Aşkı harcamanın 80 yolu/chenmin

Başım bağlandı ama beni unutmayın *FİNAL*

"Jongdae rahat dur"

Dedi Minseok kollarımdan kurtulmaya çalışarak. Düğün günü öncesi yine 'benim seksim geldi' diye bütün evi dolanmış ve sonunda harekete geçmiştim. Çünkü gelmişti, bizde yalan yok. Ayrıca Kyungsoo'nun uydurduğu salak salak batıl inançlarım yoktu.

"Olmaz, canım seni yemek istiyor."

Daha çok kollarımın arasına hapsolmasını sağladım. Üzerinde sadece saten sabahlığı ile karşıma çıkması büyük suçtu. Bugünlerde küçük jong beni asla dinlemiyor, üzgünüm sevgilim. Şaka şaka bu benim işime geliyor. 

"Yarına kadar sabredebilirsin ama. Düğün öncesi uğursuzluk getirir."

Hay sıçayım şu inançlarınıza, hayır ha önce ha sonra ne fark eder sonuçta benimsin değil mi? Birisi bunu Minişime açıklayabilir mi? Doğru olan hem düğün öncesi hem düğün sonrasıdır. Bu bilginin üzerine azgınlığımı basarım.

"Kim öğretiyor sana bunları acaba?"

Dudaklarını öpecekken geri çekildi. Yaaaa sabır!

"Öptür bari be, sanki yapmadığımız şey."

"Hayır dedim."

"O şerefsiz Kyungsoo söyledi değil mi?"

Kesin o ya, başka ihtimal bile vermiyorum. Kahrolsun en yakın arkadaşlar. Yeter be hayatımı zindana çevirdiniz. Hayatımızın aşkıyla bile ağız tadıyla sevişemiyoruz. Bunların başı da Cülüş tabi onu asla unutamam. Hoş o manyak bizi izler de, bilemedim şimdi.

"Ne alakası var?"

"Böyle şeyler ya onun ya Cülüş'ün aklından çıkar da ondan çünkü."

Haklı olduğumu en az benim kadar siz de biliyorsunuz değil mi? Evettt dediğinizi duyar gibiyim, yanlış duyuyorsam da umrumda değil. Burası benim hikayem ve beni desteklemek zorundasınız. En çok beni sevmek zorundasınız, birazcıkta Minişimi ama birazcık, kimse benim kadar sevemez onu çünkü. 

"Gözünde ikisini de kötü bellemişsin."

"Kötüler zaten! O Cülüş var ya o, Kyungsoo'yu da o kontrol ediyor zaten. Tam bir şeytan uşağı, hatta şeytan. Uşak olan o bizim iki salak."

Söylediğime göz devirdiğinde kapı alacaklı gibi çalmaya başladı. Ulan saat gece yarısını geçti, kim bu densiz? Hayır bizimkileri de uyardım gelmeyin diye. Bu hikayede bir tane normal adam yok, nasıl abandıysa kapıyı kıracak şimdi.

"Kalk da kapıyı aç."

Dedi Minseok. Hayır niye açıyoruz? Saat olmuş kaç, açmamak hakkım.

"Açmayalım, çalar çalar gider."

"Saçmalama Dae, ayrıca hiç gidecek gibi durmuyor."

Kapı bir kez daha gümlediğinde zorla da olsa Minseok'un üzerinden kalkıp kapıya gittim.

"Eğer bizimkilerse ölümlerden ölüm beğensinler, tam da seni ikna etmek üzereydim."

"Aynen öyle sevgilim aynen."

Söylene söylene kapıyı açtığımda kan beynime sıçramıştı. Hayır hayır ben bunu hak etmiyorum olmaz. Bıktım artık senden ya, yeter ya. HAKSIZLIK BU.

"Sürpriz.. Ben geldim canım oppacım."

Cülüş hevesle içeri daldığında, ki asla kabul etmedim içeri, sinirle ona baktım. Hayır final bölümünde bunu söylemek istemezdim ama katil olmama hiç kalmadı sevgili okuyucularım.