တိမ္နက္ရွင္လည္းေဆးရံုကိုေရာက္ၿပီးကတည္းက
ထိုေကာင္မေလးရဲ႕အေျခအေနကိုမသိရေသးေသာ
ေၾကာင့္အေရးေပၚခန္း၏အျပင္ဘက္တြင္ေခါက္တံု႔
ေခါက္ျပန္ေလ်ွာက္ေနမိေလသည္။“ ငါဒီေကာင္မေလးကိုကုေပးဖို႔အတြက္ေဆးရံုအုပ္ႀကီးကိုယ္တိုင္ကိုကုခိုင္းထားတာေတာင္
ဘာျဖစ္လို႔ဒီေလာက္ေတာင္ၾကာေနရတာလဲကြာ၊ဒီေကာင္မေလးကိုငါ့အစြမ္းနဲ႔သာကုေပးလိုက္ရင္း
ေတာင္ဒီေလာက္ၾကာမွာမဟုတ္ဘူး၊အေဖဘယ္လိုဆရာဝန္ေတြခန္႔ထားတာလဲမသိဘူး၊လူနာတစ္
ေယာက္ကိုကယ္ဖို႔အတြက္ဒီေလာက္တာၾကာေနရင္
အဲဒီဆရာဝန္ကိုဒီေဆးရံုမွာထားဖို႔ေတာင္မသင့္ေတာ့
ဘူး၊စိတ္ထဲရိွတဲ့အတိုင္းသာဆိုရင္အဲဒီအေရးေပၚခန္းကဆရာဝန္ေတြငါ့လက္ခ်က္နဲ႔အကုန္ေသကုန္ေတာ့မယ္”ဟုေျပာကာအေရးေပၚခန္းရဲ႕တံခါးနားမွာရပ္ကာ
တိမ္နက္ရွင္ေဒါသထြက္ေနေလသည္။ထိုစဥ္အေရးေပၚခန္းထဲမွထြက္လာေသာ
ေဆးရံုအုပ္ႀကီးရဲ႕အက်ႌစကိုဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီးေတာ့“ ေဟ့လူ…ခင္ဗ်ားတို႔ဘာလုပ္ေနလို႔ဒီေလာက္
ေတာင္ၾကာေနတာလဲ၊ေနာက္ၿပီးေတာ့က်ဳပ္ေကာင္မ
ေလးေရာဘယ္လိုအေျခအေနရိွလဲျမန္ျမန္ေျပာဗ်ာ”ဟုတိမ္နက္ရွင္ေမးလိုက္ေလသည္။
“ မင္းသားေလးရဲ႕မိန္းကေလး အသက္ကိုကယ္
လိုက္ႏိုင္ပါၿပီ၊ဒါေပမယ့္ေခါင္းကိုထိထားတာဆိုေတာ့
သတိျပန္လည္လာဖို႔ကိုေတာ့အခ်ိန္ယူၿပီေတာ့ေစာင့္
ၾကည့္ရအံုးမွာမို႔လို႔အေရးေပၚခန္းမွာပဲထားရပါအံုးမယ္၊
ေနာက္ၿပီးေတာ့မင္းသားေလးရဲ႕မိန္းကေလးကိုက်န္းမာေရးအေျခအေနကိုအနီးကပ္ေစာင့္ၾကည့္ရအံုးမွာမို႔လို႔က်ြန္ေတာ္မ်ိဳးကိုသြားခြင့္ျပဳပါအံုးမင္းသားေလး”ဟုေျပာေနေသာေၾကာင့္တိမ္နက္ရွင္
လည္းေဆးရံုအုပ္ႀကီးရဲ႕အက်ႌစကိုဆဲြထားေသာသူ႔
လက္ကိုလႊတ္ေပးလိုက္ေလသည္။ထို႔ေနာက္
တိမ္နက္ရွင္လည္း“ ေဟ့လူ…က်ဳပ္ေကာင္မေလးရဲ႕အေျခအေနကို
အခုလိုက္ၾကည့္လို႔ရမလား”