New World [] Park Jimin

45. Bölüm

Medya: BTS
~Love Maze~

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Jimin'in yatağında oturup bakışlarımı ayaklarıma çevirdim.

Jimin
"Hemen giyinip geleceğim."

Başımla onayladığımda tahminimce giyinme odasına gitmişti. Odası benim odam gibiydi. Tabi tasarımı farklıydı.

Dakikalar sonra odaya gelen Jimin'i baştan aşağı süzmeye başladım. Kot pantolon ve siyah tişört giymişti. Saçları hala ıslaktı ve alnına dökülüyordu.

Jimin
"Hadi çıkalım."

Ben
"Saçlarını kurutmadın."

Gergince gülümseyip elini ensesine atmıştı.

Jimin
"Seni bekletmek istemiyorum."

Başımı iki yana sallayıp ayağı kalktım ve kenardaki havluyu aldım. Havluyu saçlarına atıp kurulmaya başladığımda boyum kısa olduğundan tam yetişemiyordum.

Gülerek yatağının önündeki pufa oturduğunda ben de güldüm. Saçlarını kurulamaya devam ettiğimde bakışları arada bana dönüyor, hemen çekiyordu.

Ben
"Bir şey mi oldu?"

Jimin
"Hayır. Ne olabilir ki?"

Omuz silkip bilmiyorum anlamında dudak büzdüm.
Başını kaldırıp kırmızı gözlerini gözlerimle buluşturduğunda ne kadar yakın olduğumuzu fark ettim. Ama içimden bir ses geri çekilmememi söylüyordu.
Şuan onu kollarımın arasına almak istiyordum. Böyle...doyasıya sarılmak istiyordum. Sanırım fazla özlemiştim.

Saçları kuruduğu için havluyu arkasına bıraktım. Bunu yaparken pozisyonumuz değişmişti. Sanki sarılıyormuşuz gibi. Ama bundan rahatsız olmamıştım.
Ona çok fazla sarılmak istiyordum.

Sonunda dayanamayıp kollarımı boynuna doladığımda oturduğu için hafif eğilmek zorunda kalmıştım.

Kolları belimi bulurken neden böyle olduğumu sorguluyordum. Neden onu kollarımın arasına almak bu kadar güzel hissettitriyor?
Neden durmadan ona sarılmak istiyorum? Çok fazla özlediğimin farkındaydım. Diğerlerini de çok fazla özlemiştim. Ama...ama Jimin farklıydı.

Jimin
"Seni çok özledim."

Duyduğum cümle ister istemez gülümsememi sağlamıştı.

Ben
"Ben de, ben de seni çok özledim."

Kaşlarının çatılmış olduğunu hissedebiliyordum.

Jimin
"Neden? Neden böyle davranıyorsun? Bir şey mi oldu?"

Başımı yavaşça iki yana salladım. Kollarımı geri çekip yüzüne baktım.

Ben
"Hayır gayet iyiyim. Sanırım sizi fazla özledim. Durmadan sarılmak istiyorum."

Yavaşça yüzünde yer edinen gülümsemeyle ben de gülümsedim.

Jimin
"Bana özel değil yani?"

Kesinlikle sana özel.

Ben
"Hayır. Diğerlerine de aynı özlemi duyuyorum."

Yüzündeki gülümseme yavaş yavaş solarken hızla ayağı kalktı.

Jimin
"Hadi gidelim."

Başımla onayladığımda beraber odadan çıktık. Asansörle aşağı indikten sonra yurttan çıktık.