KAÇINILMAZ SON (DÜZENLENİYOR)

36

Pismanligi hissediyordu adam iliklerine kadar. Onu başından beri bu ise soktuğu icin bin pismandi. Ama en cokta kendine kizdi. Ona aşık olmak zorunda miydi? Üstelik kiz onu 2 kez bırakıp gitmisti. Son gittiğinde onu 2 gun icinde bulmuştu. Günlerce onu uzaktan izleyip Istanbula dönüyordu. Merdivenlerden inerken nasilda utaniyordu halinden. Biliyordu onu begenmeyecegini düşündügundendi ama o onu severken daha küçücüktü. Hizmetli onu kendi odasindaki eski beşiğine yatirdiginda sevmisti. Ilk defa bu kadar güzel bir bebek görüyordu. Ilk defa bir bebeğe dokunuyordu.

" Nereden bilebilirdim ilk dokunduğum bebeğin sen son dokunduğum bebeģinde oğlumuz olacağını? "

Kucağında 4 ameliyattan çıkmış capcanlı bir bebek duruyordu. Babasiyla beraber yoğun bakımda annesine bakiyorlardi. 4 hafta 3 gun olmustu. Kadin sessizce yatiyordu orada. Hersey iyiydi yolundaydı ama nefes alırken zorlaniyordu. Ve ne inattir ki gozlerini acmiyordu.

" Ver şu bebeği Atakan" dedi Frank

"Adını Cem Koymuş olabilirim ama kardesin değil" dedi kıskançlıkla Atakan.

" Seninle en son böyle kavga ettigimizde sen 10 yasindaydin. Bende babamla size gelmistim. Emir Cemi dışliyor diye Emiri dovmustun. Bende Emiri dovdun diye sana kizmistim. Sende bu sefer Emiri benden kiskanmistin. Cok bencildin o zamanda. Elindekinin kiymetini bilmiyorsun ama kaybedince kıskançlık yapiyorsun" dedi

" Seninle çocukken anlaşan kimse yoktu Frank bi kere Türkçe bilmiyordun ve durmadan bana Stupid diyordun. " dedi

" Aptaldin çünkü. Simdi o çocuğu bana ver ve karının yanina gir."

Frank elinde küçücük kalan bebeği büyükannesine bırakıp Alperle yoğun bakimin kapisinda beklemeye başladılar.

" Pişman" dedi Frank

" Son pişmanlık fayda etmez Frank onu bizden aldıkları yetmezmiş gibi birde aşık etmişler. Şaka gibi."

"Aşk zorla olan bisey mi?" Dedi Frank tekrar.

" Onun ki zordu. Düşünsene seni durmadan istedigini söyleyen bir adam var. Öte yandan otoritesi cok güçlü bir adam ama seni istiyor. Ve diger yandan lanet herif cok yakışıklı kizin akli karışmış. "

" Atakan yakışıklı olmasaydı da Eylülu tavlardi. Adam yürüyen felaket"dedi

"Arkamdan konuşmayı bırakın kapıdan çekilin" dedi iceri giren Atakan.

" Hem suçlu hemde güçlü" dediler.

Iceriye o kadar hakimdi ki Atakan. Önce ışıkları biraz açtı. Yatağın yastıklarini düzeltti. Yarası artik kapanmıştı. Dıkisleri alinacakti. Onun dışında sezeryan doğum olduğu icin hafif bir göbeği kalmıştı.

" Bu bebeği sensiz büyütemem" dedi Atakan. " Biliyorsun sende ailenden uzakta kaldın bende biliyorumno durumu. Gecelerini uzerini örten bir annen yoksa hayat cidden cok zor. Yaşama zevkin bir kere gidiyor. Sonra sabah kahvaltilarda annesi ve babasinin birbirlerine aşk dolu bakmasini uzaktan izlemek isterse ona bunu tek başıma veremem ya. Sana hayatımın her yerinde ihtiyacım var. Belki seninle mutluluğu haketmiyorum ama kazanmak istiyorum bunu. Sen orada verdiğin savaşı kazanıp gelmezsen burada hayata 1-0 yenik baslayan bir oğlan olacak. Kardesi bile olmayacağını düşünürsen 2-0 benim onunla senin ilgilendiğin gibi ilgilenmemde imkansız. Hala uyanmayacakmisin?"

Genç kız kendini yorgun hissetsede o adama bir şans vermeyi istediğini sanmiyordu. Bi kere onuj oğlu vardi. Emindi ki tipki babasi gibiydi.

" Biraz susar mısın? Burada kafa dinliyorum" dedi Eylül. Duyduğu sesle yerinden Zıpladi Atakan.

" Uyandiysan soylesene kızım burda çenem yoruldu" dedi şokla Atakan. " Bir dakika sen uyandin" dedi sevincle.

" Evet uyandım ve canına okumak için gün sayıyorum. Bana oğlumu getir"