်ိဳးဝင္ခြင့္ေပး
လိုက္ရမလား"
ဟုသူ႔တပည့္ျဖစ္သူရဲ႕ေလ်ွာက္ထားခ်က္ကိုၾကားလိုက္
ရေသာဦးအသုလတစ္ေယာက္အံ့ၾသသြားကာ
" ဝိညာဥ္သခင္မ...ငါ့နားမ်ားၾကားမွားတာလား၊
ထူးထူးဆန္းဆန္းဘယ္လိုျဖစ္လို႔ဝိညာဥ္နီငါ့ကိုေတြ႔
ခြင့္ေတာင္းရပါလိမ့္"
ဟုစိတ္ထဲမွာေတြးလိုက္ၿပီးေတာ့
" ေအာ္...ေအး၊ဝင္ခြင့္ေပးလိုက္ေလ"
ဟုေျပာလိုက္ေလသည္။
ေျမေခြးမိစာၦရဲ႕တပည့္လည္းအခန္းအျပင္ကိုျပန္ထြက္လာၿပီးေတာ့
" ဝိညာဥ္သခင္မ...အရွင္မင္းႀကီးအသင့္ကိုအခန္း
ထဲဝင္ခြင့္ျပဳတာမို႔လို႔ဝင္လို႔ရပါၿပီခင္ဗ်ာ့"
ဟုေျပာလိုက္ေသာေၾကာင့္ဝိညာဥ္နီလည္း
" ဟုတ္ကဲ့ပါရွင့္"
ဟုသာေျပာလိုက္ၿပီးေတာ့ဦးအသုလရဲ႕အခန္းထဲသို႔
ဝင္လာခဲ့လိုက္ေလသည္။အခန္းထဲကိုေရာက္တာနဲ႔
ဝိညာဥ္နီလည္းေျမေခြးမိစာၦႀကီးရဲ႕အေရွ႕မွာဒူးေထာက္ခ်လိုက္ၿပီးေတာ့
" အရွင္မင္းႀကီးရဲ႕အခ်စ္ကိုအၿမဲတမ္းျငင္းပယ္မိေနတဲ့က်ြန္ေတာ္မ်ိဳးမလိုအမိုက္မကိုခြင့္လႊတ္ေပးေတာ္မူပါအရွင္မင္းႀကီး"
ဟုေျပာကာငိုခ်လိုက္ေလသည္။
ဦးအသုလလည္းသူ႔ကိုေတာင္းပန္ၿပီးေတာ့ငိုေနေသာ
ဝိညာဥ္သခင္မရဲ႕အျပဳအမူကိုနားမလည္ေသာေၾကာင့္
ဒူးေထာက္ေနေသာသူမ၏အနားမွာထိုင္လိုက္ၿပီးေတာ့
သူမ၏ပခံုးႏွစ္ဖက္ကိုသူ႔လက္ျဖင့္ျဖည္းညင္းစြာ
ကိုင္လိုက္ၿပီးေတာ့
" ဝိညာဥ္သခင္မ...အသင္ဘာျဖစ္လာလို႔လဲ၊အခု
လိုမ်ိဳးငိုေနရတာဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာက်ဳပ္ကိုေျပာအံုး
ေလ"
ဟုသူ႔ကိုေမးေနေသာေၾကာင့္ဝိညာဥ္နီလည္းထိုအခြင့္
အေရးကိုလက္လႊတ္မခံပဲသူ႔ပခံုးကိုကိုင္ထားသည့္
မိစာၦႀကီးကိုအတင္းအက်ပ္ဖက္ကာပို၍ငိုုျပလိုက္ၿပီး
ေတာ့
