ჰარის სახლისკენ მივდიოდი. ხეები სწრაფად ცვლიდნენ ერთმანეთის ადგილებს და მათ გვერდით გავლისას მხოლოდ მწვანე ზოლს ქმნიდნენ. წარმომიდგენია ჰარისთან რა ხდება.
მანქანა სტაილსების სახლთან გავაჩერე. მისაღები ოთახიდან შუქი ანათებდა თუმცა მას მუქი ფერის ფარდა ცოტათი აფერმკრთალებდა.
მანქანიდან გადავედი და კარისკენ წავედი. მანქანიდან გადასვლისთანავე გავიგე ყვირილის ხმა. ქალის ხმა იყო. როგორც ჩანს ჰარის დედა საშინლად გაცოფებულია.
მეზობელი სახლისაკენ გავიხედე და დავინახე რომ მოხუცი ქალბატონი სამზარეულოს ფანჯრიდან იყურებოდა და ცდილობდა მეზობლების ჩხუბისთვის ყური დაეგდო. რასაკვირველია მეზობლებს აინტერესებდათ რატომ ისმოდა მათი ყვირილი მთელს ქუჩაზე.
ღრმად ამოვისუნთქე და სახლს მივუახლოვდი. წინა კარი ღია იყო და ნათურის შუქი რომელიც სახლიდან გამოდიოდა ასფალტზე ეცემოდა. სახლში შევედი და შიშს ვძლიე.
ჰარი და დედამისი მისაღებ ოთახში იდგნენ. ყავის მაგიდა გადატრიალებული იყო, ტელევიზორი კი გატეხილი ეგდო იატაკზე. მათი ხმები მთელს სახლში ისმოდა და ლამის ყურის ბარაბნები გამსკდომოდა.
ჰარის დედა აქამდე არასდროს მენახადა და ეს ის მომენტი ნამდვილად არ იყო სადაც მის გაცნობას ვისურვებდი. ჰარისგან რამოდენიმე ნაბიჯის მოშორებით იდგა და მთელი ხმით შეჰყვიროდა სახეში რაღაცას. მოკლე ხვეული ყავისფერი თმა ჰქონდა , თითქმის ჰარისნაირი. მეგონა რომ ჰარი მას ჰგავდა მაგრამ ძალიან შევცდი.
ქალი რომელიც ჩემს წინ იდგა ალკოჰოლიკი და ფსიქიურად შეშლილი იყო.
''არანაირი უფლება არ გაქვს შენს თავს ჩვენი დედა უწოდო!'' დაუყვირა ჰარიმ დედამის.
ეტყობოდა რომ საშინლად გაბრაზებული იყო. ასეთი მხოლოდ მაშინ ვნახე როდესაც რაიანი და ლოგანის სცემა. ჩვეულებრივ კულულა სწორად დაყენებული თმა ახლა არეოდა და სახეზე სულ აწითლებული იყო. აშკარა იყო რომ დედამისმა სახეში გაარტყა მაგრამ დიდი კვალი არ დასტყობია.
