I Secretly Married The Campus Heartthrob [EDITING]

028

Chapter 28 ♡ Teardrops

~Jewille's POV~

"Baby! Come here to mommy~" Tawag ko sa anak ko. Yes, may anak na ako.

Unti-unting lumapit si Kesha. Kesha Jane Rodrigez ang full name nya. 5 years old na din sya. And it's been 10 years since that happens. Kinandong ko si Kesha habang sya ay nag lalaro. Nilabas ko yung picture nya. Eto yung picture na kinuha ko sakaniya noong kami pa. Noong magkasama pa kami sa i-isang bahay. Noong mag-asawa pa kami. Suddenly, my tears started to fall from my eyes. Parang walang tigil yung mga luha ko. And then biglang nag salita si Kesha.

"Mommy, who is that? And why are you crying?" Tanong ni Kesha. 5 years old palang sya, nakakapag salita na sya ng tuwid. Ang talino talaga nya.

"I just remember something that made me cry baby. And this? This is your Tito Monster." I said then smiled. Hindi ko pa rin talaga maiwasan na matawag sakaniya yun.

"Monster? If he is a monster, he will eat us!" Sabi ni Kesha. Natawa ako. Eto talagang batang 'to. Hahaha.

"Of course not! I'm just calling him a monster but he's not that monster that is eating humans or such as animals! He's true name is William." I said.

"Okay then. William? Nice name mom! I want to meet him! He's cool and handsome in that picture! Can we meet him?" Kesha asked. Nagulat ako. No. Hindi pwedeng mag kita kami. Baka bigla nalang bumalik yung nakaraan. Ayoko ng maalala yun.

"Yeah. He's cool and handsome but you can't see him because i don't know where he is." Sabi ko kay Kesha. Bigla namang lumungkot yung mukha nya. My baby. Haaay. Sorry Kesha. Mommy is very sorry.

"If that so, mom." Sabi nya at pinag-patuloy yung paglalaro nya. Pinahidan ko naman yung luha ko. Biglang bumukas yung pintuan ng bahay.

"Daddy!" Magiliw na sigaw ni Kesha at tumakbo papunta sa Daddy nya.

"How are you my princess?" Tanong neto habang karga-karga si Kesha.

"I'm very fine dad!" Sabi ni Kesha. Tumayo naman ako at pumunta sakanila. Binaba na nya si Kesha. Niyakap nya naman ako.

"How about you, mom? How are you?" Sabi nya habang naka-yakap saakin.

"I'm fine also like our child, dad." I said then smiled to him.

"That's good to hear." Sabi nya at ngumiti. Tinanggal ko naman yung coat nya pati yung necktie nya. Dumiretso naman sya kay Kesha na nag lalaro. That's my husband, Kiefer Rodrigez. Tinignan ko sila. They look happy. Well, they are literaly happy together.

Napaisip ako, kung si Monster pa rin kaya ang asawa ko, magiging masaya kaya yung pamilya namin? Naiiyak ako. Oo, aaminin ko. Hindi pa din ako nakaka-move on kay monster kahit na 10 years na yun.

Nag devorce kami dahil sa isang babae. Nabuntis eto ni monster. Una, pinaglaban ko pa sya. Pero bandang huli, hindi din ako nanalo. Sumuko ako. Nag paraya ako. Naisip ko kasi noon, kawawa naman yung magiging anak nila. Walang kalalakihan na ama. Hindi naman ako selfish kaya nag paraya ako kahit masakit.

Nagulat ako ng may yumakap saakin mula sa likod.

"You said you were fine?" Tanong nya. Kiefer, why? Bakit ka ganiyan? Naaalala ko saiyo si Monster. Yung taong minahal ko at minahal ako kahit sa sandaling oras lang.

"Y-yes, i'm fine dad. I just...i just...i just remember him. I'm sorry." Sabi ko sakaniya. Hinarap naman nya ako sakaniya. He cupped my face.