18. BÖLÜM

2.1K 103 11
                                    

Nehir Erdem- Çiçek Kızlar artık raflarda! Duymayan alamayan kaldı mı? Hemen koşup alın derim ben! Harika bir yazarın harika kaleminden harika bir kitap...

Bu bölüm kısa olduğu için bu hafta içerisinde yine bölüm yayımlamaya çalışacağım... Multimedyada Uras'ın söylediği şarkı vardır. Sorun yaratır veya açamazsanız: Resul Dindar- Oy Benum Sevdiceğum.

Sadece bu hikaye için wattpad kullanan ve yine oylayıp yorum yapabilmek için uğraşan canıma ithaf ediyorum bu bölümü... Sümeyra'm canım...Seviyorum seni.

MAVİ

‘’Sarılıp uyuyacağım…’’

Sarılıp uyumak mı? Her şeyi unutmuştum o an. Beni tanımak için kaçıran bir erkek sarılıp uyumak mı istiyordu? Açıkcası korkmuştum başta. Ama şu an da rahatlamış hatta kucağında odaya giderken kafamı boynuna yaslamıştım.

‘’Neden konuşmuyorsun?’’

‘’Bilmem. Konuşmam mı lazım?’’

‘’Benim bildiğim Mavi ortalığı yıkardı ama…’’

‘’Bugün yıkamam. Hem uyuyacağız ya neden yorulayım?’’

‘’Hemen uyuyacak mıyız?’’

‘’Ay başka ne yapacağız?’’

‘’Korkma Mavi’m ben biraz sohbet ederiz diye düşünmüştüm.’’

Konuşmamız devam ederken çoktan odaya gelmiş yatağa uzanmıştık bile. ‘Mmm..’’ diyerek sarıldım Aras’a.

‘’Mmm ne ya mmm ne? Güzelim bir cevap verir insan. Mmm ne?’’

‘’Mmm işte Aras. Dövecek resmen ya’’

‘’Ne dövmesi be. Sinir ediyorsun insanı. Hadi kalk sohbet edelim.’’

‘’ı-ıh’’ diyerek daha da sarılmıştım ona ve gözlerimi de kapatmıştım. Bu gece konuşmaya ihtiyacım var sevgilim. Ne olur sanki uyusak. Sen demedin mi sarılıp uyuyacağım diye. Gel uyuyalım işte. Yeter ki başımda konuşma.

‘’Yuh be hatuna bak! Kızım kalksanaaaa’’

Cevap vermemiş ve Aras’ın o erkeksi kokusu ile uyumaya doğru yola çıkmıştım. Konuşmalarını duyuyordum ama konuşamıyordum.

ARAS

Benim o kadap sohbet planıma rağmen bana sarılıp yarı uyuyan bir kızla karşı karşıya kalmıştım. Ama buradan hemen gitmeyecektik…

‘’Uyu bakalım güzelim… Dinleme sen beni. Dinleme sen bu laz oğlunu. Sorma neden lazsın Aras diye laz oğlu mu olur diye.  Daha önce neler yaptığımı sorma. Öncesine bakmayalım. Sonram sensin ya benim. Uyu bakalım güzeller güzelim…’’

Saçlarının arasına bir öpücük bıraktım. Onun kokusuyla birlikte hayaller kurarken,  onu izlerken kaybetmiştim kendimi…

******

Sabah kalktığımda Mevi hala uyuyordu. Eh ama kızım bu kadar da uykucu olunmaz ki…

Yavaş hareketlerle mutfağa geçtim. Güzel bir kahvaltı iyi olabilirdi. Tamam harika bir kahvaltı hazırlayamayabilirdim. Daha önceden dolaba birkaç yiyecek koymuştum. Yani dolap doluydu. Ne istersek vardı. Netice de burada ne kadar kalacağımız belli değil…

Hemen dolaptan kahvaltı için zeytin, peynir vs çıkarttım. Dolaba baktığımda yumurtaları gördüm. Belki omlet yapabilirim. Nasıl yapıldığını biliyorum ama daha önce hiç yapmadım.  Yumurtaları kırıp çırpmaya başladım. O kadar da zor değil ya…

DÜŞTEN GÜZELHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin