New World [] Park Jimin

26. Bölüm

Medya: Skyler Grey
~Love the way you lie~

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Ağaçlık alanların ortasındaki asfalt yolda ilerleyen siyah arabaya baktım. Hızımı daha da arttırıp ona yetiştim.

Bana bakarak sırıttığında ben de sırıttım.
Hızımı sonuna kadar kullanıp aramızdaki mesafeyi açtım. Ayağını gaza köklese de yine de beni geçemiyordu.

İleride şehrin tabelasını gördüğümde sırıtmam büyüdü.

Tabelayı geçmemle Jimin yanıma gelip ani bir frenle durdu.

İnsan bedenime geri dönüp kollarımı göğüsümde birleştirdim. Açık olan camına doğru ilerleyip başımı hafif sağa yatırdım.

Ben
"Ee? Ne düşünüyorsun?"

Jimin
"Bu kadar hızlı olmayı başabildiğin için senden nefret ettim şuan."

Ben
"Peki...arabana binebilir miyim artık? Şehire kadar geldik zaten. Bundan sonra yürümem saçma olur."

Bakışları bana dönmüş ve derin bir nefes alıp başıyla onaylamıştı. Hızla diğer tarafa geçip yanına oturdum. Çantamı kucağıma aldıktan sonra sessizce oturmaya başladım. Onu rahatsız etmeyecektim. Zaten yanında oturuyor oluşum bile onu rahatsız ediyordu.

Jimin
"Seninle ne yapacağım ben?"

Kendi kendine mırıldansa da duymuştum. Bir şey demeden yola bakmaya devam ettim.

..................

Nihayet yemek yiyeceğimiz yere geldiğimizde Jimin, arabayı Yoongi'nin arabasının yanına park etmişti.

Arabadan indiğimde bakışlarım Yoongi ve diğerlerini aramaya başlamıştı.

Jimin
"Çoktan girmişler. Hadi biz de gidelim."

Onaylayıp onunla birlikte yürümeye başladım.

İçeri girdiğimizde Tae gülümseyerek bize el sallamaya başladı.

Gülümseyip yanlarına doğru ilerlemeye başladım. Tae'nin yanındaki boş sandalyeye oturup bakışlarımı Jimin'e çevirdim. Bir tek benim yanım boştu ve kararsız kalmış gibiydi.

Yüzüm düşerken Tae'ye döndüm.

Ben
"Yer değiştirelim mi?"

Sessizce kulağına fısıldadığımda o da aynı şekilde benim kulağıma eğildi.

Tae
"Neden?"

Ben
"Jimin benden rahatsız oluyor gibi."

Bakışları Jimin'e döndüğünde ben de aynı şekilde Jimin'e baktım.

Yoongi
"Otursana Jimin."

Bakışları bana döndüğünde merakla ona bakıyordum.

Sessiz kaldığında üzülerek başımı salladım ve Tae'ye döndüm.

Beni onaylayıp ayağı kalktığında yer değiştik.
Kalktığı yere, Jungkook'un yanına oturup bakışlarımı Jimin'e çevirdim. Bir şey demeden Tae'nin yanına oturduğunda gözlerimi ondan çektim.

Neden bana dargın olduğunu bilmiyordum. Kendimi aptal gibi hissediyordum. Tamam belki de gerçekten aptalım. Ama bana derdini söylemezse ne yapabilirim ki?

Jimin sevdiğim bir arkadaşım. Yirmi senelik hayatımda, Amanda dışında, sahip olduğum ilk arkadaşlarımdan bir tanesi. Onun üzülmesini elbette istemezdim. Hele eskisi gibi benimle uğraşmasını hiç.
Derin bir nefes alıp masamızın başına gelen garsona baktım. Ben de bir zamanlar böyleydim.