Keep trying, my baby (GESTOPT)

5

Ik glimlach en ik voel warm bloed naar mijn wangen stromen. De deur opent zich en Alec staat in de deuropening. Hij kijkt naar mij, dan naar Easton, naar mij, dan naar Easton, mij, Easton, mij, Easton en dat gaat nog een eeuwigheid door.

"Uhm, lunch staat op tafel. We eten in de woonkamer vandaag.." zegt hij en hij sluit langzaam de deur.

"Laten we maar gaan.. ehm, gaan eten." zegt hij en hij staat op. Hij pakt mijn arm en trekt me door de deur heen. Zijn hand is groot vergeleken met de mijne en zijn hand neemt hem daarom ook helemaal over.

Ik volg hem de woonkamer in en iedereen zit al aan tafel.

"Heel erg bedankt dat ik hier mocht blijven. Ik weet niet hoe ik het jullie ooit genoeg kan bedanken. Is er iets dat ik kan doen voor jullie?" vraag ik tijdens het eten, terwijl iedereen opkijkt van zijn bord.

"Mogen we je wat vragen stellen?" antwoordt Alec als eerst. Ik knik.

"Hoe heet je?" vraagt Leah. "Ik ben Amina Shadow." zeg ik, terwijl ik de lege borden op tafel opstapel.

"Hoe oud ben je?" vraagt Charlotte. "Ik ben twintig, en jullie?"

"Charlotte is twintig, Leah is eenentwintig, ik ben drieëntwintig en Easton is tweeëntwintig." geeft Alec antwoord op mijn vraag. "Waarom heb je Eastons lievelingssweater aan?" vraagt Alec na zijn antwoord. Ik bloos en kijk boos naar Leah, die langzaam onder de tafel schuift.

"Ik pakte gewoon een trui! Wist ik veel." roept ze en ze gooit haar handen in de lucht. Ik grinnik.

"Ben je single?" vraagt Easton, doodnormaal. Iedereen schrikt van zijn vraag en hij kijkt iedereen aan alsof er niets is gebeurd.

"Uhm, ja. Waarom.. ehm, waarom wil je dat weten?" stotter ik.

"Zomaar." zegt hij kortaf. Hij pakt de glazen en borden van de tafel en brengt ze naar de keuken. Hij sluit de deur achter zich.

"Wordt niet verliefd op hem, ik waarschuw je." zegt Alec op een fluistertoon en hij kijkt naar de keukendeur. Leah en Charlotte knikken instemmend.

"Waarom zou dat niet mogen?" Ik kijk Alec vragend aan. "Ik zag je blozen toen jullie alleen in die kamer zaten. Vertrouw hem niet. Hij heeft al veel meisjes pijn gedaan."

Iedereen springt iets naar achter als Easton de deur binnenkomt. Hij kijkt ons raar aan, maar niemand reageert erop.

"In ieder geval, wanneer ben je jarig?" vraag Alec geïnteresseerd. "De vijfentwintigste." zeg ik en Charlotte en Leah glimlachen breed. "Alec ook! Jullie kunnen het samen vieren!" Alec glimlacht warm naar mij en ik geef hem een snelle knuffel.

Een paar uur later zitten we op de bank film te kijken. Ik zit in het midden. Leah en Charlotte zitten aan de armleuningen en ik zit in het midden van de jongens. We kijken een horrorfilm.

Een zwart figuur springt in beeld en gilt. Zijn gezicht is zo angstaanjagend dat mij ogen groot worden. Ik sla een kreetje en duik naar rechts, naar Alec.

Zijn gezicht staat geschrokken als ik zijn arm vastgrijp en mijn hoofd in zijn schouder graaf, maar hij kalmeert snel.

Als ik realiseer wat ik doe, laat ik hem snel los en ga rechtop zitten. "Het spijt me, het ging vanzelf." lach ik verlegen en ik bloos hard. Hij glimlacht. "Geen probleem, Charlotte heeft het ook eens gedaan." lacht hij en Charlotte schiet hem een moordende blik. Easton fronst.

Na de film gaan we allemaal naar boven, voordat Leah ons bij elkaar roept. "Waar gaat Aye slapen? We hebben geen logeerkamer en onze kamer zit een soort van vol.." vraagt Leah en ze kijkt iedereen vragend aan.

"Ze kan bij mij slapen?" vraagt Easton en hij leunt ongemakkelijk op een been. "Je hebt niet eens een logeerbed. Ik slaap wel op de bank, dan kan je in mijn kamer slapen." stelt Alec voor en hij geeft me dezelfde warme lach als net. Ik zie nu pas dat hij een witte lach met kuiltjes heeft, schattig.

"Is dat niet teveel gevraagd? Ik heb je arm net al kapot geknepen.." fluister ik en ik kijk naar zijn hazelbruine ogen.

"Bedoel je deze arm?" zegt hij en hij spant zijn spieren overdreven aan. "Do the bolt!" roept Charlotte. Leah moedigt hem aan en Easton rolt met zijn ogen. Ik barst in lachen uit.

"Inside joke."  Charlotte in mijn oor. Ik grinnik.

"Laat me dan op z'n minst een bedje voor je klaarmaken?" vraag ik hem. Hij zucht. "Doe maar."

Ik klap opgewonden in m'n handen. Ik wil naar een kamer toerennen, maar ik besef dat ik niet weet welke van Alec is. Ik stop abrupt met lopen en draai me om.

"Uhm, welke kamer is van jouw?" vraag ik, een beetje beschaamd.

"Rechts naar de kamer van Charlotte en Leah." zegt hij en ik kijk hem vragend aan.

"De deur het meest rechts!" lacht hij en ik knik voordat ik ren naar Alecs kamer.

De kamer is net als die van Easton, alleen iets meer ingericht en wat netter. Het heeft een balkonnetje met een tafeltje en een laptop, het is versierd met foto's en blauwe, witte en mintgroene tinten. De deur naar Het bed is perfect opgemaakt en op het nachtkastje ernaast staan reserve dekens en kussens.

Ik pak twee kussens en een dikke deken en ik leg de overgebleven kussens neer. Ik strompel de kamer uit met volle armen en ik doe de deur weer dicht.