New World [] Park Jimin

23. Bölüm

Medya: John Legend
~All of me~

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Diğerleri içki alma konusunda kararlı olduğunda ben, Jungkook ve Tae sahile doğru ilerlemeye başladık. Diğerleri içki almaya gitmişti.

Tae
"Sen neden içmiyorsun Arora?"

Sahilde kimsenin olmadığı bir yere kumlara oturduktan sonra bakışlarımı onlara çevirdim.

Ben
"Bağımlı olmak istemiyorum."

Zaten zor bıraktım.

Başıyla onaylayıp önüne döndüğünde aklıma gelen şeyle ayağı kalktım.

Ben
"O kadar marshmallow aldık. Kalkın da ateş yakalım."

Jungkook
"Doğru ya. Hadi diğerleri gelene kadar yakalım."

Ateş yakmak için kenarda birkaç odun vardı zaten. Onları alıp oturduğumuz yere getirdim. Kumların ortasını kazıp bir çukur oluşturduktan sonra odunları içine koydum. Tae bakışlarını etrafta gezdirdikten sonra işaret parmağında küçük bir alev çıkardı. Alevi odunların üzerine attığında anında yanmaya başlamıştı.

Bu kadar mıydı?
Ulan ben burda çakmak derdine düşmüştüm be. Meğer adamın kendisi alev alıyormuş.

Düşüncelerimden ayrılıp ateşin yanına oturdum. Karşımdaki denize bakıp gülümsedim.

O sırada diğerleri de ellerindeki siyah poşetlerle yanımıza gelmişti.

Onlar ateşin hemen arkasına otururken yönümü ateşe doğru çevirdim. Şimdi deniz tam yanımda kalıyordu. Hera ayağı kalkıp kenardaki odunlara doğru ilerleyip dokuz tane çubuk getirdi. Hepsini bize dağıttıktan sonra marshmallow paketlerini açtı. Herkes birer tane alıp çubuğa geçirdikten sonra ateşin üzerinde tutmaya başladı.

Hera
"Evet, bugün herkes içini dökecek. Çünkü bu içkiler boşuna alınmadı."

Çubuğunu yanındaki Yoongi'ye verip poşetten fazla büyük olmayan içki tenekelerini çıkardı. Herkese teker teker verdikten sonra bana da uzatmıştı.

Ben
"Ben almayım ya."

Namjoon
"İçki bize işlemiyor zaten. Sarhoş olursan seni taşırız."

Hafif gülümseyip tenekeyi aldım. Açmadan yanıma koyup bakışlarımı önümdeki ateşe çevirdim.

Ortam sessizleştiğinde bu sessizliği Hera bozmuştu.

Hera
"Bazen küçüklük anılarımızı hatırlamakta zorluk çekeriz. Mesela kimse dört yaşındaki bir anıyı hatırlayamaz. Ama ben hatırlıyorum."

Bakışlarımı Hera'ya çevirdiğimde öylece ateşe baktığını gördüm.

Hera
"Mesela...anne ve babamın başlarının, gözümün önünde öylece koparıldığını hatırlıyorum. Sadece dört yaşındaydık. Ama anne ve babamızı gözümüzün önünde öldürmek onlar için pek bir şey ifade etmiyordu."

Gözlerimi kaçırıp ateşe baktım. Ben annemin kim olduğunu, nasıl biri olduğunu bile bilmiyordum. Ama sanırım annem ve babam gözümün önünde ölse ben de acı içinde yaşardım. Kim yaşamaz ki?

Hera
"Bazen içimi dökene kadar ağlamak istiyorum. Sadece ağlamak istiyorum."

Gülüp bize döndü.