It Started in the Elevator✔️

15

Chapter 15

TUMAMBAY muna siya sa 24-hours na convenience store sa kanto nila Camilla sa Cypress. Hihintayin muna nyang mag-umaga hanggang sa makaalis na ang kaibigan niya. Ayaw nyang makita siya nitong luhaan. Kilala niya ang best friend niyang si Camilla, ayaw nitong naaagrabyado siya. Baka masugod nito si Leo ng 'di oras.

Wala syang ibang ginawa dun kundi ang umiyak. Pinagtitinginan na nga siya ng ilang mga customers na namimili roon. Kasabay ng pag-iyak niya ang malakas na pagbuhos ng ulan sa labas. Sana nagpaulan na lang siya. Para sana maitago niya yung mga luha niya sa kanyang mga mata.

Nang magliwanag na, dali syang tumungo sa bahay ni Camilla upang kunin ang mga gamit niya. Wala na ang kaibigan niya, mukhang pumasok na ito sa trabaho. Tulog pa rin si Kara kaya hindi na siya nakapagpaalam dito.

Dumeretso siya sa hospital at don na lang siya nag-duty. Hindi niya rin gaanong nakausap si Preston dahil abala ito sa mga operasyon nito.

Hindi na siya pumasok sa kompanya ni Leo. Bahala na! Mukhang hindi naman siya pababayaan ni Preston na mawalan ng trabaho sa hospital.

Pansamatala, dito na lang din muna siya manunuluyan sa hospital. After naman ng duty niya, dun siya sa convenience store tatambay.

TATLONG ARAW ang matuling lumipas at heto na siya sa airport. Ngayon kasi ang biyahe niya papuntang USA California sa Lancaster.

Well, tama si Leo. Tanga siya! Gaga siya dahil gusto niya pa ring mapasaya ito. Ewan niya ba sa sarili niya. Basta pakiramdam niya, kusang kumikilos ang katawan niya para ituloy itong drama niya.

"Late na ba ako?" tinig 'yon ng isang lalaki mula sa kanyang likuran.

"Nakakagulat ka naman!"

Nakangiti sa kanya si Preston. May dala rin itong mga bagahe

"Saan ka pupunta?" tanong niya.

"Saan pa ba? Eh, di sa pupuntahan mo." nakangisi ito.

Humakbang siya papalapit. "Thank you..." kinurot niya ito sa pisngi. "Pero ayaw ko..."

"Ha?" biglang nangunot ang noo nito.

"Gusto ko, kapag ginawa ko ito, ako lang. Kaya ko 'to." Niyakap niya ang lalaki. "Pero salamat pa rin. Salamat din sa pagpunta mo sa auction party ko" pinigil na lang nyang wag umiyak. Nasasaktan pa rin kasi siya sa nangyari sa kanila ni Leo.

Malungkot man ang mukha ni Presto ay nginitian pa rin siya nito. "Okay lang yun..." kinuha nito ang mga bagahe niya. "Sana pumayag ka man lang na ihatid kita sa check-in desk..."

Nginitian niya lang ito at sinang-ayunan na. Magkapanabay na silang pumasok sa loob ng airport.

***

NAPASALAMPAK SI Leo sa pagkakaupo niya sa sofa. Nasalat ng kamay niya ang remote ng TV at padabog niya itong itinapon sa kung saan. Then he cried, and he didn't know why. All he knew was, iyong nangyari kanina sa airport. Kitang-kita niya mula sa kalayuan kung gaano kasaya si Cynthia at Preston bago pumasok sa departure.

May yakapan-portion pa ang dalawa! Shit!

Tinungo niya ang kwarto at kinuha ang ilang gamit niya. Nadampot niya ang photo album niya. Naroon kasi ang mga pictures ng Mommy Aria at Daddy Adam niya. Isa-isa niya itong pinagmasdan.

He picked up the picture in it and he started to write on its back part. Ganito siya kapag nangungulila sa mga ito. Ibinabaling niya sa pagsusulat sa likod ng mga larawan ng mga ito. And why in the picture? Para kahit inis siya, hindi niya ito mapupunit o malulukot na di tulad ng isang ordinaryong papel lang.