I Secretly Married The Campus Heartthrob [EDITING]

021

Chapter 21 ♡ He's awake!

Jewille's POV

Nagising ako dahil may liwanag na tumama sa mukha ko. Bakit ba lagi nalang liwanag ang nag papagising saakin?! Bakit? Inaantok pa ako eh.

Idinilat ko na yung mata ko. Anong magagawa ko? Eh nakatadhana na na lagi akong nagigising dahil sa araw eh. Gagalaw na sana ako kaso ang sakit ng leeg ko! Na-stiff neck ako. Ano ba yan!mSira na nga tulog ko dahil sa bwisit na araw, na-stiff neck pa ako! Kainis naman oh. Mag lalakad na sana ako nang biglang bumukas yung pintuan. At iniluwa noon ang nurse na babae. Binasa ko yung name na nakalagay sa uniform nyaㅡNurse Jenny. Nakatingin lang ako sakaniya nang bigla syang mag salita.

"Ah, Ma'am? Ano pong nangyari sainyo?" Tanong nya. Na-stiff neck Nurse Jenny! Halata ba?

"Na-stiff neck ako eh. Nakatulog kasi ako sa pag babantay sakaniya. Hehe." Sabi ko nalang.

"Ganun po ba? Alam ko po kung paano ma-alis yung pagka-stiff neck nyo. Gusto nyo pong tulungan ko kayo?" Tanong nya.

"Ah, sige! Thank you!" Sabi ko nalang tapos lumapit si nurse jenny saakin. Hinawakan nya yung batok ko at sinabihan akong sundin lang yung direction na sasabihin nya. Habang ginagawa namin yun ay parang may tumutunog na ugat. Aray ko po! After ilang minutes ay dumiretso na yung ulo. Natanggal na yung sakit.

"Thank you!" Sabi ko at ngumiti nang malapad.

"Okay lang yun, ma'am. Gawain naman namin yun. Palitan ko lang po yung dextrose ni sir." Sabi nya.

"Jewille. Jewille nalang itawag mo saakin. Nakakailang kasi yung ma'am eh. And drop the 'po' thing." Sabi ko sakaniya. Hello? Ma'am? Po? Sixteen palang ako ano!

"Okay poㅡi mean, okay Jewille." Sabi nya. Nakatingin ako kay nurse Jenny habang pinapalitan nya yung dextrose ni monster.

"Ma'am...errr...Jewille, ano mo si sir? I mean, hindi naman sa chismosa ako pero curious lang talaga ako. Boyfriend? Bestfriend? Brother?" Tanong nya.

"Si MonsterㅡI mean si William, sa mga tinanong mo, uh, none of the above ang sagot ko." Sabi ko.

"Eh ano mo sya?" Tanong nya ulit.

"He's my husband." Sabi ko. Mukhang nagulat naman sya. Sino na naman kasing hindi magugulat diba?

"Weh? Di nga jewille? Asawa mo sya?" Tanong ulit nya.

"Yup!" Sabi ko.

"Pero bakit? I mean, paano? Mukhang bata pa kayo. Ilang taon ka na ba?"

"16."

"Oh? Talaga? You're only 16 years old?"

"Yes, I am."

"Ah. Hulaan ko, arrange marriage?"

"Woah! Ang galing mo! Tumpak na tumpak! How did you know?"

"Well, ganiyan din ako eh. 16 pa nga nung na-arrange married ako. The owner of this hospital is my husband, wag ka lang maingay ah? Ang alam lang kasi nila, malapit lang akong kaibigan ni Paolo. But the truth is, he's my husband. Hindi ako naniniwala sa mga arrange marriage na yan noon kasi duh! We're in the modern days na. Pero ayun nga, arrange marriage ang nabagsakan ko. Tsk. I'm only 20 years old now and 4 years na din kaming sakal este kasal ni Paolo. I'm happy with him but the sad thing is he's not happy with me. Why did I know? Ofcourse I'm not blind! Sa tingin pa lang nya dun kay Dyla, halatang may gusto na sya dun. Since we're in highschool naman hanggang ngayon na nag ta-trabaho na kami. Ayun nga, nakakalungkot. Enough of drama na nga. Alis na ako, ah? Baka hinahanap na ako nila. Next time nalang!"