DÜŞTEN GÜZEL

17. BÖLÜM

ÇOK KISA BİR BÖLÜM OLDU. AMA YİNE DE YAYIMLAMAK İSTEDİM. UMARIM SEVEREK OKURSUNUZ. 

İYİ OKUMALAR....

UTKU

Geçmişimi anlattığımdan beri bu anın hayalini kuruyordum. Zaten hemen haber vermiş ve Elmas’ı buraya getirmiştim. Hiçbir kadın buraya getirileceğini düşünmezdi. Ama ben ona her şeyi anlattım. Buraya da getirmeliyim düşüncesi ile getirdim buraya.

Yavaşça ilerledim ve ailemin başına geldim.

‘’Elmas sana onları anlattım. Onları tanıdın. Ben istedim ki onlarda sen görsün tanısın.’’

Elmas sadece bana bakıyordu. Ne söyleyebilirdi ki? Sevgilisi bir katil. Ailesi yok. Adam ona her şeyi anlatıyor ve sonra anne babasının mezarına getiriyor.

Gider diye düşündüm. Ne saçmalıyor bu adam der. O ise konuşmuyordu. Sonra bana döndü. Önce gülümsedi. Sonra tekrar mezarlara döndü. Yavaşca başuclarına oturdu. Şaşkınlıkla onu izliyordum.

‘’Merhaba efendim. Bu tarz kouşmalar nasıl olur bilmiyorum. Bu karşımda dikilen öküz de az daha böyle bakarsa hiç konuşamayacağım. Sizin aşkınızın gücüne inandım. Çok da kıskandım. Oğlunuz bana kafayı taktı. El mecbur çekiyorum.’’ Bana bakmış ve gülümsemişti. O an onu içime sokasım geldi. Tekrar tekrar aşık oldum. ‘’Aramızda kalsınama bu hali hoşuma gidiyor. Ben sizi tanıdım ve çok sevdim. Sizi tanıdığım için çok mutluyum.’’

Konuşması bittiğinde bana baktı. ‘’Utku bizi başbaşa bırak onlarla!’’ işte bunu hiç beklemiyordum. Bana bakışlarından anladığım kadarıyla ciddiydi. Ben de uzaklaşmaya başladım. Biraz ileride durdum. Elmas’ın dediklerini duyabiliyordum.

‘’Belirtmeliyim ki o beni seviyor. Ben de onu seviyorum. Olunuz korkmuyor efendim. O sizin bıraktığınız güçlü oğlunuz. Siz yoksunuz belki ama ben hep yanında olacağım onun. Gözünüz arka da kalmasın. Ah belki saçma oldu ama memnun oldum.’’

Gözlerinden süzülen yaşları silerek yanıma geldi. Sıkıca sarıldım.

‘’Dinledin değil mi?’’

‘’Kim demiiiş?’’

‘’Yalan söyleme dinledin işte!’’

‘’Off tamam dinledim. Sana tekrar tekrar aşık oldum. Gidelim artık. ‘’

‘’Olur’’

Arabaya doğru ilerlerken tekrar dönüp baktım onlara…. Onların mezarına. ‘’Buldum annem. O dediğin kızı buldum. Hep geleceğim. Görüşürüz…’’

URAS

Bu akşam için planlar belliydi. Aras Mavi’yi ciddi ciddi kaçıracaktı. Ben de sevgilimle başbaşa rahatça vakit geçirecektim. Ne zaman romantik bir an yaşasak bozan çift kendilerini tanımak için uğraşıyor olacaklar.

Mavi yalnız kalsın diye Kelebek’i bana çağırmıştım. O gelinceye kadar ben de yiyecek bir şeyler almaya markete gittim. Kelebek erken gelirse anahtarın yerini biliyordu.  Market alışverişimi rahat rahat yapabilme fırsatım olduğu için yavaş yavaş dolaşıyordum markette…

KELEBEK

Arabamı park edip Uras’ın evine doğru yürümeye başladım. Uras alışverişte olabilirdi ama ben anahtarın yerini biliyordum. Anahtarı alıp kapıyı açtım. İçeriye girdiğim de mutfaktan sesler duydum. Bu ses Uras’ın sesi olmalıydı. Ya da onun sesine çok benziyordu. Yavaşça mutfağa ilerledim.