တိမ္နက္ရွင္လည္းသူ႔လက္မွနာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ညဆယ္နာရီေက်ာ္ေနၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ထမင္းစားၿပီးကတည္းကဧည့္ခန္းမွာပဲပန္းခ်ီဆဲြေနတဲ့ေကာင္မေလး
ကို
“ ေကာင္မေလး…ဆယ္နာရီေတာင္ထိုးေနၿပီေလ၊
ငါေတာ့အိပ္ခ်င္လာၿပီ၊မင္းေရာအိပ္မငိုက္ေသးဘူးလား၊”
ဟုေမးေနေသာမိစာၦေကာင္ကို
“ မိစာၦေကာင္…ငါလည္းအိပ္ငိုက္တာေပါ့၊ဒါေပမယ့္
နင့္နဲ႔တစ္ခန္းတည္းအတူတူေတာ့မအိပ္ခ်င္ပါဘူး၊အဲဒါေၾကာင့္ငါပန္းခ်ီထိုင္ဆဲြေနရတာေပါ့”
ဟုမိုးေဒဝီလည္းေျပာလိုက္ေလသည္။
ိတိမ္နက္ရွင္လည္းဒီေန႔မွေဆးရံုမွဆင္းလာရတဲ့
ေကာင္မေလးကိုစိတ္ပူေသာေၾကာင့္
“ ေကာင္မေလး…မင္းဒီေန႔မွေဆးရံုကေနဆင္းလာရတာေလ၊မင္းငါ့အခန္းမွာမအိပ္ခ်င္တိုင္းနဲ႔ဒီလိုသာဆက္ထိုင္ေနရင္မင္းက်န္းမာေရးကိုထိခိုက္ေနပါ့မယ္၊အဲဒါေၾကာင့္မင္းငါ့အခန္းမွာပဲသြားအိပ္လိုက္ပါ
ေနာ္”
ဟုေျပာေနေသာမိစာၦေကာင္ကို
“ မိစာၦေကာင္…ငါနင့္အခန္းမွာမအိပ္ႏိုင္ဘူးလို႔
ေျပာေနတာကိုနင္ဘယ္ျဖစ္ေနတာလဲ၊နင္ငါ့က်န္းမာ
ေရးထိခိုက္မွာကိုမလိုခ်င္ရင္ငါ့ကိုဒီအိမ္ေအာက္ထပ္မွာ
ရိွတဲ့အခန္းတစ္ခန္းမွာေနခြင့္ေပးပါလား၊နင္ငါ့ကိုအခန္းတစ္ခန္းသီးသန္႔မေပးဘူးဆိုရင္ေတာ့ငါဒီမွာပန္းခ်ီပဲထိုင္ဆဲြေနေတာ့မယ္”
ဟုမိုးေဒဝီအက်ပ္ကိုင္ကာေျပာလိုက္ၿပီးေတာ့ပန္းခ်ီကိုသာဆဲြေနလိုက္ေလသည္။
တိမ္နက္ရွင္လည္းဒီေန႔ညတစ္ညတည္းသာျမင္ရ
ေတာ့မယ့္ေကာင္မေလးရဲ႕မ်က္ႏွာကိုၾကည့္
ၿပီးေတာ့အိပ္ခ်င္ေနတဲ့သူ႔ရဲ႕ဆႏၵကိုမသိတဲ့
ထိုေကာင္မေလးကိုစိတ္ဆိုးဆိုးနဲ႔
“ ေကာင္မေလး…မင္းငါ့အခန္းထဲမွာဘာျဖစ္လို႔
မအိပ္ခ်င္ေနရတာလဲ၊ငါမင္းနဲ႔တစ္ခန္းတည္းမွာ
အတူတူအိပ္မယ္လို႔ေျပာေပမယ့္ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္
တစ္ေယာက္တစ္ေနရာဆီမွာအိပ္ၾကမယ့္ဟာကိုမင္းဘာျဖစ္လို႔ျငင္းေနရတာလဲကြာ”
