KAÇINILMAZ SON (DÜZENLENİYOR)

34

Hayatım hızlandırılmis bir doğum gibi resmen. Ne olacagim belli degil her an beni bulabilecek bir kocam varken gerekmedikce disari cikmiyordum. Zaten Karnım yeterince dikkat cekiyordu birde disarida kocan nerde kizim sorulariyla ugrasmak istemiyordum.  Nedensizce utaniyordum kendimce. Kocam yok demekten utaniyordum. Onu birakip geldim veya beni birakip gitti demekten utaniyordum. Hamileyken en cok ona ihtiyacim var demekten ve birsürü seyden utaniyordum.

Kalbik farkliydi artik. Atakandan nefret edemiyordum ama Apollandan nefret etmem icin cok sebebim vardi. Masumlugun diger adi olan oğluma babasini anlattigimda tekmeliyordu hemen. Iceride judo mu yapiyor diye düşünmeden edemiyordum. Acaba kime benziyordu. En kötüsü doğum yaklastiginda ne yapacaktim. 

1 ay kaldi. 1 ay ya 30 gün aman yarabbim yardim et diye hergun dua ediyordum. Benim gibi bircok can almış birisi nasıl dua edebilirdi ki?

Kapı çaldığında kalkip actim. Babamdi. Yani babam sandığım adam.

" Nasilsin? Doğuma az kaldi bir sorun var mi diye bakmaya geldim. Birde canin ne istiyor bilmiyordum. Tursu aldim tuzlu kurabiye tatli pasta falan aldim meyve falanda var. Canim ne istiyor?" Dedi

" Acılı çiğ köfte" dedim.

Yarim saat sonra çiğ köfteyi mideye indirmis oturuyorduk.

"Ne yapacaksin?  Gercek ailen cok zenginmis" dedi

" Bilmiyor muydunuz?" Dedim

" Hayır ama sevindim. O pislikten kurtulmana" dedi

" Pislikte olsa ben orayi evim bildim. Ama evimden cok yalan bir dunyaydi"

" Ne yapacasin simdi? Abin varmis ? Yardim ediyor mu?" Dedi

" Gecen ay geldi yasli bir adam gibi giyinmisti komikti" dedim gülerken.  Birden aglamaya basladimd.

" Sinirlerin bozuldu senin" dedi babam

" Ben neden kaçıyorum ki? Duygularim değişti.  Ben degistim.  Geri dönmek istiyorum ben babam beni korur kiyamet kadar korumasi var. Bana yaklastirmaz bile ben gidicem karar verdim" dedim

" Onu görürsen? " dedi

" Gözüm onu görmüyor"

" ara gelsinler" dedi

Telefonu elime alip alperi aradım. 

" Gelecek misin cidden?" Dedi

" Evet beni gelip alir misin?" Dedim

" Aksama oradayım"

Telefonu kapatip esyalarimi toplamaya basladim.

Nedense biraz mutluydum. Bahanemde doğum yaklaşıyor olacakti. Belkide intikam alacaktim. Kim bilir.

Aksama doğru  Alper gelince hemen çıktık.   Ucakla gidecektik sanirim.

" Sorun olur mu acaba" dedim

" Ozel ucak 1 saate gideriz"

" Kimin haberi var?"

" Sevineceğin bir haber veriyorum. Atakan bilmiyor. Ve babam onunla bir ortaklik işine girdi.  Cidden ondan kaçamazsın" dedi arabaya binip kapiyi kapatti.

" Ne demek kaçamazsın? "

" Sizin sonununuz belli değil mi? Eylül evli mutlu çocuklu olmak bir KAÇINILMAZ SON"

" BELKIDE DEGILDIR"

" Benim düşüncem bu. Ve sana bişey diyeceğim Merve ile evleniyorum. Senide düşündük sen doğum yaptıktan hemen sonra yapacağız güzel bir elbise beğen " dedi sevincle.

" Alper Tekinoğlu  evleniyor demek. Kac kiz bunu duyunca intihar etti? "

" Sayamadim bebeğim ama mutluluktan ölen birisi var" dedi Merveyi kast ederek.

" Yeni birseyler istiyordum zaten"

"Nerede yasiyorsunuz?"

" Merve yetimhanede büyüdüğü için biliyorsun biraz aile sevgisinden yoksun. Bende teklif ettim bizimle yasayacak senin icin sorun olmazsa?"

" Deli misin cok sevinirim " dedim "Onun kabul etmesi cok büyük incelik"

" Çok seviyorum be" dedi birden "Ona söylemedim daha" dedi

" Nasıl kabul etti?"

" O seviyor beni aslında hatta aşık ben sevene kadar bekleyecekmis sevmezsem bıkarsan beni birakirsin dedi ama onu bırakma dusuncesi beni yiyip bitiriyor bende seviyorum sanirim"

" Cok aşıksın.  Biliyorum bu hissi." Dedim.

" Oğlan nasil?" Dedi konuyu değiştirerek

"Iceride judo yapiyor heralde" dedim

" Babasi gibi desene"

" Atakan judodan ne anlar"

" Deli misin adam profesyonel" dedi " siyah hemde"

Bir yasima daha girdim. Haha

"Bende biliyorum ama yesil kuşağım" dedim.

" Fena degil" dedi " bende siyah ama sadece siyah"

" Atakan siyahi degil yani"

" Alper siyahi bu" dedi sonra araba durdu ve indik ucaga binecekken sordu. " Hazir misin?" Dedi

" Sanırım" hazirim.