DÜŞTEN GÜZEL

2.BÖLÜM

KELEBEK

Bu otobüs yolculukları gerçekten sıkıcıydı. Kesinlikle araba almalıyım. Neticede Eskişehir’e sık sık gideceğim. Neyse az kaldı az. Ama araba şart…

Otobüsten indiğimde babam beni bekliyordu. Bir an birbirimize baktık ve sonra sıkıca sarıldık. Nasıl da özlemiştim onu. Tek onu değil tabi tüm ailemi… Ayak üstü hasret gideridikten sonra eve doğru yola çıktık. Yolda işim hakkında konuşmuştuk. Babam iş bulduğum için çok mutluydu. Ben mutluluktan uçuyordum tabi.

Evin kapısından girdiğim anda o mis kokuları duydum. Annem yine döktürmüştü anlaşılan.

-Annelerin bir tanesiiii! Bir tanecik kızın geldiii!

+Kızıııım! Çok özledim. Gel buraya!

Hemen koştum ve annemin kolları arasında yerimi aldım. O kokusunu içime çektim. Annemin kokusu… Kimse de yoktu.

-Anne az daha böyle kalırsak babam masadaki yemekleri bitirmiş olacak.

+Beklemeyi öğrenmeyecek bu adam. Koş otur masaya. Bak sevdiğin tüm yemekler var !

-Hemen annem. Sende gel. Mis gibi kokuyorlar ve ben kurt gibi açım!

Çok  yemiştim galiba. Ama anne yemeği başka. Yemek boyunca işim hakkında konuşmuştuk. Hasret gidermiştik. Akşam Mavi ile buluşacaktım. Sametin düğünü için hazırlık yapılıyordu. Herkes oraya gidecekti ama biz Mavim ile hasret gidericez.

Hazırlanıp çıkmalıydım. Çok beklerse Mavi beni öldürür…

MAVİ

Kelebeğim… Her şeyim… Sounda gelmişti. Birazdan da burada olurdu… Çok özlemiştim onu. Nerde kalmıştı ama yaa…

Heey! Bir dakika! Işıkları kim kapattı? Kelebek! Ahh geldi.

-Çatlak kız! Öyle ellerle gözlerimi kapamalar falan. Korktum. Kelebek… Hoş geldin kuzum…

+Mavim…

-Çok özledim ben seni.

+Bende seni kuzum. Ama biraz daha sıkarsan ölebilirim.

-Deli kız! Geç sen dalganı aferin! Dur dur. Biz seninle kafeye gidiyoruz ve bir kahve içiyoruz. Bu sırada da sen işe alınma aşamanı anltıyorsun.

+Alındım işte ne gerek var anlatmaya Mavi?

-Kelebek bak bana. Salak mıyım ben? Sus. Evet değilim. Anlatılacak. Bir de patronun nasıııl? Onu da anlatacaksın hadi!

Kıyamam sadece kafasını sallamakla yetinmişti. Ama öğrenmeliydim neler olduğunu.

Kafede otrmuş kahvelerimizden ilk yudumları almıştık. Artık anlatmalıydı.

-Hadi!

+Tamam… Kurtuluşum yok.

Her detayı ile anlatıyordu. Bu patron bozuntusu odunun tekiydi. Neyse işe alınmış ya benim kuzum önemli olan o.  Ama sanki bizimki etkilenmişti patrondan. Ama o etkilendiğini kabul etmezdi. Hem Kelebek çatlağın tekiydi. Bir gün onunla eğlenir bir gün başkasıyla eğlenirdi. Ama etkilenmez ve aşık olmazdı. Umarım patronumuz iyi biridir…

-Kuzum önemli olan işe alınman. Gel öpeceğim seni bebek!

+Öp fıstık! Biz büyümeyiz biliyorsun değil mi? Gerçi büyümek isteyen kim!