KAÇINILMAZ SON (DÜZENLENİYOR)

15

Üzüntümü asla içimde yasayamazdim. Hep birileri yanimda olurdu. Babami kaybettigimizde annem vardi. Cem gittiginde ise kimseyi yanimda göremedim.

" Teşekkür ediyorum" diyebildim. Marcus bütün heybetiyle karsimda duruyordu. Emiri koridorun basinda görünce omuz silkip patronun odasina dogru yol aldim.

Kapiyi calip iceri girdim.

"Cenaze icin cıkma istiyorum" dedim.

" Tek gidemezsin" dedi. Sonra camin kenarinda yeni yeni farkettigim izbandut adam bana kötü kötü bakti.

" Bu Fred Cem'in üvey abisi" dedi.

Gözlerim dolarken adama uzunca baktim. Ceme benzeyen tek vücudu değildi. Gozleri bakislari belki elleri.

" Onunla giderim" diye direttim.

" Seni görmek istemiyorum küçük kız" dedi elinin tersiyle veni yolundan çekti.

Kosup arkasindan kapiyi tuttum.

" Benim suçum biliyorum. Telafisi yok eger secme sansim olsaydi kendimi secerdim" dedim.

" Bu sözler tek kardesimi geri getirmiyor. Annemin gözyaşlarını durdurmuyor"

" Bende gelemez miyim? Son kez onu göremez miyim?"

" Annem küllerini Marmaraya döktü" dedi.

" Annenizi görsem?" Dedigimde Apollon adamin koluna dokundu.

" Dediği kadar konuşuyorsun" dedi Fred

Demek Cem benden bahsetmisti.

Arabaya bindigimizde arkadan gelen diger arabalarida fark ettim.

" Benden bahsediyor muydu?" Dedim sevecenlikle.

" Haftasonları bir kac geldi sen o ara kolundan vurulmuşsun. Gerginken cok konusuyormussun falan onlardan bahsetti. Hatta anneme senin icin çorba yaptirdi. Ictin mi?" Dedi.

" Önce istemesemde zorla icirmisti." Dedim. " Annesine yaptirdigini soyleseydi hemen icerdim. Pis domuz hep boyle yapiyor" dedim.

" Seni kısa zamanda benimsemisti. Kardesi gibi görüyor koruyup kollamak istiyordu. Hatta bu son operasyon da olmasi gerekmezdi. Senin aptalligin onun canina mal oldu" diye aci gercegi yuzume vurdu.

" Beni seviyor muydu? Hic benden sikayet etti mi? Soylesene sevgilisi varmi? Bana hic bahsetmedi neden böyle sert görünüyor? Sizin ailede genetik mi bu kaslar?"

Yol boyu soru sorup anlattim. Fred bazen gülüyor bazen sinirleniyordu. Çok konusup onu biktirmistim belki.

Geldigimizde ikimizde indik. Apollon arkamizdan geliyor ve saygi çerçevesi icinde insanlarla selamlasiyordu.

Iceriden gelen kadin aglama seslerini dinledim kapidi.

" Girmeyecek misin?" Dedi sicak nefesi.

" Eve gidip 49 days izleyeceğim. Sonra ağlayıp kendimi uyutacağım. " dedim.

" Girmeyecek misin?" Diye tekrarladi.

" Belki Gu family book'u izlerim. Onunda sonunu bin kez izleyip her defasinda aglamisligim var." Dedim.

" Girmelisin" dedi.

" Belki eve gitmeliyim" dedim. Eve gidip dizilerime gömülmek lisede yaptigim gibi aşk acisina benzer acilar yaşamak yakin arkadaşımı kaybettigimi unutmak istiyordum.

" Bu saydiklarini islerin bitince izlersin. Simdi iceri" diyip belimden tuttu. Ellerimle belimdeki elini ittim.

" Dokunma bana" dedim. Birden.

Iceri girip goz hapsine tutulmami bir sure izledim.

" Sen Eylül musun? " dedi orta yasli guzel bir bayan.

Kafami evet anlaminda salladim. Elleriyle beni yanina davet etti.

"Son zamanlarinda sen mi yanindaydin?" Dedi.

" Son nefesine kadar" dedim.

Garip bir aksani vardi. Türk degildi diye düşündüm.

" Annesine kavustu yavrum. Özlemi bitti artik" diye soludu.

Demek öz annesi degildi.

" Son geldiginde hasta oldugundan bahsetti bir tencere corba yaptirdi. Küçükken sadece ona yaptigim bir corbaydi seninle paylasmasi beni sevindirdi." Dedi. " sen ne guzel bi kizsin" dedi sonra.

" Benim yüzümden öldü " dedim. Dikkatler uzerimdeyken annesi güldü.

" Senin yüzünden degil. Kaderinde bu yolda ölmek vardi. Ne demis Türk ataları. SU TESTISI SU YOLUNDA KIRILIR."

Fredi cok seveceksiniz. EYLÜL artik bu islerde profesyonel oluyor ileride ve artik ask kisimlarina giriyorum. Haydi hayirlisi. Cem icin Başımız sağolsun tekrar.